KAN KOKUSU

3.(AVCI)

🩸kan kokusu 🩸

bölüm şarkısı: The Burnin'

AVCI tam karşımdaydı onun yanına gelmemem gerekiyordu AVCI bana bakıp "Pelin birazdan burası patlayacak çık hemen" dediği an bu eski kulübeden çıktım

dışarı çıktığımda Defne bana doğru gelip sarıldı "Pelin sana bişey oldu sandık" dedi Alp Kara da yanıma gelip "iyi misin küçük kız kardeş" gıcık şey

"senin kardeşin değilim aslada olmıyacam" dedim , büyük bir patlamayla hepimiz yere eğildik kulübe yanıyordu AVCI o içeride mi kaldı gözlerim onu ararken AVCI kulübeden çıktı

(3 gün önce)

AVCI yani Atakan bana kimliğini neden söyledi bunlar gizli kalmalıydı hiç tanımadığı birine kimliğini söylememeli ona bakıp "neden söyledin , kimliğin gizli kalmalıydı" dedim bana bakıp "evet artık en büyük sırrımı öğrendin , bak Pelin bana yardım et ikimiz beraber ZALİM KRALİÇEYİ öldürelim , yani iş arkadaşı gibi düşün ortak olalım sonunda sende bende bütün dünya özgürlüğe kavuşacak ne diyorsun" bana yaptığı teklif , buna ne diyebilirim ki yani kısaca kendini öldür diyo tabi AVCI yani Atakan benim ZALİM KRALİÇE olduğumu bilmiyo işte bu olmadı hayır desem nedenini soracak kimliğimi söyleyemem şimdi gerçekten işim bitti sanırım "t-tamam" dedim güçlükle yutkunarak "ama ben hiç bişey yapamam o ZALİM KRALİÇE ikimizi hatta bütün dünyayı öldürür bence vazgeçelim" dedim evet bu iyi bir yalan

AVCI bana bakıp "dünyayı kurtarmak için herşeyi yaparım Pelin bu dünya ikiye ayrılıyor iyi olanlar ve kötü olanlar bence tarafını ona göre seç"

ne demek bu şimdi istemesemde kabul ettim aslında şu an asla yapmayacağım bişeyi yapıyorum ZALİM KRALİÇEYİ koruyorum onun kimliğini için savaşıyorum tamam plan çok basit ben AVCIYA yardım eder gibi gözüküp aslında etmeyeceğim.

AVCI yani Atakan yine AVCI olduktan sonra evden gitti Işığa baktım "biliyor musun şu an aynı annemle babama benziyorsun onlarda böyle işikolikler genlerde var sanırım" dedim Işık bilgisayarın başından kalkıp "Pelin sakın beni onlara benzetme onlar seni evden kovan insanlar onlar insan bile değil"

"öyle mi o zaman onlar gibi davranmayı kes ! bak Işık bak !dışarıda hayat var yaşam var ama pardon senin hayatın o bilgisayar unutmuşum" diyerek Işığa bağırdım aynı şekilde bağırarak "öyle mi ben burda bizim için uğraşıyorum çalışmamız lazım ki geçinelim ben senin ne annene nede baban olacak o pisliğe benziyorum"

"onlarda aynı bahaneyi söylerdi 'çalışmamız lazım ki geçinelim' yeter Işık aynı onlar gibi davranmayı kes !"

"kusura bakma çalıştığım için özür dilerim bunu mu istiyorsun Pelin bumu bak hayat sandığın kadar kolay değil !"

"yeter! neymiş hayat benim sandığım gibi olmayan hayat neymiş nasılmış hayat anlatsana Işık nasıl senin hayatın!?"

"gerçekten saçmalıyorsun" diyerek bilgisayarını toplayıp kapıyı çarpıp çıktı aferin Pelin aferin kızım artık cidden tek başına kaldın

(şimdiki zaman)

AVCIYI görünce onun yanına gittim yanan kulübeye baktım bu kulübeyi ben yakmıştım AVCININ boynuna sarılıp kulağına fısıldayarak "bence bu kötü bir fikir ZALİM KRALİÇEYİ asla yakalayamayacaksın" dedim aynı şekilde kulağıma fısıldayarak "o kadar emin olma elinde sonunda alcam onun kalbini" diyip elini kalbimin üzerine koydu sadece benim duyabileceğim şekilde "kalbin aynı onun gibi atıyo , ZALİM KRALİÇENİN kalbi bana ait" diyerek kalbimin ritmini dinledi bu küçücük teması bile ZALİM KRALİÇEYİ sinirlendirmeye yetiyordu hiç beklemediğim bi anda ZALİM KRALİÇE olmak istemediğim için AVCI'DAN uzaklaştım bu temasları tehlikeliydi her an canı son bulabilirdi AVCI alaycı bir gülümsemeyle "sakin ol Pelin istediğim şey senin kalbin değil ZALİM KRALİÇENİN kalbi" dediğinde yutkundum.