14.(İKİ KİŞİ)

55 2 10
                                    

🩸kan kokusu🩸

bölüm şarkısı: Enemy

Gerçekler bizim elimizde olmayan bir şeydi. Elbet bir gün ortaya çıkıyordu.

Son nefesini demin veren adam çırpınmayı bırakmıştı.

Bir taç simgesinin altında ZALİM KRALİÇE yazan baskıyı yere doğru bastırdım.

Öldürdüğüm kişilerde kullandığım bu baskı benim için bir çok anlam taşıyordu.

Ben sadece Zalim kraliçeyken kendimdim. Ama bu uzun sürmüyordu.

Sokak lambasının altında siyah deri çizmelerim ile geçerken bir durmama sebep olacak o kişiyi gördüm. Atakan.

Pelinin bedenimi sarmasıyla ZALİM KRALİÇE için bir son daha yaşandı.

Belki bu son ömür boyu olacaktı.

Atakan'ı görünce içimdeki bazı duygular benden bağımsız hareket ediyordu. Ama şu an tek istediğim ona bir kez sarılmaktı.

Sarılmak istiyordum. Onu kırmak değil de duygularımdan emin olmadığımı ona söylemek istiyordum. Ama sustum.

Ben herşeyi bir çırpıda bitirmiştim. Ama en büyük kötülüğü Atakana yapmıştım. Bunu ona yaptığım için üzgündüm. Lakin içimde pişmanlık duygusu yoktu. Sokak lambasının altında duran kişiye öylece baktım.

Siyah üstü ve dağınık saçlarıyla çok karizmatik duruyordu. Ama o kişiyi görene kadar.

Selin.

Sadece öylece durmuş onları izliyordum.

Selin mutlu bir şekilde gülümseyip Atakana doğru geldi. Ve ona sarıldı.

Şu an benim yapmak istediğim şeyi yapıyordu. Sadece sarılmak.

Atakan'da, Seline sarılınca kalbim sızladı. İlk defa Atakanı bir kızın yanında böyle görmüştüm. Benim açtığım yaraları saran kıza.

Selin , Atakan'dan ayrılınca korku içinde onlara bakmaya devam ettim. Atakan bir kolunu Selinin omzuna doğru atıp beraber yürümeye başladılar.

Kalbim belki ilk defa gerçekten kırılmıştı. Sanki üzerinden bir sürü yük geçmiş ve sokak ortasında parçalara ayrılmıştı. Neden böyle oluyordu ?

Sokak lambasının altına doğru oturdum. Gözlerimden yaşlar süzülmeye başlamıştı.

Onları öldürmek iki dakikamı almaz.

Hayır KRALİÇE. İçimdeki ZALİM KRALİÇEYE yenilmeyeceğim. Derin bir nefes alıp Atakan ve Selinin gittiği yere baktım. İçimden ağlamak geliyordu. Ağlamak istiyordum.

"Kalk ayağa" Duyduğum ses ile başımı kaldırdım. Doruk tam karşımda bana elini uzatmış bir şekilde bekliyordu.

Gözlerimdeki yaşı sildim. "Doruk ne işin var senin burada ?" diyince Bana uzattığı ele baktım. "O seni üzüyor. Bense sen beni kovmana rağmen yanındayım" diyince olumsuz bir şekilde başımı salladım.

Atakan ve Doruk aynı değildi. Atakan herşeye rağmen yanımdaydı. Ve ben bunu bile bile gözünün içine bakıp seni kullandım dedim.

Doruk ise geldiğinde onu istemediğimi söyledim. Doruğa ihanet etmedim. Ama Atakana ihanet etmiştim.

"Lütfen Atakan bana bunu yapma. Şu an bir şekilde yanıma gel. Ve her zaman olduğu gibi yanımda ol"

KAN KOKUSU Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin