🩸kan kokusu🩸
bölüm şarkısı: Waste -sped Up
(2gün sonra)
"Sayın seyirciler Türkiye bugün ilginç bir cinayetle uyanıyor, bir süredir etrafta gezen ZALİM KRALİÇE, öldürüldüğü düşünülüyor, araştırmalar bütün hızıyla devam etmekte bizimle kalın"
insanlar boş konuşur ama kimse gerçeği bilmez , ölüm hemen baş ucumuzda kimin başına her an ne olacağını bilemeyiz
"Ben Avukat Duru Yaman , bizzat ZALİM KRALİÇE ölüm cinayeti ile ilgilenen kişi"
sustum yakalanmak ZALİM KRALİÇEYE göre değildi.
(1 gün önce)
AVCIYA baktım , buraya beni durdurmak için gelmiş, keşke yapabilmek için bu kadar inanmasa sonra üzülen o olacak
"Belkide ihtiyacın olan tek şey biraz sevgidir KRALİÇE"
"Benim kimsenin sevgisine ihtiyacım yok AVCI , senin sevgine hiç ihtiyacım yok" dedim ve silahımı AVCININ kalbine dayadım bana baktı, bunu yapabileceğime emin değil gibi baktı, hiç düşünmeden vurdum.
çıkan o silah sesi kulağımda yankılandı, soğuk kanlılığımı korudum ve AVCIYA baktım.
Güldüm, "bu gerçek silah değil AVCI , ama bir gün seni gerçeği ile öldürürüm , bu sadece minik bir uyarı" dedim ve gülümsedim
"sen? , ruh hastasının ta kendisisin" dedi , bana şok içinde bakıp, gülerek "evet ama tek ben değil sende , ikimizde bütün dünya manyağın tekiyiz sadece değilmişiz gibi davranıyoruz o kadar" dedim
AVCI bana bakıp "sana yardım edeceğim" dediğinde karşısına oturdum "niye ?" dedim , yutkundu "seni hapishaneye kendi ellerimle veremem KRALİÇE, sensiz de olmuyor senlede olmuyor , ama sensizlik koca bir boşluk , benim sol tarafımsın" dediğinde güldüm.
"AVCI bu kadar zayıf olma , ben bir katilim , sense beni öldürmek isteyen AVCISIN sakın oyunu değiştirme !" dedim sert bir şekilde
ona bakarak "şimdi plan şu 'herkese beni öldürdüğünü söyleyeceksin , ZALİM KRALİÇE öldü' diyeceksin bende burdan kaçacağım" dediğimde bana baktı "buna izin veremem , hiç bir yere gitmeyeceksin !" dedi güldüm "senden izin isteyen kim ? ben kararımı verdim , şimdi benimle misin yoksa değil misin?"
uzun bir sessizlik oldu AVCI yutkundu "her zaman seninleyim"
"güzel"
(şimdiki zaman)
Atakana baktım "onlar bizim bedenimizde" dedim ağlayarak bana baktı şok olmuş bir şekilde hastane odasında bir kolumda serumla ona baktım "ZALİM KRALİÇE benim bedenimde" dedim.
"Pelin sen-? ZALİM KRALİÇE sen misin ama Işığa yani kuzenine nasıl?" dedi ona baktım "kimseye tek kelime etmeyeceğiz ikimizde , kimliğimi kuzenime söyleyemezdim aksi taktirde herkese söylerdi, gördün benim arkamdan iş çevirmek için elinden geleni yapıyor , kendimi bile bile ele veremezdim" dedim.
Atakan bana bakıp yutkundu "peki annen , onun söyledikleri sence doğru mu?" dediğinde, Atakana baktım "bilmiyorum" dedim bişeyleri çözmek bana kalmıştı.
(2 gün önce)
Kapıyı açtım karşımda annem vardı ,
"anne" dedim soğuk bir sesle
"seni uyarmam lazım kızım"
Anneme baktım, kaç yıldır görmediğim anneme "ne istiyorsun ?" dediğimde bana baktı sarılmak için bir hamle yaptığında kendimi geri çektim "sakın ! bana dokunma sen benim hiç bişeyim değilsin" dediğimde ağlayarak bana baktı "Kızım ben senin iyiliğin için-" dediğinde onun sözünü böldüm "iyiliğim mi" güldüm "iyiliğim için mi sustun , O babam denecek adam beni her gün tehdit ederken bunları bile bile sustun , iyiliğim için? gerek yok benim senin yardımınada iyiliğinede ihtiyacım yok , sakın bir daha evime gelme !" diyip kapıyı yüzüne kapattım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAN KOKUSU
Teen FictionZalim bir kraliçe herkesi öldüren bir katil , masum bir kıza nasıl bulaşabilir