1~karşılaşma

679 45 52
                                    

Hyunjin'in bir ailesi yoktu.Önceden olsaydı bile şimdi yoktu yetim kalmıştı.O adam yüzünden annesi kanser olmuştu eğer o adam bunları yapmasaydı Hyunjin şuan annesinin güzel yüzüne bakıyor olurdu, kuru toprağına değil

Hyunjin 3 yaşındayken babası onu ve annesini terk etmişti annesi Hyunjin 4 yaşındayken kanser oldu ve sonu burası oldu sadece 3 sene dayanabildi.Hyunjin şu anda bir kolu ile annesinin mezarıni seviyor, diğer kolu ile elinde ayıcığını taşıyordu.

O şuan yetindi ve o da şuan burdaki herkes gibi iyi biliyordu yetimhaneye gideceğini.

Çunkü akrabalarında kimse sevmezdi onu hemde hiçkimse onlar aslında Hyunjin'in annesini'de sevmezler kız kardeşleri bile.Bu yüzden kimse Hyunjini yanında istememişti.

_________________________________________

Hyunjin çok yorulmuştu artık uykusuda gelmeye başlamışti.Annesine bir daha mutlaka geleceğini söyleyip eve gitmişti.

2 gün koskoca 2 gün hiç kimse Hyunjini ziyarete gelmemişti.Hyunjin o günden sonra uyumuş ve eşyalarini toparlamışti.

Aslında kendiside biliyordu bunu annesinin birgün öleceğini ve kimsesiz kalacağını. 2 yıl alıştırma yapmıştı Hyunjin annesi ölürse nasıl duygularını gizleyeceğine karşı ama ise yaramamıştı annesi ile arasındaki o arkadaşlık bağı kopmuştu ve bir daha kimseyle bağlanmayacktı.

_________________________________________

Hyunjin uyandı işlerini halledip kahvaltı yaptı sonuçta 7 yaşındaydı.Hyunjin günlük işlerini halledip salona geçti.Annesinden ona kalan şeyleri ne kadar sevsede en çok bay Willim ı seviyordu.Minik çocuk elinde ayısı ile oynarken evin içerisinde bir zil sesi yankılandı.Evwt artık Hyunjin için gitme vaktiydi.

Hyunjin kapıyı açmak için kapı kolunu  indirip kapıyı açtı karşısinda sert adamlar beklerken iki tane çok sevecen kadın vardı .

İkisinde Hyunjine gulümsyerek bakıyordu.Sari saclı olan kendini tanıttı.

"Merhaba ben Nayeon biz yetimhanede ki ablalarız seni almaya geldik.Bize noona diyebilirsin."

Dedi ve tavşan dişlerini gösterip gülümsedi onun yanındaki kadın konuşmaya başladi bu sefer

"Merhaba küçu3k bey ben Chae Nayeon'un da dediği gibi seni almaya geldik.Ve evet bize  noona diyebilirsin "

Dedi ve güldü Hyunjine tepkisizce kafa sallayıp eşyalarını alıp arabaya yöneldi.Arkadaki ikili olanlara saşırmış olsalarda çok kafaya takmamışlardı

Chae noona arabaya binmeden yolun uzun olduğunu söylemişti bende yanına Bay Willim ı da alıp oyun oynadım ve canım sikıldıkça dısardaki tabelaları okuyup mırıldanıyordum.

Nayeon noona sordu"Hyunjin sen okuma yazma biliyormusun?"

Hyunjin kafa salladı ve iç çekti "Evet annem sürekli bana kitap okurdu bende onu yormamak için okuma yezma öğrenmek istedim oda öğretti." Dedi

Nayeon noona hemen heyecanlı bir şeklide konuştu"Hyunjin biliyormusun gideceğimiz yerde senin gibi bir çocuk daha var ve sadece yetimhanede o okuma yazmayı biliyordu.Şimde sende geldin tani artık 2 kişi var." Dedi

Hyunjin hafifçe kafasıni salladı ve  Nayeon noona yı onayladı.

Yolculuk bitmişti geldikleri yer çok güzeldi asonsör falanda vardı ve bembeyazdı Hyunjin etrafı incelemeye başladı.

Yolculuk bitmişti geldikleri yer çok güzeldi asonsör falanda vardı ve bembeyazdı Hyunjin etrafı incelemeye başladı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O BEYAZ BİR CİVCİVHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin