"ႀကီးအိုင္ နဲ႔ မယ္ဥ Win ျပန္ေတာ့မယ္"
ႀကီးအိုင္ ႏွင့္ မယ္ဥ ကို Win ႏွုတ္ဆက္ေလေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံး မ်က္ႏွာ မေကာင္းၾကေပ။ Win သက္မေႏြးေႏြးကို ရွိုက္ရင္း
"Win သြားမယ္ေနာ္"
"ဘယ္သူက မင္းကို သြားခိုင္းလို့လဲ"
အသံလာရာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဖိဘိုက္၊ ဖိဘိုက္ကို ေတြ႕သည့္ ႏွင့္ မယ္ဦး ႏွင့္ ႀကီးအိုင္ က ေရွာင္ထြက္သြားၾကေလသည္။ Bright က သူ ့အနားသို့ တစ္လွမ္းခ်င္း တိုးလာေလရာ Win ေနာက္ဆုတ္လိုက္ၿပီး
"ခမ်ား ဘာလုပ္ဖို့လဲ"
မ်က္လုံးျပဴးေလးျဖင့္ ေမးလာေသာ ယုန္ေပါက္ရဲ့ပုံစံကို ၾကည့္ၿပီး အသဲယားလာရေလသည္။
"အို အေမ့"
"ခမ်ား ခမ်ား ဘာလုပ္တာလဲ၊ ဖယ္ ၊ လႊတ္ လႊတ္ ၊ ကၽြန္ေတာ္ကို အခုေအာက္ခ်ေပး၊ Bright Vachirawit ခမ်ား မယုတ္မာနဲ႔ေနာ္" (အမႈေတြႀကီးကုန္ပီ🤣)
သူ့ ခႏၶာကိုယ္ေလးကို ေစြ႕ခနဲ ပခုံးေပၚ ေပြ႕တင္ကာ ေလွကားထစ္မ်ားဆီမွ အေပၚကို တက္ေနေသာ သူေၾကာင့္ မ်က္လုံးမ်ား ျပဴးက်ယ္ကာ အတင္းေအာ္ဟစ္ ထုရိုက္ေနမိသူက Winပင္။ လူက သူ႔ ပခုံးေပၚေပြ႕တင္ထားသျဖင့္ အျမင္အာ႐ုံ အားလုံးက ေဇာက္ထိုးေတြ ျဖစ္ေနရေလသည္။ Winရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ ပီစိေလးကို Bright အသာထိန္းကာ ေလွကားထစ္တစ္ထစ္ခ်င္းကို သတိႏွင့္ တက္ေနရေလသည္။
မေတာ္၍ ေခ်ာ္က်သြားေလလၽွင္ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အသက္ႏွင့္ ကိုယ္ အိုးစားကြဲမွာပင္။
အခန္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ အခန္းတံခါးကို အသာတြန္းဖြင့္ကာ Winကို ကုတင္ေပၚ အသာတင္ေပးရင္း သူ႔ အခန္းဝ ျပန္လွည့္ထြက္လာေတာ့
"ဟိတ္ လူယုတ္မာ ခမ်ားဘာလုပ္တာလဲ၊ အခု ကြၽန္ေတာ္ ျပန္မယ္"
"အာ့"
အခန္းတံခါးကို ေအးေအးလူလူ ပိတ္ေနေသာ ထိုလူႀကီးကို စိတ္တိုစြာ ေက်ာျပင္ကို ထုရိုက္ေတာ့ သူက တံခါးကို ပိတ္ၿပီး သူ့ခါးသိမ္သိမ္ေလးကို ေပြ႕ဖက္လိုက္ေလသည္။ ထိုေနာက္ ႁမြတ္သိမ့္လွေသာ အနမ္းတစ္ခုက သူ႔ ႏွုတ္ခမ္းေလးေပၚ ေႏြးလၽွစြာ က်ေရာက္လာခဲ့ေလသည္။ ပထမေတာ့ Winလည္း ေၾကာင္အစြာ ၿငိမ္ေနၿပီးမွ အသိဝင္လာေလေတာ့ Bright နွာေခါင္းႏွင့္ သူ႔ေခါင္းကို အရွိန္ႏွင့္ ေစာင့္ခ်လိုက္မိေလသည္။ နာက်င္သြား၍ ထင္သည္။ ေဆာင့္မိေသာ သူ႔ ႏွာေခါင္းကို ဖိပြတ္ရင္း
