Eve geleli iki gün olmuştu ama gerçekten çok mutluydum. Ailemi ve Busan'ı çok özlemiştim. Burdaki arkadaşlarımla vakit geçirmeyide... Hyunjin sürekli mesaj attığı için yokluğunu hissettirmiyordu. Şuanda da onunla mesajlaşıyordum. Gerçi beni gıcık ediyordu.
Bebeğim: (Biricik) Jennie ablamın sevgilisi (güzellik) Lisa ablamın da bana bir şeyler almasını özledim😭😭😭
Yeonjun: Küstüm.
Bebeğim: Hemen küs hemen fırsatı asla kaçırma
Yeonjun: Hııııh
Bebeğim: Ya bebeğim
Yeonjun: Hah!
Bebeğim: Yaaa küsme seni de özledim
Yeonjun: 🤏 bu kadarcık mı özledin
Bebeğim: Hayırrr 🌎 bu kadar özledim
Yeonjun: inanıyım mı hıııı
Bebeğim: İnan tabi
Yeonjun: Hadi inanıyım
Bebeğim: Neler yaptın bakalım?
Yeonjun: İki gündür sadece uzanıyorum yarın da Chan ile buluşucaz burdaki arkadaşları ile tanıştıracak beni
Bebeğim: Hep bensiz buluşun zaten😒
Yeonjun: Yavrum sen burda değilsin?!!?!?
Bebeğim: Tamam sus anladım ben seni diğerlerinden ne kadar daha saklıyacaksın
Yeonjun: Aslında geldiğimde söylemeyi düşünüyorum Ama güzel bir şekilde biz dedik sana nidalarını duymak istemediğimi söylerim Hâlâ tam atlatmış değilim Buraya gelme amaçlarıman biri de bu Henüz ablama bile söylemedim Soobini sorup duruyor İkisi çok iyi anlaşıyordu
Bebeğim: Haklısın bu konuda bu yüzden asla üzerine gelmedim
Yeonjun: Bu yüzden teşekkür ederim
Bebeğim: Bu senin hayatın kimse karışamaz zaten
Yeonjun: Orası da doğru Neyse gitmem gerek Lisa abla geldi bir şeyler yapmış beni de çağırıyor görüşürüz
Yeonjun telefonu kapatıp yatağına bıraktı. Ona seslenen ablasının yanına ilerlemiş saklama kutusundaki kurabiyelerden bir tane alıp yemeye başlamıştı. Ablası ensesine vurmuş ve "oturarak ye. " uyarısı yapmıştı. Yeonjun dudağını sarkıtıp mutfak sandalyesini çekip oturmuş ve kurabiyesini yemeye devam etmişti.
Lisa: Ee Yeonjun sevgilin ile aran nasıl? Normalde dilinden düşmezdi.
Yeonjun ısırmak üzeri olduğu kurabiyeyle duraksamıştı. Kurabiyeyi masaya bırakıp zorlukla yutkunmuştu. Bütün tadı kaçmıştı. Bu konuyu Hyunjin ile konuşmak kolaydı. Tek seferde anlattığı, içini döktüğü konuyu ikinci kez anlatmak sadece daha fazla canını yakacaktı. Ablasıda bakışlarını ona çevirdiğinde Yeonjun daha fazla yalan söylemek istemedi. Bskışlarını yere çevirmiş ve sweatinin uçları ile oynamıştı.
Yeonjun: Biz... Ayrıldık. Olmuyordu, daha fazla zorlamak sadece bize zarar verirdi.
Lisa ve Jennie şaşkınlıkla aralanmış ağızları ile Yeonjun'a bakıyorlardı. Kendine ilk gelen Lisa olmuştu. Bakışlarını kaçırmış ve konuşmuştu.
Lisa: Ben... Özür dilerim. Bilmiyordum. Amacım seni üzmek değildi.
Yeonjun: Hayır, hsyır sorun değil. Kötü niyetle sormadığını biliyorum.
Jennie yerinden kalkmış ve kardeşine sarılmıştı. Yeonbin anlatmasa da ne kadar zor süreçten geçtiğini tahmin edebiliyordu.
Jennie: Bebeğim benim. Neden söylemedin bana?
Yeonjun: Mesajla anlatmak istemedim. Hyunjin dışında kimseye anlatmadım henüz. Bende olayı tam atlatmış sayılmam. Daha fazla yalan söylemek istemedim. Bu yüzden söyledim.
Jennie: Anlıyorum. Kendini ne zaman hazır hissediyorsan o zaman anlat bize.
Yeonjun: Teşekkür ederim.
____ Soobin'den
Soobin: Kai biraz konuşalım mı?
Bebe: Olur S
oobin: Ben kendim kötü hissediyorum.
Bebe: Ne konuda S
oobin: Yeonjun..
Bebe: Siktir git Soobin seni bu konuda kaç kere uyardım pişman olacağın şeyleri yapma dedim ama sen bu konu da fazla ısrarcıydın sebebin bile geçerli bir sebep değil
Soobin: Anlamıyorsun Kai. Neyse siktir et.
Bebe: Soobin ne dersen de haksızsın umarım yaptıklarına değer *görüldü*
_ "Değmedi ki."
Soobin telefonun ekranına bakıp söylediği sözden sonra ekranı kapattı ve yatağının bir kenarına telefonunu attı. Ağlamak üzeriydi. Bunu engellemek adına dudağını ısırmış ve gözlerini kapatıp kollarını bacaklarına sardı. Kafasını dizine yerleştirip düşünmeye başladı. Ayrıldıkları günden beri Yeonjun'u sıkı bir şekilde takip ediyordu. Buna engel olamamıştı. Kafasındaki bulantı Yeonjun Busan'a gittikten sonra anlam kazanmıştı. Şimdi ise ne yapacağını bilmiyor bir hâldeydi. Daha fazla dayanamamış ve ağlamaya başlamıştı.
"Pişt lan velet. Yemek ha-... Soobin? Noldu? Neden ağlıyorsun? "
Çok iyi şimdi de abisi gelmiş ve ona açıklama yapmak zorundaydı fakat Soobin bunu yapacak gücü kendinde pek bulamamıştı.
"Abi... Sonra konuşsak olur mu? "
Jungkook kardeşinin yanına oturmuş ve bedenini göğsüne yaslamış ve kolunu kardeşine sarmış.
"Anlatırsan çözüm bulabiliriz. Birlikte hallederiz."
Soobin derin bir nefes almış ve gözlerini ellerine indirmişti.
"Konu... Yeonjun."
___
Selam ben geldiiiim Diğer bölüm Soobin'in olaylarını anlatırım fici ilk yazdığım günden beri kurgu buydu umarım seversiniz
Bu arada
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
