⠀⠀⠀⠀
Yüzümü yastığa daha çok bastırıp hıçkırıklarımı gizlemeye çalıştım. Eve geldiğimden beri sürekli ağlıyordum. Arkadaşlarıma henüz ayrıldığımızı söylemedim. Eve gelip beni teselli etmeye çalışıp Soobin'in ne kadar iğrenç bir karaktere sahip olduğunu söyleyip duracaklardı. Bundan eminim. Şuanki karakteri ne kadar kötü gözüksede bundan önceki Soobin'i en iyi ben biliyordum. Neredeyse tüm hayatım onla geçmişti. Bu tavırlarını göz ardı etmeme Soobin'in gerçek kişiliğini bilmem de yardım sağlıyordu.
Fakat artık dayanamamıştım. Ne kadar sevsemde artık kendim bile bilmediğim birine dönüyordum. Herkes aşık olur. Bir ilişki içindeyken ödün verdiğin çok fazla şey olur fakat kendi onurundan ve gururundan ödün vermeye başlanırsa sorgulamak gerekir. Bu benim aşka bakışımdı. Geç olsada bazı şeyleri daha iyi anlamıştım. Belki önceden bilerek anlamamazlıktan geliyordum. Fazla aşk gerçekten insanı yoruyor.
Sonunda yataktan kalkmayı başarmıştım. Mutfağa geçip bir şeyler yemek için dolabı açtım. Her zamanki gibi ekmek arası ve yanına bir bitki çayı. Ekmek arasına koyacağım malzemeleri hazırlarken bitki çayı için kettlea da şu koymuştum. Yemek hazır olduğunda ise mutfaktaki masaya koymuş ve yemeği yerken düşünmeye başlamıtım. Bir çok şey geçiyordu aklımdan. "Soobin ile konuşmaya devam edecek miyim?" " Bundan sonra ne yapacağım?" "Soobin'i unutabilecek miyim?" " Arkadaşlarıma durumu nasıl açıklayacağım?" Tüm düşüncelerimi bölen şey ise elime bulaşan ketçaptı. Her zaman ketçap ve mayonezi fazla fazla sıkardım. Bu da yemek yerken her yere dökülmesi anlamına geliyordu. Bu durumu seviyordum. Tüm dikkatim dağıldığı içn düşünmeyi bırakıp yemeği bitirmeye odaklanmıştım.
Yemek bittiğinde elimi ve ağzımı yıkayıp odama çekilmiştim. Yüzümü görmesem de az çok hâlimi tahmin edebiliyordum. Kısa bir duş alsam her şey geçer gibi hissettiriyordu. Yataktan istemeyerek olsa da kalkmış ve tüm kıyafetlerimi çıkartıp duşa girmiştim. Suyu yerine taktıktan sonra ise yere oturmuştum bacaklarımı kendime çekip bacaklarıma sarılmıştım. Aklımda hâlâ sadece Soobin vardı. Şimdiden bile onu özlemiştim. Ne yapacaktım ki? Tam bir aptalım. Hayatımın her anında o vardı. Bir sorun olduğunda daima o vardı. Hiç bir şeyi kendi başıma yapmamıştım ki ben? Ne düşünüyordum ayrılırken? Bittiğinde her şey düzelecek miydi? Her şeyi geçtim peki bu his? Bu geçecek miydi? Düşüncelerim yine çok fazla gelmişti ki ağlamaya başlamıştım. Onu istiyordum. Fazlasıyla özlemiştim. Onu kaybetmek gerçekten iğrenç bir histi.ağlamam şiddetlenmişti. Kafamı dizime koyup ağlamaya orada devam etmiştim.
Duştan çıktığımda odama geçmiştim. Kafam çok doluydu. Yatağa uzanıp laptopdan bir film açtım. İzlemeyeceğimi biliyordum. Sadece ses olsun istemiştim. Yine pek bir işe yaramıştı çünkü bir kaç dakika sonra laptopu kapatmıştım. Bacaklarımk kendime çekip kollarımı bacaklarıma sarmıştım. Yine ağlamaya başlamıştım. Tek düşüncem ise "ben ne yapacağım?".
⠀⠀⠀⠀
___
Hı manitlerim🥳
Bölüm gerçekten hiç içime sinmedi ama aklıma başka bir şey gelmedi demekki Yeonjun ağlaman lazımmış annem
Bu bölümdeki amacımda Yeonjunun Soobinsiz yapamıyor oluşu birazcık takıntı gibi düşünün ama takıntılı değil fazla aşık ve ona bağlı
Yine aşk acısı çeken taraf yeonun oldu
Soobin piç diyenler
Yeonjunum üzülme aşkım diyenler
Size o kadar çok manitlerim demeye alıştımki sevgili yapsam sizi aldatmış gibi hissederim ödşgşdşg
