déchirements ◍LevHan◍

neuvième

—»————» bölüm başı «————«

• Daylight - David Kushner •

Levi gözlerini tekrar açtığında yatağında yatıyordu

Çevresindekileri algılaması ve ona endişeyle bakan Hange'yi fark etmesi birkaç dakikasını almıştı. Tüm vücudu titriyordu, başında keskin bir ağrı vardı ve karnına tekme yemiş gibiydi. Dolayısıyla ufak bir hareketi yapacak gücü yoktu, sessizce yaymaya devam etmek istiyordu.

Bu sırada Hange genç adamın yüzüne düşen saçlarını geriye yatırdı ve alnına koyduğu ıslak bezi düzeltti "Levi" dedi yumuşak bir ses tonuyla "nasıl hissediyorsun"

"Bundan daha iyi günleri oldu." Diye fısıldadı ve yorgun haline rağmen ortamı yumuşatmak için gülümsedi. Ardından , kafasını öbür tarafa döndürdü. Fırtına hâlâ devam ediyordu, dolayısıyla saati anlamak mümkün değildi. Ama hava yatmadan önce gördüğünden çok daha karanlık görünüyordu.

"Saat kaç, Hange?"

Genç kız kol saatine kısa bir bakış attı ve hızla Levi'ye döndü." Altıya çeyrek var."

"Neden beni yarım saat sonra kaldırmadın? Yetistirmem gereken acil belgeler vardı." Büyük bir endişeyle oturur pozisyona geçti ve yataktan çıkmak için hamle yaptı, ancak Hange'nin eli çoktan göğsüne yerleşmişti.

   "Belgeleri ben tamamladım."

Genç kız rahatlatıcı bir gülümseme sunduktan sonra, Levi'yi geri itti ve yatmaya zorladı. Siyah saçlı gencin ne yazık ki karşı koyacak kadar bile enerjisi yoktu. Saniyeler içerisinde tekrardan kafasını yastığa koymuş bakışlarını Hange'ye sabitlenmişti.

"Dün seni kaldırdıktan sonra banyoya gitmiştin evden ayrılmam gerektiğini söylemiştim her zaman olduğu gibi hiç bir tepki vermemiştin." diyerek söze başladı genç kız. Ardından, telefonuna gelen bildirimi kontrol etmek için arkasına döndü. Bir önce ki akşam Erwin'le konuşmuş stüdyoya gelemeyeceğini bildirmişti Erwin de hava şartlarından dolayı gelmemesinin en iyisi olduğunu söylemişti. Erwin'den sonra da aile doktoruyla görüşmüş ve gelişmeleri mesaj atmıştı, ancak hava durumundan dolayı adamın eve gelmesi mümkün değil gibi görünüyordu.

Umutsuz bir şekilde iç çekti, ardından tekrar gülümsemesini yüzüne yerleştirdi ve Levi'ye döndü." Merdivenlerden inerken odandan gelen sesle geri döndüm odana girdiğimde yere yığılmıştın ve soğuk zeminde yatıyordun. Beni gerçekten korkuttun."

Levi şaşkınlıkla kahverengi gözlere odaklandı ve kesik bir nefes aldı.

Bunca saatin geçtiğine, ve yaşanan hiç bir şeyi hatırlamadığına inanamıyordu.

"Sana problem çıkardığım için özür dilerim." Sesini olabildiğince düzeltti ve tekrardan oturur pozisyona geçmeye çalıştı. Ancak titremeye devam eden vücudu bu hareketi onaylamıyordum herhangi bir ilerleme kaydeden eden yumuşak zemine geri düşmüş, Hange'nin kıkırdamasına sebep olmuştu.

Hiç sorun değil stüdyoya bu havada gitmek istemiyordum. Seni hastahaneye götüremediğim için üzgünüm fırtınada araba kullanmaya cesaret edemedim.

"Aklından bile geçirme, bu falza tehlikeli olurdu." Diyerek kafasını sağa sola salladı Levi. Ardından, kaşlarını çattı ve meraklı bakışlar ile Hange'ye döndü. Genç kız gece boyu uyumadığı için yorgun görünüyordu, buna rağmen sinirlenmemiş ya da Levi'yi kendi hâline bırakmayı düşünmemişti."Neden hâlâ benimle ilgileniyorsun? Eğer beni yerde ölmeye bıraksaydın biel seni suclamazdım...bunu hak ediyorum sanırım."