31. Bölüm - Gerçekler Ortaya Çıkıyor

1.9K 91 3
                                    

Sabah kavatlısı için aşağı indiğimde salonda annemle karşılaştım. "Günaydın," dedim neşeli bir sesle.

"Günaydın," diye cevap verdi.

Çevreme bakındım; "Ee diğerleri nerede?"

"Erim mi yani?"

"Genel olarak"

"Dünden sonra Belda çocukları aldı, biraz birlikte vakit geçirmeye karar verdiler. Baban da Caner'e desteğe gitti. Bende düşündüm ki bu gün anne-kız günü yaparız. Uzun zamandır yapmıyorduk," dedi.

"Olur annecim yaparız"

Annem bunu duyduktan sonra hemen yerinden kalkıp bizim için planlar yapmaya başladı. O kendini çok kaptırmadan durdurup aç olduğumu söyleyince ilk olarak kahvaltı yapmaya karar verdik.

Daha sonra ise kışın ayda bir yaptığımız anne-kız kahve içme seanslarından birini yapmak için güzel bir kafeye oturduk. Sonra da öyle havadan sudan konuşmaya başladık.

Annem tipik kız meseleleriyle ilgili bir şeyler anlatıyor, evdeki arkadaşlarımın neler yaptığını soruyordu. Bende ona Alya'yı anlatıyordum. Tatil için bir yere gitmemişti çünkü okul için ek ders alıyordu.

"Aferin ona," dedi annem. Daha sonra kahvelerimiz geldi. Annem bana bir şey söyleyecekmiş gibi uzun uzun bakınca 'ne oldu' anlamında kafamı salladım.

"Duru sana bir şey sormak istiyorum"

"Sor anne"

"Erim'le ne var aranızda?"

Annemin ağzından bunlar çıkar çıkmaz donakaldım. Sağ elimde dudağıma götürmek üzere tuttuğum kahve fincanını yavaşça yerine bıraktım.

"Hiç.." dedim soluk bir sesle.

Miray anneme bir şeyler mi yetiştirdi acaba? Bir anda böyle bir şey nereden çıktı ki şimdi? Miray bana bu soruyu yöneltince huzursuzca heyecanlanmıştım ama bu sefer içime korku doldu.

"Duru bana yalan söyleme," dedi annem. Sesi ciddi çıkmıştı.

"Neden yalan söyleyeyim anne... Sende çok şeysin... Yani söylemem yalan falan"

"Bak, bari vaktin varken sen itiraf et senin ağzından duyayım"

O sırada dün yemekte ben Erim'in elini tuttuğumda, annemin bize bakışları geldi. Acaba bu yüzden mi şüphelenmişti?

Eğer bu yüzden bu soruları bana yönlendiriyorsa tek bir seçeneğim vardı; Sonuna kadar reddet.

"Anne Erim yakın arkadaşım"

"Belli yakın arkadaşsınız, dün gece durdurma bahanesiyle içine düştün çocuğun"

"Ne alakası-" Sözümü tamamlayamadan dünden gözümün önüne kesik kesik parçalar geldi. Erim'i nasıl sakinleştirmek için tuvalete çektiğim, sonra onu nasıl öptüğüm ve daha sonra nasıl parkeden gelen bir ses duymamız. Acaba şu an o sesin sahibiyle mi konuşuyordum?

"Anne sen bizi mi izledin?" diye sordum telaşla.

"Tuvalete girecekken tesadüfen gördüm diyelim," dedi annem.

Başımdan aşağı kaynar suların döküldüğünü hissedebiliyorum. Cehennemden özel tedarik ettikleri suları benim üzerimde kullanıyorlar. Ay yok ben bayılacağım galiba.

Ben korkudan tek bir kelime bile edemezken annemin keskin bakışları beni delip geçiyordu. Yanında eziliyordum sanki.

"Duru sen iyi misin? Nasıl böyle bir şey yapabiliyorsun?"

"Anne gerçekten o şekilde değil"

"Ne şekildeyse anlatacaksın o zaman," dedi. Sesi emir verir gibi çıkmıştı.

Yedi yaşında annemin yurt dışından gelen elbisesini kesip odamdaki masanın ayaklarına bağladığımdan beri bana bu kadar ciddi baktığını görmemiştim.

O kadar ciddi görünüyordu ki artık yalanla kaçamayacağımı anlamıştım. Ona her şeyi anlatmak zorundaydım.

"Anne," dedim. "Ben Erim'i seviyorum. Gerçekten ama. Sen beni bilirsin ben birine kapılmam. Ama bu seferki öyle heves değil. O çok farklı. Ne olur Belda'ya söyleme"

Annem duraksadı; "Bu yüzden mi Toprak ve Erim arasında olay çıktı?"

"E-evet..."

"Ne zamandır var bu?"

"Yazın başından beri," dedim kısık sesle.

"Duru sen iyi misin?" diye bağırdı annem ve daha sonra devam etti; "Böyle bir şeyi nasıl yaparsın? Senin kafan hiç alıyor mu? Mantıklı mı sence bu yaptığın?"

"Neden mantıklı olmasın anne?"

"Mantıklı olsa bizden saklama gereği duyar mıydın kızım? Saçma sapan bir şey bu yaptığın-yaptığınız"

"Tamam haklısın belki ama çok seviyorum"

Annem kaşlarını çatmış, gözlerini kocaman açmış bana bakıyordu. Sanki gerçekten çok ayıp, çok kötü bir şey yapmışım gibi tepki veriyordu.

"Duru siz kuzensiniz," dedi annem.

"Ne kuzeni anne kan bağımız bile yok"

"Ama kağıt üzerinde kuzensiniz işte"

"Annecim senin aklın alıyor mu böyle bir şeyi? Babaannem biriyle evlenecek onun çocuğunun çocuğu olduğu için benim Erim'i sevmem yasaklanacak, bu mudur?"

"Budur"

"Annecim daha iki sene önce bu kuzenim dediğim insanı tanımıyordum bile. Kuzenlik tanışmamıza vesile oldu sadece. Yoksa biz üveyliğin dibine vurmuşuz"

"Duru saçmalama lütfen"

Annem kahvesinden bir yudum alıp sakinleşmeye çalıştı. Günde bir kahve içmezse kendine gelemezdi.

Bana hala boş gözlerle bakıyor, beni anlamıyor gibi duruyordu. Neden böyle davranıyor anlamıyorum. Kuzen falan değiliz diyorum.

"Anne zaten Caner ve Belda ayrılmadı mı? Bu durumda şu kuzenlik meselesi iptal"

"Yavrum iptal olur mu hiç? Oyun mu bu? Erim ve Miray hala Caner'in çocuğu"

"Anne şu an söylediklerin ne kadar gereksiz sen de anlayacaksın bir empati yapsan"

Annem durup düşündü. Sanırım söyleyeceklerini tartıp biçiyordu. Neden kendini benim yerime koymuyor ki? O zaman hislerimi anlar, bana hak verir.

Hem ben söylediklerimde kendime katılıyorum. Caner'le Belda artık birlikte değillerken neyin tartışmasını yapıyoruz ki hala?

Hem hazır Belda ile annem o kadar yakın arkadaş. Erim'in iyi bir aileden geldiğini, güvenilir bir çocuk olduğunu biliyor. Böyle bir durumda değil annemin sorgulamak beni direk Erim'e teslim etmesi gerekmez mi?

Annem en sonunda ağzını açıp konuşacak gibi oldu. Hadi anne tamam de, olur de. Ailesi ile zaten çok samimiyiz, cuk oturmuş de.

Siz zaten kararınızı vermişsiniz, hem Duru artık sen yetişkin sayılırsın senin hayatına ben karışamam, çok iyi bir karar vermişsin kızım de.

Bilmiyorum işte olumlu bir şey söyle de içim rahatlasın, arkamda annem olsun, desteğim tam olsun.

"Erim ile görüşmeni istemiyorum," dedi.

**

Yazar Notu:
umarım bölümü sevmişsinizdir, işler karışıyor :)
yavaş yavaş hikayenin sonuna yaklaşıyoruz, 33. bölümde final yapmayı planlıyorum,
bu yüzden hiç boş kalmayıp yeni bir hikayeye başlayayım dedim, her şeye rağmen biter bitmez bölümleri yayınlamaya başlayacağım ve haftada bir bölüm yükleyeceğim,
yeni hikayenin adı şahbade olacak, en az her şeye rağmen kadar eğlenceli ama bundan biraz daha ağır, dramatik, romantik ve biraz daha entrika dolu olacak,
şahbade'nin tanıtımını yükledim bile, yoksa siz hala kütüphanenize eklemediniz mi? :)

Her Şeye RağmenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin