Gece Güzeli

Bölüm 1: Kırmızı Gözler

Yine uyuyamamıştım yatakta dönüp duruyordum.Aslında neden boş boş uyumaya çalışıyordum ki en iyi çözüm yine görevdi.Burda böyle durmaya devam edersem yine o yaşadıklarım gelicekti aklıma.

Keşke bir anıları silme aleti olsaydı,bütüm varımı yoğumu verip o anıları sildirirdim.

11 yıl önce

Babam yine çok sinirliydi.Ve bu sefer diğerlerinden daha kötüydü elinde bıçak vardı.
Artık bıkmıştım sırf siniri geçsin diye beni dövüp zarar veriyordu.Annem çok işi olduğu için eve çok gelemezdi.

Babamında umrunda değildi para kazanıyosa onun için sıkıntı değildi.Ama bir sefer olsun annemin aldığı kolyeye fısıldadım

"anne lütfen nolursun gel bana yardın et"

bir anda babam çenemden tuttu ve kafamı kaldırdı
"sen kendi kendine ne konuşuyorsun!"

bu sefer daha çok korkuyordum çünkü kendinde olmayacak kadar içmişti.Korkum gittikçe büyüyordu.

Tam babam bana hamle yapacakken bir anda kapı açıldı.Annem gelmişti ve kocasının ne yaptığını görmüştü.Evet söylememiştim çünkü beni tehtit etmişti şöyle demişti.

"yaptıklarımı söylersen anneni öldürürüm."

Korkmuştum,susmuştum.
Annem gördüğüyle şok olmuştu.
Sonra sinirleneye başladı ve

"Napıyorsun sen!!"

Sanki gözlerinin rengi değişmişti ama mesafeden göremiyordum.Babam

"Yaklaşırsan öldürürüm"

Anlamıştı yolun sonuydu beni koz olarak kullanıyordu.Annem ise ne yapıcağını düşünürken bir anda vazoyu aldı ve

"GEBERR!!"

dedi ve tam da bana hiç denk gelmeden tam baba'mın kafasında parçaladı.
Beni sıkan kollar gevşemişti.Hemen anneme koşup sarıldım.

Biraz öyle kaldıktan sonra babama baktım yerde kafasından kanlar akıyordu.Siren sesleri geliyordu.Olamaz dı gelirlerse annesini alırlardı.Hemen

"Anne gitmeliyiz gelirlerse seni götürürler"

ben annemi çekiştirirken o kımıldamıyordu.

"Gidemeyiz güzel kızım"
ve bende konuştum.

"O zaman ben yaptım derim beni götürler"

ona baktığında gülümsedi ve
"Kendine iyi bak xenam"

bana hep sadece ikimiz varken xenam derdi
"kolyeyi sakın çıkarma ve derslerine güzel çalış seni çok seviyorum"

dedikleri bittiğinde dondum kaldım tepki veremedim .Polisler onu götürdüler.Son bakışlarında bana gülümsüyordu.

Günümüz

Aaaa kafamda sürekli bunlar dolanıp duruyodu.Karar verildi göreve,evimle teşkilat arasında çok mesefe yoktu arabayla 20 25 dk filan sürüyordu.

Teşkilatın amacı önemli kişileri korumaktı. Gizli bir şekilde yüzümüz gözükmeyen maskeler takıyorduk.Kıyafetlerimi giydim silahım ve ne olur ne olmaz hançerim yanımdaydı.

Kapıyı kapatıp evden çıktım.Araba yolculuğumu bitirince arabadan indim.

Ormanlık alanda gizli bir yerdeydi,içeriye girecekken ağaçların arkasında bir karartı gördüm ve

"Kimsin çık ortaya"

dememle koşmaya başladı.Bende peşinden koşmaya başladım.
Silahımı tutmuş koşuyordum bir yandan haber vermek için telefonumu çıkartmatya çalışıyordum.

Kıvırcık saçlarım önüme gelip görüşümü engelliyordu.Telefon çıkmak bilmiyordu.

Ahh şu dar pantolan cepleri!
Koşarken telefonum düştü ama duramazdım.

Daha da hızlandım.Saçlarım yetmiyomuş gibi bir de dallar sürekli çarpıyordum.Koşmaya devam ederken boynumdaki kolyem dallara takıldı ve düştü.

"Hay ben bu dalların "

etrafıma baktım kaçmıştı.Şansıma tüküreyim ya,hem adam kaçmıştı hemde kolye düşmüştü. Kolyeyi nasıl düşürebilirdim.

Banyoda bile çıkarmazdım ama garip bir şekilde bir anda özgürülük hissi geldi,rahattım ama neden?

Annemin bana verdiği en değerlimdi o benim!Aramaya devam ederken kafamı kaldırdım kocaman bir ağaç vardı çok güzeldi.Aramaya devam ederken ağacın dallarına takılmışmı diye bakarken gövdesine dokundum ve bir ışık belirmeye başladı.

Biraz geri çekilip silahımı doğrulttum.Ama sanki bir şey beni o ışığa çekiyordu yada çekiliyordum.Bir anda ışıktan geçtim ve bilincim kapandı.

●●●●●●
Uyandığımda yine bir ormandaydım ama bambaşka bir ormandı nasıl geldim ki ben buraya.

Ayağı kalktım ve bakındım kimde yoktu. Yinede şansımı denedim.

"Kimse var mııı?"

sonuç,şanssızlık ne bekliyodum ki.
Biraz yürüyerek etrafa baktım.En son adamı kovalıyodum ve bam sonrası bulanıktı.

Acaba uyuyamı kalmıştım.Kendime bir cimcik attım hissetmiştim.O zaman ruyada değilsem neredeydim ve nasıl gelmiştim buraya.Kafam feci şekilde ağırıyordu.

Arkamda bir hırlama sesi duydum. Yavaşça arkama dömdüm.Arkamda
kocaman bir kurt vardı ama benim boyumu fazlasıyla geçiyordu.
Silahım yerden alamamıştım.
Ve sadece

"Sakin ol,sakin ol"

diye kurda fısıldıyodum ama gözleri kıpkırmızıydı kürkü ise simsiyah sanki gözleri patlıyacak gibi duruyodu.

Küçük adımlarla yavaşça geri geri doğru gitmeye başladım.Arkamda ağaç vardı.
Tam bana hamle yapacakken kenara çekildim ve patisi ağaca takıldı.

Bunu fırsat bilip gizli hançerimi çıkartıp boynunun arkasından bir şerit kestim hançerimi hemen çıkarttım ve tam kaçacakken birden ağaçtan patisi kurtarıp üstüme atladı.Ben daha ne olduğunu anlayamadan beni ısırdı.

Kolum uyuşmuştu hissedemiyordum. Yavaş yavaş hisstemeye başladım. Acıdan geberiyodum resmen.

Kurt çok sağır edici bir şekilde uludu. Kendini karanlığa teslim ederken tek gördüğü kırmızıdan maviye dönen gözlerdi.