3. Bölüm

2.2K 134 81
                                    

19/05/2023

Cenaze törenleri ölenler için
değil de geride kalanlar içindir...

Saat 07:10

...

Gözlerimi açar açmaz üstüme ne giyindiğimi bile bilmeden çıktım evden.
Ne kadar süre geçti, kaç saat yürüdüm bilmiyorum. Tek bildiğim şuan annemin mezarının başında göz yaşları döktüğümdü. Boğazım ağrıyasıya kadar orda öylece kaldım.

"Biliyormusun anne artık hiçbir şeyin değişmeyeceğini anladım. Ve bunu anlarken en zor savaşım kafamdaki biriktirdiklerimle kalbimdeki hisetdiklerim arasındaydı."

Sana o kadar çok şey demek istedim ki baba karşına geçip tek kelime dahi edemediğim için kendimi suçluyorum...
Ve her geçen gün yok oluyorum.

Hangi çocuk annesinin katilinin babası olduğunu duysa yaşamak için dayanırdı ki?

"Sen üzülme diye hayallerimin peşinden koştum annem. Bak kızın 23 yaşına girdi..."

Sensiz geçen 10 sene...

"Hiçbir arkadaşım doğum günümü bilmedi hiçbir arkadaşım doğum günümü kutlamadı annem. Tam da bu gün ben doğdum. Beni sen doğurdun anne iyiki doğdum değil mi? İyiki senin kızın oldum değil mi anne?"

Ben daha çocuktum baba, sırf annemi sevmediğin için öldürdüğün kadın 20 sene bizim için acı çekti sırf sen sinirlenme bizi dövme diye her zaman kendini öne attı annem. Ve biliyormusun baba Öbür dünyada hakkımı helal etmeyeceğim sana...

Ne ölüne ne de dirine gelirim.

..🌺..

Saat:22.30

Masamın önünde açık olan bilgisayarımdan saatin 23.00 olmasını bekliyordum.

Bir elimde jilet, diğer elimde kan lekeleri ile dolu boydan elbisem vardı.

"Yıllar önce tam bu gün ve Tam bu saatler arasında duyduğum sesler için gördüğüm görüntüler için seni koruyamadığım için senden özür diliyorum anne."

Konuşmamı bitiremeden dolan gözlerim ile elime aldığım jileti ve kan lekeleriyle dolan Boydan elbisemi masanın üstüne koydum. Açık olan çamdan Hafif esen rüzgar eşliğinde üstümü çıkartım. Sonra altımdaki siyah pantolonu ve ardından masanın üstünde ki boydan elbiseyi giydim.

Bu gün benim doğum günümdü.

Masadan jileti bulanık gözlerimle aldım.

Aynı zamanda Annemin ölüm yıl dönümü...

Sağ bileğimi hafifçe kaldırdım.

Biliyormusun Anne ben 16 yaşımda yetimhaneden kaçtım.

Sol elimdeki jileti sağ bileğime batırdım. Öylece bekledim.

Ailesi olmayan çocuğa kim iyi davranırdı ki?

Başımı dikleştirdim. Vücuduma yayılan sızı ile jileti bileğimden çektim.

Çatı Katı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin