8. Bölüm

1.7K 134 70
                                    

Yeni bölüm geldi!!

Biliyormusunuz ben normalde çok fazla karar değiştiren birisiyim,
ama bu kitabı sonuna kadar yazmaya Yemin ettim.

Umarım kitabın sonunu birlikte bitiririz.

Ve umarım Sonu güzel biter.

Evet ben bir yazarım ama kitabımın sonunun nasıl biteceğini bilemeyen bir yazar...

Sizi daha da sıkmadan Yeni bölümle baş başa bırakıyorum♡♡

Yorumlarınız beni mutlu ediyor yorum yapmayı unutmayın!!

Giriş

Belki..

Sadece belki..

Başka bir evrende,

En mutlu halimizle.

Otobüsün sol canımdan
hayatı izlerken, sağ camdan kaçırdıklarımızdan
ibarettir bazen hayat.

~Özdemir Asaf~

Kaçırdıklarımız tesadüfe dönüşür, bazen nasipse dönüp dolaşır yine bizi bulur. Nasip değilse zaten hiç bizim olmaz.

Odanın kapısı gıcırtılı şekilde açıldığında dona kaldım. Görüş alanım korkudan bulanıklaşırken uzun saçlı bir kadının bana baktığını gördüm. Ama kimin olduğunu anlayamadım.

"Biri odaya mı girdi Pera?"

Evet biri odaya girmişti.

Gözlerimdeki bulanıklık yavaş yavaş kalkarken karşımda Aylinin olduğunu görmem ile biraz daha rahatlamıştım. Bence onu kolayca kandırabilirdim.

Ama insanlar her zaman dış görünüşü gibi çıkmayabilirdi.

Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki çıkardığı sesi Aylin bile duyanilirdi.

Umarım duymazdı...

Beni yukardan aşağı süzüp sinirle gözlerime baktı."Ne işin var senin burda?" Söyledikleri ile kalbimin atış hızı artı.

Ne işim vardı benim burda?

Haa doğru...
Kaşlarımı çatıp yüksek çıkan ses tonum ile "Sanane?" Diyebildim.

"Pera sakın çaktırma!"

Şu durumda bir de Miran koçun o şuursuz sesini duymak midemi bulandırdı. Acaba Ayline midem bulandı da Doğukan beyden izin alıp gideceğim mi deseydim?
Yalan söylemek için kendine yer ayırıyorsun desene şuna!!

Aylinin bana cevap vermesini bekliyordum ki kapıyı sonuna kadar açıp sinirle arkasına dönüp gitti.
Zaten Aylinin gitmesi ile bende çıktım odadan.

Bu kız bana sinir olduğu için mi gitti acaba? İnşallah öyledir, öyle değilse bittim.

Tam asansörün önüne gelmiştim ki hiç görmediğim bir kapı ile göz göze geldik ve şuan kapı açıktı. İçeriden çok fazla insan sesi geliyordu merakıma yenik düşüp kapıya doğru yöneldim.

Hem ne olabilirdi ki sadece ne yapıyorlar diye bakıp çıkacaktım.
Yani ben öyle düşünüyordum.

Kapının eşiğine gelmem ile Aylinin kapıdan arkası dönük çıkması bir oldu.

Çatı Katı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin