Bölüm-3

87 7 2
                                    

OLAYI BİRAZ AÇELYA'NİN AĞZINDAN DİNLEYELİM

Odama girip kapıya kapattım hiç kimseyle ne konuşmak ne de görüşmek istiyordum. Ertesi gün okula gitmek için uyandım. Saate baktım 6.14 idi yanlışıkla saati 7.14 yerine 6.14. olarak kurmuşum. Odamdaki balkona çıktım. Balkondaki manzara harika ötesiydi, yeni doğan güneş, gökyüzündeki o turuncu sarı ve hafif kırmızı karışımı renk, ve benim en sevdiğim hala gitmemiş olan ay. Ay ve güneş benim hayatımda bana çok şey kattı. Onları bir arada görmek için demek ki sürekli bu saatte kalkmak gerek ama hala çok uykluyum. Normal bu saatte kalkmam. Eğer hayat şuan normal olsa kalkıp kahvaltı hazırlardım, ama Çağan ile küsüz. Neden bu kadar büyük bir tepki gösterdi anlamıyorum, sadece not geldiğini ona söylemedim sadece Mevsim biliyordu ki buda çok normal ki çünkü o en yakın arkadaşım. Çantamı hazırladım. Vakit tabii doğal olarak geçmedi, biraz odamdaki armut koltuğuna oturup hayatı sorguladım ve şunu farkettim ki sadece hayatımda önemimi taşıyan 2 kişi vardı Mevsim ve Çağan onlar dışında bir hiçtim. Annem desen yok babam desen zaten elden ayrı ya insan öz kızını hiç arayıp sormaz mı ya. Neyse şimdi ana konuya gelelim, Mevsim'e bile haber vermeden çıktım. O benim neden çıktığımı anlardı ama Çağan, onun için de küçük bir not yazdım nekadar küs olsakta beni merak etmesini istemiyordum. Okula yakın bir park vardı kimse yoktu. Bende oturdum daha dersin başlamasına 45 dakika vardı. Telefonumu çıkardım rastgele bir şarkı açtım, sözleri beni derinden etkiledi " seni kendime sakladım, hepsini ben hesapladım."Sanırım 20 dakika falan şarkı dinlemeye devam ettim. Ardından müziği durdurdum çünkü arkamda bir ses işittim.
- tamam kanka ben hallederim. Şimdi zaten sıkıntı yok kulağında kulaklık var.
- tamam.. Okey... Gelicemmm.. ufacık.. merak etme..

Bu sesleri duyduğum anda anlık bı durdum. Çünkü etrafta kimse yoktu ve sadece kulaklıkla duran bendim. Sanırım bu kişi Tolga,'ydı çünkü sesi kalın ve gürdü. Yumuşak adımlarla Mevsim'e mesaj attım. Oda neyseki Çağan ile birlikte geliyormuş. Sonra beni birden Çağan aradı. Hemen açtım;
- hemen ordan ayrıl. Yakınlardaki bir markete veya işte kalabalık olan herhangi bir yere gir.
- benimle konuşurkende baba veya başka şekil hitap et ki korksun.
- Açelya arkandaki kişinin kim olduğunu anladın mı?
+ Tolga!
- kim sana sabahın köründe dışarı çık dedi kızım ya olan şeye bak onu bı elime geçirirsem...
+ Tama uzatma baba anladım çok yakınlardasın.
- aynen böyle Açelya devam et.
+ He tamam yanında arkadaşlarında mı var selamımı söyle!
+şimdi markete giridm Çağan daha Tolga gelmedi. Ne olur bişey y..

Aniden Çağan markete girdi.

- Açelya iyi misin?
+i-iyiyim mevsim nerde?
- dışarıyı kolluyor Tolga beyinsizi gelmesin diye !

+ Sadece teşekkür için..
- barıştık mı?
+Dedim ya teşekür için .
- peki..

Sonra kapıdan Mevsim içeri girdi. Bana sarıldı ona sarılmayı nekadar da çok özlemişim. Hemen dışarı çıktık neyseki daha okula yetişmek için vaktimiz vardı. Kapıdan çıkarken arkamı döndüm. Tolga oradaydı beni arıyordu . Hiç düşünmeden Çağan'ın koluna girdim.

İyi okumalar dilerim 🦋🌟

TERK EDİLMİŞ 4 ARKADAŞ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin