TERK EDİLMİŞ 4 ARKADAŞ

Bölüm-17

Yenidennn kucak dolusu selamlarrr
Çok uzatmayacağım hemen yeni bölüme geçelimmm💕

                             Uyarı ⚠️
(Kitabımı okuyan arkadaşlara sesleniyorum; yazdığım yazılarda emek olduğu için ve bu emeğin de karşılığını almak için son kısımda bir yıldız olacak oraya basarak oy vermeyi unutmayınnn)

AÇELYA

Güneşin yüzüme vuran ışıkları ile açtım gözümü. Saat daha altı civarlarındaydı. Bu saatlerde uyanmayı sevdiğimi söylemiştim.

Dün evrakların bir kısmını bitirip çağana vermiştim. İçimde; bir halı dokurken gittiğin uyum içerisinde ahenk ile ilerleyen bir düzen vardır. Başladığın ilk an,o ipi ilk işlediğin zaman içinde bir şeyler oluşmaya başlar: önünde daha binlerce işlenecek ip olmasına rağmen senin ilk ipi dokuduğunda,telin üzerinde durduğunda,biteceğini ve güzel bir halı olacağını anlarsın ya, işte öyle bir his vardı.

Yatağımdan kalktım ve örtüyüde güzel bir şekilde yerleştirdikten sonra balkona çıktım. Güneş daha yeni doğuyordu: gökyüzündeki o açıktan koyuğa doğru giden sarı,turuncu,kırmızı renk bana bu günün güzel geçeceğini sessizce, adeta kulağıma fısıldıyordu.

Soğuk mermerin ayağıma verdiği histen dolayı rahatsız olmuştum,karşı tarafta duran koltuğa geçtim.Küçük bir sitede oturduğum için ufak bir bahçemiz vardır. Hayattan sıkıldığım da bu küçük bahçeye iner ve oradaki kiraz ağacına renkli bir kurdele bağlardım. Bunun belli bir amacı yoktu. Aslında yaptığım şeylerin çoğu zaman bir amacı yoktu. Düşünmeden hareket eden bir insandım hep.

Doğmakta olan güneşi seyrederken aklımda çok fazla düşünce vardı;insanlar genelde bir şeyleri yaparken onları önceden planlar mıydı? Veya yaptıkları şeyi önceden tahmin edebilirler miydi?
Bence bu benim için olanaksızdı,imkansız değildi.
Çoğu zaman imkansız diye bir kavramı hayatıma dahil etmem. İmkansız yoktur,imkan dahilinde olup:yapamayacağını düşündüğün şeyler vardır. Bahsettiklerim olağan dışı değil,elbetteki ki ışınlanmak imkansızdır ama hızlıca gitmek,düşündüğün zamandan daha önce orada bulunmak diye bir kavram ışınlanmanın insan aklındaki yeri olabilir.

Bu gün yapacağım işleri hatırlayarak koltuktan kalktım. Sessiz ama bi okadar da narince odama geri çekildim. Böyle zamanlarda hava genelde soğuk olurdu. Dolabımı açıp mor bir kazağı üzerime geçirdim. Masanın üzeri biraz dağınıktı. Dünkü yaptığım çalışmalardan dolayı her yer her yerdeydi. Orayı da toparladıktan sonra kapıyı açıp odamdan dışarı çıktım. Biraz daha ilerleyerek çağan ın odasının önüne geldim,saat yedi olmuştu. Daha uyuyordu,uyandırmak istemedim. Mutfağa geçip kendime kahve yaptım. Komidinin üzerinde duran kumandayı alıp rastgele bir sabah programında durdurdum.Belli bir zaman sonra ondanda sıkılmıştım.

Tekrar odama geçip dolabımdan çantamı aldım ve bu gün için gerekli dosyaları içine koydum. Hukuk alanına daha yakışır bir şekilde durmak için daha ciddi bir kıyafet giymem gerekirdi Siyah bir kombin yaptıktan sonra arabamın anahtarını elime alıp,dış kapının olduğu bölüme geçtim. Açık kahve rengi bir palto alarak dışarı çıktım. Hemen kaldırımın yanında duran arabama bindim ve yola koyuldum.

1 SAAT SONRA
(Yazar anlatımı ile)

Çağan saat sekiz de alarmının sesi ile uyandı. Yatağından kalktı ve örtüsünü düzeltip banyoya geçti. Ayna karşısında kendini görünce afalladı,dağılmış saçları,morarmış göz altları ve beyaz ten rengi ile daha çok korkuluğu andırıyordu. Musluğu açıp yüzünü yıkadıktan sonra dişlerini fırçaladı ve soğuk bir duş aldı. Ardından Açelya'nın odasının önüne geldi ve kapıyı çaldı. Açan olmadı,kapıyı açtığında odanın düzenli olduğunu ve Açelya nın da çıkmış olduğunu anladı. Siyah bir kombin yapıp odasından çıktı. Beyaz ayakkabılarına giydikten sonra evden dışarı adımını attı. Arabasına binerken telefonu çaldı,cebinden çıkarıp açtı. Arayan Serkan dı. Bu gün akşama doğru geleceğini haber vermek için aramıştı. Telefonu tekrar cebine koyduktan sonra yola koyuldu.