Ölüm Fısıltısı (YB GELMİYOOOR)

1. Bölüm K.İ.E.

Medya: Ekim temsili

Neden insanlar bencil,kibirli veya kötü insanları sevmezdi. Sadece kendilerini düşündükleri için mi ya da kendilerini diğerlerinden üstün gördükleri için mi? Ama ileride sadece kötü, bencil ve kibirli
insanlar hayatta kalabilecekti. Çünkü öyle insanlar hayatta kalabilen insanlardı.

Birilerinin onları sevmesine gerek yoktu. Kendileri yetiyordu zaten. Ama o insanlar toplum tarafından hor görülen kişilerdi. Sanki onların da kalbi yokmuş gibi bir sürü hakaret edilen kişilerdi. Sanki onlarında duyguları yokmuş gibi onlara istediği gibi davranan kişilerdi.

Ama bir süreden sonra onlara da dur demek gerekiyordu. İşte bu yüzden K.İ.E. kuruldu. K.İ.E toplum tarafından kötü olarak adlandırılan kişilerin toplandığı yerdi. Bu yer yılanların yuvasına benzerdi. Çünkü burada ki herkes birbirinden sinsiydi. Buradan sadece en güçlü,en kibirli,en bencil, en kötü insanlar sağ kalacaktı...

★

Derin bir nefes aldım. Evet bugün büyük gündü. Bugün K.İ.E. giriş sınavı olucaktı. Hayatım boyunca bu an için hazırlanmış ve eğitilmiştim. Bunu başarabilirdim.Son bir kez evime baktım ve arabama bindim.

Giriş sınavının olduğu yere geldiğimde binaya baktım. Eski bir binaya benziyordu. Her yılın sınavı birbirinden farklı,çılgın ve bir o kadar da kötü oluyordu. Bu yüzden sınavın ne olucağını kestiremiyordum.

Yavaş adımlarla binaya doğru ilerledim. Kapıda iki tane takım elbiseli adam vardı. Kapıya doğru yürüdüm ve "Gizli ağaç dalı" dedim. Bu bir gizli şifreydi. Sınava giren herkese bir şifre söylerlerdi. Şifreyi söyledikten sonra katılımcı kartımı gösterdim. Çantamı bir kutuya koyduktan sonra içeriye girdim.

Bir sürü birbirinden farklı insan vardı. Kimisi umursamaz, kimisi korku dolu yüzlerle bakıyordu, kimisi ise kararlı ve düz bir suratla bakıyordu. Kimileri ise etrafa sinsi bakışlarını atıyordu.

Boş bir yere oturdum ve 'ya başaramazsam' 'ya bunca emek boşa giderse' diye düşünmeye başladım. Bu durum beni iyice stres ederken yanımdaki kız beni hafifçe dürterek bir su uzattı

Ona anlamsız bakışlarımı atarken kız "Çok düşünüyorsun akışına bırak herşeyi" dedi ve yandaki yiyecek ve su olan masayı işaret ederek "oradan biraz birseyler ye" dedi ve suyu elime tutuşturarak arkasına yaslanıp gözünü kapattı.

Belki de haklıydı çok düşünüyordum biraz işleri akışına bırakmalıydım. Zaten bu zamana kadar çok çalışmıştım.

Yiyecek olan masaya doğru ilerledim ve minik bir çikolata alıp yerime geri oturdum. Kafamı dağıtmak için yanımdaki kıza dönüp "Adın ne?" Diye sordum. Kız "Vay,sözümü dinliyorsun bakıyorum. Neyse adım Damla" dedi. İlk söylediğini umursamayarak "Benim adımda Ekim sorduğun için sağol" dedim. Kız hafifçe güldü ve "Rica ederim" dedi.

Biz iyice sohbet etmeye dalmışken birisi konuşmaya başladı "Herkes buraya baksın" dedi otoriter bir sesle. Oraya baktığımızda bu adamın K.İ.E.'nin kurucusu olan Arda Yılmaz olduğunu gördük ve konuşmayı hemen kesip ikimizde düz suratlarımıza büründük.

"Evet şimdi giriş sınavımıza başlıyoruz" dedi.

***************************************

Evett biraz farklı bir tarzda yazmak istedim ve bu kurgu gece yatmadan önce aklıma geldi ondan gidişatı falan kafamda pek kurmadım. Bu ilk bölüm biraz tanıtım gibi oldu o yüzden kısa ama diğer bölümleri daha uzun yazmaya çalışacağım ve benim ilk kitabım umarım seversiniz büyük ihtimalle iki gün sonra yb gelir umarım birileri okur :) Okuyan olursa yorum ve oy vermeyi unutmasınn