Η Μαργετα καθόταν στο γραφείο και έπινε λικέρ. Σκέφτηκε να τηλεφωνήσει στον Στέφανο. Σήκωσε το ακουστικό, κάλεσε τον αριθμό και περίμενε...
-Ναι;
Η Μαργετα ένιωσε απογοητευμένη και ένα αίσθημα ζήλιας φούντωσε μέσα της. Κατάλαβε ότι αυτή η γυναικεία φωνή δεν ήταν της Παναγιωτας, ούτε κάποιας άλλης κοπέλας, αλλά της θείας Νότας.
-Απ' ότι φαίνεται δεν σας αρέσει η φωνή μου. Αυτός που ψάχνετε δεν είναι εδώ! (απάντησε η Νότα με θυμωμένο, ειρωνικό ύφος)
Η Μαργετα έκλεισε βιαστικά το τηλέφωνο...
Αργότερα την επισκέφτηκε η Άντζελα από την λέσχη και της έδωσε πλήρη αναφορά για το τι έγινε με την Νότα στο νοσοκομείο και ποσο γρήγορα έσπευσε ο Στέφανος ανήσυχος για την Νότα.
Λες και το έκανε επίτηδες, της έξυνε την πληγή. Αισθάνθηκε να της ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Προσπαθώντας να κρύψει τον θυμό της, είπε δήθεν θιγμένη ότι δεν την ενδιαφέρει τι κάνει ο καθένας στην ζωή του! Μέσα της όμως κάτι πληγώθηκε, ήθελε να τρέχει μόνο για εκείνη ο Στέφανος! Για καμία άλλη! Από την άλλη όμως, μήπως παραλογιζόταν; Ανθρώπινο ενδιαφέρον έδειξε. Όχι όχι!
-Κάτι συμβαίνει! (μονολόγησε κοιτάζοντας το παράθυρο)
-Είπατε κάτι κυρία; (ρώτησε η Βάσω καθώς περνούσε για να στρώσει το τραπέζι)
-Ναι Βάσω λέω τελείωνε επιτέλους! (ταράχτηκε στη σκέψη πως μπορεί να είπε κάτι που δεν έπρεπε)
-Μάλιστα κυρία!
Η Μαργετα καθόταν στο τραπέζι σκεφτική. Δεν έφαγε. Ο γιος της, την επανέφερε στην πραγματικότητα...
-Μάνα σου μιλάω! Που χάθηκες;
-Δε σε άκουσα αγόρι μου κάτι σκεφτόμουν.
-Για πες μας και μας καλέ! Πως τον λένε; (αστειεύτηκε η κυρία Αθηνά)
-Χαχα τι λες μαμά μου;
-Εε τι να πω. Έτσι όπως φέρεσαι, πολύ μυαλό θέλει;
-Μάνα τι λέει η γιαγιά; (ο Ιάσωνας ρώτησε ανήσυχος)
-Τι να λέει παιδί μου; Δε το ξέρεις ότι η άνοια την κάνει να λέει άσχετα πράγματα; Έλα σε παρακαλώ τώρα κάθεσαι και δίνεις βάση στα λόγια της γιαγιάς σου! (προσπάθησε να απολογηθεί η Μαργετα που ένιωθε ενοχές προς την μητέρα της που ήξερε τι της συμβαίνει αλλά δεν το παραδεχόταν)
-Ιάσωνα είναι λογικό η μητέρα σου να έχει και αυτή την προσωπική της ζωή. Μπορεί να συνέβη κάτι στην λέσχη με κάποιον κύριο και κάποια άλλη κυρία όπως μας είπε η Άντζελα και να στεναχώρησε την μητέρα σου... (μπήκε στην συζήτηση η Αλεξάνδρα που έσταζε δηλητήριο για την πεθερά της)
-Αλεξάνδρα μου δεν είμαστε όλοι σαν εσένα! Έχουμε σημαντικότερα πράγματα να ασχοληθούμε. (ειπε με σταθερή φωνή η Μαργετα για να απαντήσει στα βέλη της νύφης της)
-Μάνα τι λέει η Αλεξάνδρα; (ο Ιάσωνας είχε αρχίσει να εκνευρίζεται)
-Τίποτα αγόρι μου! Κάθεσαι και ακούς τα λόγια της γυναίκας σου που δεν ξέρει τι σκοτούρες εχω για το κτήμα και τους υπαλλήλους! Όσο για σένα Αλεξάνδρα μου ντροπή σου! Προσπαθώ να διευκολύνω την κατάσταση ανάμεσα μας αλλά εσυ δεν θες να φτιάξουμε την σχέση μας! Κρίμα...
