Uçaktan indiğimde üniversite konferansına iki saat kaldığını gördüm.Şuan
İstanbul'dayım ve İstanbul'u çok bilmiyorum.Şu anda olduğum yerin üniversiteme yakın olup olmadığını da bilmiyorum ve sadece hızlı adımlarla yürüyorum. Ailemden ayrılırken çok zor olmamıştı. Tamam tamam ! İtiraf ediyorum bayağı zor olmuştu. Ailemi çok seviyorum,onlar da beni çok seviyorlar. Aslında İstanbul'a daha önce gelecektim ama abim ha iki gün sonra,ha beş gün sonra gidersin diye diye günler geçti ve bugün oldu işte. Havada hafif bir soğukluk var. Artık kendi kafama göre yürümeyi bırakıp üniversitenin tam olarak nerede olduğunu birine sormaya karar verdim.
Karşıda , sahildeki bankta oturan yakışıklı,benim yaşlarımda olan gencin yanına doğru yürümeye başladım.
- Merhaba bişey sorabilir miyim?
- Tabi ki.
- İstanbul Teknik Üniversitesi tam olarak nerede?
- Karşımızda
diyerek bizim karşımızı gösterdi. İNANAMIYORUM! Üniversite karşıdaymış ve ben farketmemişim . ARTIK NE KADAR YORGUNSAM!!
- Ben farketmemişim çok teşekkürler.
dedim ve gülümsedim.
- Rica ederim.
dedi gülümseyerek. O kadar güzel gülümsedi kii !!! O sıcacık gülümsemesi içimi ısıttı.
Telefonumu saate bakmak için çıkardım kii ! ŞARJIM BİTMİŞ.
- Saat kaç ?
- 08:15 . Konferansın başlamasına 20 dakika var.
- Sen ! Sen de mi bu üniversitedesin ? diye sordum.
- Evet
Çok mutlu olduum ! Çünkü: Ben gercekten bu çocuktan cok etkilendim.
Bir sure sonra anladim ki onunla benimle ayni universitede oldugumu ogrendigimden beri yakisiklinin yuzune bakiyormusum.
- Bisey mi diyeceksin ?
- Yok bisey demiyecegim tesekkurler.
- Önemli degil.
Arkama donup universiteye dogru yuruyecektim ki ! Daha 20 dakika var simdi gitsem, bu 20 dakika icerisinde ne yapacaktim ki okulda.
Tekrar ismini bilmedigim yakisikliya dondum ve
- Oturabilir miyim yanina ?
Dedim
- Tabii.
Onun yanina oturduktan sonra denize , uzaklara daldim. Havadaki hafif ruzgar denizi daha cok dalgalandirmayi basariyordu. Gozlerimi kapattim ve denizin dalga sesine biraktim kendimi.
Sonra yuzumde biseyin gezindigini fark ettim. Gozleri actim.
- Dur kipirdama dedi ve yuzumdeki gezinen seyi aldi. Yuzumde gezinen sey ugur bocegiymis.
Ugur bocegi simdi de yakisiklinin elinde geziniyordu.
- Çok guzel.
Dedim ve gulumsedim.
-Bence de cok guzel.
Dedi ve ugur bocegini ucurmak icin elini hafif havaya kaldirdi.Ugur bocegi de uctu.
-Nerelisin?
- Ben Zonguldak'in Eregli ilcesindenim. Sen ?- E ben de Zonguldak'in Eregli ilcesindenim.
Dedi ve gulumsedi. Ahh ! Yine o tatli gulumseme !!! İnsan onun o güzel çimen yeşili gözlerine sonsuza kadar bakabilir. İnanamıyorum ! Ayni memleketteniz !!! Suan ruyadayim galiba !!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK İŞTE..!
Teen FictionAŞK TESADÜFLERİ SEVER sözüne inanır mısınız ? İstanbul'a adımını attığı an başlayan gerçek hayatını bulan Yağmur bu söze inanıyor. Yağmur da kim ? Diyorsanız... Yağmur gerçek aşkını ararken bulan , Hayallerine ulaşmaya çalışırken ulaşan biri. B...