Cafede tam bir saattir bekliyorum ama Yağmur daha gelmedi. Arıyorum ulaşılamıyor. En sonunda Serenay'i aramaya karar verdim ve aradım.
- Alo
- Serenay , Yagmur'a ulasamiyorum. Yanında mi ?
- E evden çıkalı çok oluyor.
- Nasıl ?
- Trafiğe takılmıştır gelir şimdi merak etme sen.
Dedi ve kapattı. Trafiğe takilsa bu kadar zaman almaz çünkü bu caffe Yagmur'un evine yakın.
Garson masaya geldi ve
- Bi isteğiniz var mi ?
Dedi.
- Hayır teşekkürler
Dedim ve içmiş olduğum bir bardak çayın parasını ödedikten sonra caffeden çıktım.
Nerdesin Yagmur yaa ! Nerdesin..
Tekrar aradım Yagmur'u ama değişen bişey yok. Yine ulaşılamıyor. Başına bi şey mi geldi ki ? Bu ihtimali her ne kadar aklıma getirmek istemesem de böyle bir ihtimal vardı ve ben şuan ne yapacagimi bilmiyorum. En son karakola gitmeye karar verdim. Arabama binip karakolun yolunu tuttum. Zaman geçtikçe endişem artıyordu.
Karakolun kapısından içeri girdiğimde , Yagmur'un bana sinirlenip başka arkadaşıyla görüşüp sarjinin bittiği için ona
ulasamadigimin duasini ettim.
- Elimizden geleni yapacağız.
Dedi polis.
- Lütfen elinizden gelenin daha fazlasını yapın !
Dedikten sonra telefonum çaldı. Telefonumu cebimden belki bi umut Yagmur ariyordur diye cikarmistim ama arayan kisinin Serenay oldugunu gorunce hayal kırıklığına uğramıştım.
- Savaş nerdesin ?
- Yoksa Yagmur evde mi ?
Cevabının evet olmasını o kadar çok istiyordum ki ! Evet suan evde , seni bilerek bekletip caffeye gelmemiş demesini..
- Hayır
Allah'im artık konusamiyordum. Kafamı duvarlardan duvarlara vurmak istiyordum.
- Savaş orada misin ? Ses ver.
- Karakoldayim ben.
- Ne !? Saçmalama neden gittin karakola ? Yagmur bu ! Kim bilir hangi arkadasinda çay demlemiş sohbet ediyodur.
- Sen ne dediğinin farkında misin ?
- Tabii ki farkındayım. Ama suan kapatmam lazım. Cihancigim arıyor da.
Telefonu kapattim. Kapatır kapatmaz Deniz aradı.
- Savaş nerdesin abi sen yaa ?
- Yağmur yok Deniz. Karakoldayim ben.
- Ne demek yok ? Geliyorum hemen.
Dedikten sonra telefonu kapattı.
Kahretsin ! Yagmur'u kimin kaçırdığını biliyorum ! Hemen koşarak karakoldan çıktım. Arabaya binip Serenay'i aradım.
- Bana şu pisliğin numarasini mesaj at ! Çabuk ol bekliyorum..
- Bi dakka yaa. Ne pisliği nediyosun sen ?
- Sanki bilmiyosun ! Cihan'in numarasini ver.
- Neden bunu yapayım ki ?
- Veriyor musun ? Vermiyor musun ?
- Vermiyorum
Dedi ve telefonu yüzume kapattı.Hemen Deniz'i aradım.
- Savaş ben karakolun önundeyim. Geliyorum yanına.
- Deniz arabandan in ve arabama bin.
- Nasıl yaaa ? Sen karakolun içinde değil misin ?
- Halletmemiz gereken bi iş var. Arabaya bin anlatırım.
- Tamam
Dedi ve telefonu kapattı.
Arabasından indi ve koşarak benim arabama bindi.
- Serenay'i ara ve ona anlatman gereken çok önemli şeyler olduğunu şöyle. Hayat memat meselesi de. De biseyler ve ne yap ne et Serenay'in yanına git.
- Abi sen kafayı mi yedin ? Hani Yagmur kayıptı ? Niye Serenay'in yanına gideyim ben ?
- Sen bi ara Serenay'i hadi ! Anlatcam ben sana.
Telefonunu pantolonunun cebinden çıkardı ve Serenay'i aradı.
- Serenay ?
Deniz'e fısıltıyla hoparlörü ac dedim ve açtı.
- Efendim şaşkaloz ?
- Serenay seninle önemli bi şey konuşmam gerek. Çok önemli.
- Bu kadar önemli ne olabilir ?
- Hayat memat meselesi.
- Hmmm o kadar diyosun yani ! Iyi nerede bulusalim.
Deniz'e kisik sesle " evde buluşun " dedim. Şimdi caffede bulusurlarsa bu kız iki saat makyaj yapar , iki saat de ne giyeceğini düşünür.
- Ben sizin evin oralardayim.Musaitsen geleyim.
- Tamam gel
Deniz telefonu kapattı.
- Olum senin amacın ne ? Ne konuscam ben kızla ?
- Serenay'in telefonundan Cihan'in telefon numarasini bul ve bana numarayı mesaj olarak at.
- Iyi de numara sorgulamadan sorgulayalim.
- Ya abi dışarıya gizlemiş pislik herif !
- Tamam o zaman. O iş kolay da kızla ne konuşcam ?
- Orası sana kalmış. Uydur bi şeyler.
Dedim.
- Tamam
Dedi ve arabayla Yagmurlar'in evinin önüne gittik. Deniz arabadan inip bahçeye girdi ve bana git işareti yaptı. Ben de arabayla diğer ara sokağa gittim ve beklemeye başladım. 10 dakika sonra telefonuma mesaj geldi.
- Helal sana bee kardeşim!
Deniz numarayı atmıştı. Şimdi sıra Cihan'i aramaktaydi.
Caliyoorr..
- Alo
- Nerdesin lan şerefsiz !
- Hop de kendini bi geri al ! Ne bu samimiyet ?
- Nerdesin ?
- Bundan sanane ? Kimsin sen ?
- Yağmur nerde ?
- Hmmm Yagmur'u sorduguna gore sen Yagmur'un o ARKADAŞISIN ! SAVAŞ ARIKAN..
- Kes zirvalamayi ! Nerdesin lan nerdesin ??
- Sahildeyim gelsene !
- Bekletmeyecegim seni geliyorum hemen !!
Telefonu kapatir kapatmaz arabayı çalıştırdım ve sahile doğru sürdüm.
Arabadan indim ve doğruca Cihan'in yanına yürümeye başladım. Sonra ona bi yumruk attim.
- Yağmur nerede ?
Cihan yerde yatıp kendini toplamaya çalışıyordu.
- Soyleee !
- Nereden bileyim ben be !
- Lan bak tekrar soruyorum nerede Yagmur ?
Diye bağırdım.
- Bilmiyorum bilmiyorum bilmiyorum !
Bi yandan bilmiyorum diyor , bi yandan da yerden kalkıyordu. Gerçekten de bilmiyordu. O zaman neredeydi ?
- Yagmur'u bulamıyor musunuz ?
- Bulamıyoruz ! Çok mu hoşuna gitti ?
- Hayır tabii ki.
Biraz sessizlik oldu ve daha sonra bu sessizliği çalan telefonum bozdu.
Arayan kişi Deniz'di. Hemen açtım.
- Naptin ?
Deniz'in sorusuna cevap vermek için Cihan'dan biraz uzaklaştım.
- Cihan'in Yagmur'dan haberi yok. Delirecegim artık. Sen naptin ?
- Ben de ciktim evden.
- Ne konuştun Serenay'la ?
- Yagmur'dan haber alamadık. Çok endiseleniyoruz falan dedim
- Iyi demişsin.
- Sen nerdesin ?
- Sahilde.
- Iyi geliyorum.
Dedi ve telefonu kapattı.
Cihan'a doğru baktığımda Cihan ayakta durmuş bana bakıyordu.
- Savaş , bak gercekten Yagmur'dan haberim yok.
- Tamam uzatma
- Savaş
Sesin geldiği yöne döndüğümde Deniz'in geldiğini gördüm.
- Savaş yok mu bi haber ?
- Yok kardeşim.
Konuşurken sesim titriyordu. Korkuyordum. Basina bisey gelmesinden korkuyordum.Onu tekrar görememekten korkuyordum. Bana tekrar gülümseyerek bakamayacagindan korkuyordum. Sadece korkuyordum... Kahretsin ki elimden bir şey gelmiyordu.
Telefonum çaldı. Arayan kişi Serenay'di. Allah'im nolur Yagmur eve gelmiş olsun nolur..
Telefonu açtım.
- Serenay Yagmur eve mi geldi yoksa ?
Serenay bağırarak
- Savaş , Yagmur !
.......
- Alo ! Serenay orda misin ? Neler oluyor ?
Telefon kapanmıştı. Tekrar Serenay'i aradığımda ise ulasilamiyordu.
- Savaş noldu?
Dedi Deniz.
- Deniz hemen Serenay'in yanına gidiyoruz. Hemen !
Cihan araya girdi.
- Serenay iyi mi ?
Cihana döndüm ve
- Bilmiyoruz.
Dedim ve Deniz'in arabasına binip Yağmurların evine gittik.
Kapıyı caliyoruuzz...
- Serenay ac kapıyı !
Ses yok. Kapıyı açan da yok.
- Savaş
Arkama bir döndüm..Cihan !
- Senin ne işin var burada ?
- Serenay'in başına bi şey gelmiş olmasından korktum.
- Kork bence de. Kapıyı açan yok.
- Kıralım o zaman !
Dedikten hemen sonra kapıya bi tekme atıp kapıyı kırdı Cihan.
Üçümüz de içeriye girdik.
Ev karanlikti. Önce ışıkları actik ve tek tek odalara baktık.
- Serenay !
Serenay oturma odasında yerde baygın bir şekilde yatıyordu. Bu da ne demekti şimdi ? Birileri bize oyun oynuyordu..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK İŞTE..!
Novela JuvenilAŞK TESADÜFLERİ SEVER sözüne inanır mısınız ? İstanbul'a adımını attığı an başlayan gerçek hayatını bulan Yağmur bu söze inanıyor. Yağmur da kim ? Diyorsanız... Yağmur gerçek aşkını ararken bulan , Hayallerine ulaşmaya çalışırken ulaşan biri. B...