Sabah olmuştu. Yattığım yerden kalkıp , Serenay'ı dürtüklemeye başladım.
- Sabah oldu kalk.
Her zamanki gibi mızmızlanmaya başladı tabii..
- Yaaa offf !
Telefonuma mesaj geldi. ''Günaydın :) ''. Ohaa Savaş'tan gelmiş mesaj !!
''Sanada Günaydın :) '' yazdım ben de.
- Ya sana kalk demedim mi ben !?
- Tamam be tamam !
deyip kalktı.
Ben de çadırdan çıktım ve karşımda Cihan'ı gördüm.
- Günaydın
dedi bana. Salak !
Hiçbir şey demedim.
Yanıma geldi ve tekrar
- Günaydın
- Sana diyecek bir söz bulamıyorum ! Gerçekten bulamıyorum !!! YETERR !!
-Bağırmayı kes ! Birileri duyacak !
- Hadi yaaa ! Sen birilerinin duymasını gerçekten önemsiyor muydun ?!
- Önemsiyorum , yani biraz.
- Acaba Serenay duysa ona ne diyeceksin çok merak ediyorum. Kızın hayalleri vardı. Sen ne yaptın !? Onun hayalleriyle , duygularıyla oynadın. O da saf gibi , gerçekten senin ona aşık olduğunu sandı ! Ama sen görürsün ! Bu yaptıkların yanına kalacak sanıyorsan , yanılıyorsun !
- Yağmur ?!
Arkama bir döndüğümde Serenay'ın öylece bize baktığını ve göz yaşlarının gözlerinden aktığını gördüm.
- Serenay
diye ona doğru bir adım attığımda , o bir adım geri adım attı.
- Neler oluyor ? Hepsini anlat. Hemen anlat !
Ağzımdan kelimeler çıkmıyordu. Ne diyecektim ? Cihan ilk başta seni seviyormuş da , sonra beni sevmiş. O yüzden senden ayrılmış mı diyecektim ??
Kendimi öyle çaresiz hissediyorum ki şuan.. Sadece Savaş'a sımsıkı sarılmak istiyorum. Kendimi uçurumdan düşüyormuş gibi hissediyorum , hiçbir yere tutunamıyorum.
- Se- Serenay.
Ağlıyordum. Koşa koşa ordan uzaklaştım. Nereye gittiğimi bilmiyordum , sadece koşuyordum.
Sonra bir anda durdum. Durmama sebep olan şey telefonumun çalmasıydı. Arayan kişi Savaş'tı.
Meşgule attım. Bir ağacın önüne oturdum ve ağlamaya devam ettim. Tekrar aradı beni. Yine meşgule attım.
''Nerdesin ? '' diye mesaj attı. Cevap vermedim.
Tekrar tekrar yine aramaya devam ediyordu. Bense her aradığında onu meşgule atmaya devam ediyordum. En sonunda açtım telefonu.
- Ya sen nerdesin ? Deli mi etmeye çalışıyorsun beni !?
- Savaş boşver sen beni
- Nerdesin Yağmur ? Yanına gelicem , iyi değilsin.
- İyi değilim evet. Bir ağacın altında oturuyorum işte.
- Ne taraftasın ?
- Kuyunun o taraftayım.
- Sakın kendine bir şey yapayım deme ! Bekle geliyorum.
telefonu kapattı.
Savaş koşa koşa geliyordu. Ayağa kalktım ve birbirimize sarıldık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK İŞTE..!
Roman pour AdolescentsAŞK TESADÜFLERİ SEVER sözüne inanır mısınız ? İstanbul'a adımını attığı an başlayan gerçek hayatını bulan Yağmur bu söze inanıyor. Yağmur da kim ? Diyorsanız... Yağmur gerçek aşkını ararken bulan , Hayallerine ulaşmaya çalışırken ulaşan biri. B...