İlk Sevgili

30🦋

Aşk bahçemi süsleyen, ince çiçeğim misin
Gecemi aydınlatan Yiğit böcüğüm müsünğğğğğğ Ağğğğ sevgilim var uleğnn"

Gece adam akıllı uyuyamadığım için saat 5ten beri ayaktaydım. Kafamda sürekli Yiğit'le yaşadığımız anlar tekrar edip duruyordu. Üstelik bir de kendim bir sürü romantik an yaratıyordum. Anlayacağınız baya Yiğit sarhoşu olmuştum.

Kafamda nahoş anlar..

Uyuyamamamın verdiği gereksiz enerjiyle Ati'yi de alıp erkenden mesaiye başlamıştık. İyi de yapmıştım tabi çünkü evden çıktığım gibi bir trafik kazası olduğunun bilgisini almıştık. Hızlıca kazanın olduğu yere gitmiştik.

Yolcu otobüsü, bir tır ve bir ticari aracın zincirleme çarpıştığı kazada maalesef 7 kişi yaşamını yitirmiş ve iki kişi ağır yaralanmıştı. Olay yerinde aldığımız bilgilerle sunumumu gerçekleştirirken uzaktan Deniz ve isminin Görkem olduğunu öğrendiğim iki polisi gördüm. Dikkatimi geri kameraya vererek işimi yaptım.

Bu sırada onlarda beni görmüş olacak ki uzaktan ikisinden birisinin benim adımı seslendiğini ve bize doğru geldiklerini gördüm. Ati kamera ile çekim yaptığı için arkasında benim sunum yapmamı izleyen polisleri görmüyordu.

Sahi niye ikisi de gülümseyerek beni izliyordu.

Ben anlatırken istemsiz gözlerim onlara değe değe bitirmiştim. Ati de kamerayı kapatırken Deniz arkasında durduğu Ati'nin omzuna iki kere vurup yanıma doğru gelmişti. Arkasından da Görkem tabi. Ati de omzuna vuranı ve yanındaki diğer polisi görünce göz devirmiş ve yarı sesli bir şekilde söylenmişti.

"Ah bütün çakallar toplandık."

Söylediği şey ile ben anlamazca ona bakarken diğer iki polis çok da umursamamıştı. Bana yaklaşan Deniz'e gülümsedim.

"Nasılsın Canan?" dedi samimi bir şekilde.

"İyiyim ben, çalışıyorum öyle. Siz?" diye yanına gelen Görkem'i de gözlerimle işaret ederek gülümsedim.

Görkem, elleri cebinde Deniz'in yanına gelene kadar gözlerini benden ayırmamıştı. Rahatsız edici bir şekilde bakmadığı için çok da tavır almak istemedim. Ati ise yanından Görkem'in de geçtiğini gördüğü gibi kamerayı da alarak hızla benim yanıma geçmişti.

"İyiyiz bizde Canan hanım. Yalnız çok güzel haber anlatıyorsunuz?" diyen Görkem ile Ati'ye attığım 'Ne oluyor' adı altındaki bakışlarımı kibarlaştırarak ona çevirdim.

"Teşekkür ederim, normal anlatım işte. Her muhabir gibi." dedim.

"Her muhabirin bu kadar güzel anlattığını görmedim. Farklısınız demek ki." dedi Görkem ve göz kırptı. Bunu yanlış anlayacağım şekilde yapmamıştı ama bende ufak bir rahatsızlık hissi doğmuştu.

Sevgilin varya, herkes sana yürüyormuş gibi geliyor Canom.

İç sesime hak verdim. Sevgilim var be benim!

Ati Görkem'in göz kırpması ile arkadan kolunu omzuma attı ve sinirli bir şekilde güldü.

"Tıh! Arkadaşım güzel anlatır evet, Allah enişteme saklasın!" dedi.

Enişte demesiyle Deniz'in Görkem'e gözlerini büyüterek bakması bir oldu. Görkem de kıstığı gözlerini benden Atilla'ya çevirdi. Bir süre negatif enerji dolu bakışmaları Deniz'in hafif uyarı öksürüğü ile son buldu. Görkem, Atilla ile bakışırken sinirli olan gözlerini yumuşatarak ve küçük bir gülümseme de ekleyerek bana döndü.

"Ah demek sevgiliniz var Canan hanım!"

Yiğit'in konu olmasıyla sabahtan beri geri plana atmaya çalıştığım heyecanımı geri hatırladım ve istemsiz gülümsedim.