Yuki Ishikawa • Lifetime

Chapter 9

"This is Yuki. Is this a bad time to call you?"

Did I really heard that right? Or my mind is just playing tricks on me?

"Are you still there, Summer?" He asked again.

Hindi ko namalayan na konti-konti na pala akong umaatras hanggang sa mauntog ang paa ko sa kanto ng kama.

"Ouch!" Sigaw ko at muntikan ko pang mabitawan ang cellphone ko.

I heared Yuki speak again.

"What's happening there? Okay ka lang ba talaga, Summer? Please answer me."

Umupo ako sa gilid ng kama ko habang himas-himas ang paa ko. Mukhang hindi nga talaga ako nagha-hallucinate dahil ramdam ko iyong kirot sa paa ko.

Huminga ako ng malalim at sinagot na si Yuki.

"I'm okay. Tu-Tumama lang iyong paa ko sa kanto ng kama ko."

Damn. Another embarrasing moment nanaman with Yuki.

"Do you need help? Pwede kitang puntahan if you-"

Hindi na natapos ni Yuki ang sasabihin niya ng bigla akong kumontra.

"N-No! Okay lang, nothing serious naman, Yuki."

Then I heared Yuki sighed.

"Actually.." Panimula niya. "Nasa area ako where you live."

Wait, what??????????

Hindi pa nga ako makapaniwalang tinawagan niya ako tapos ngayon nandito siya malapit sa condo ko?

"Wait, Yuki. Tama ba iyong narinig ko or pinagti-tripan mo lang ako? There's no way you're near my place."

"Hindi kita pinagti-tripan, silly." Then he chuckled.

I had a really long day. A worse day to be exact dahil sa kagagawan ni Stacey. And yet, parang napaaga ata ang pasko dahil sa mga nangyayari bigla ngayon.

"I-I don't get it. Why are you here?" I asked him.

"Meet me at Lane R near the soccer field. Malalaman mo why I'm here."

Nasapo ko bigla ang ulo ko dahil sa narinig ko. As much as I want meet him there, some people might see us and spread rumors about us.

"Yuki, alam mo naman iyong nangyari kanina right? People might see us and get the wrong idea."

Hindi sumagot si Yuki. Nanatili pa rin ang dead air hanggang sa nagsalita na siya ulit bigla.

"Yeah, you're right. I'm sorry." He said na para bang may lugkot sa tono ng boses niya.

Nagpalakad-lakad ako sa kwarto ko habang nasa tenga ko pa rin ang phone ko. Hindi ko talaga alam kung ano bang sasabihin ko kay Yuki.

"Goodnight, Summer. I'll hang up now."

"Okay, good night as well."

Naunang mag end ng call si Yuki. Hinagis ko ang phone ko table ko sabay higa sa kama at tumitig sa kisame.

Talaga bang hindi ko kikitain si Yuki??

Halos magwala ako dahil parang may nagtutulak talaga sa akin na kitain siya. Nagpagulong-gulong pa ako sa kama ko ng ilang beses bago sabunutan ang sarili ko. Feeling ko talaga malapit na akong mabaliw.

I really want to see him. Kaya naman tumayo ako agad at humarap sa salamin.

"Oh, fuck it. Sarili ko lang talaga ang niloloko ko eh." Sabi ko sa sarili ko sabay kuha ng jacket, cellphone, at baseball cap to somehow hide my identity.