sope: hidden

10

Bir hafta dır yoongi'yi görememiştim, haklıydı,kim her an onu tehliye atacak birini yanında isterdi ki.

Ve bu bir hafta  canımdan can almıştı, kilo bile vermiştim ki olmayan iştahım buna çok yardımcı olmuştu.

İki ayda ona bu kadar çok bağlanmam beni şok'a uğratmıştı ve ben cidden ona bağlandığımı kabul etmiştim.

İstifa etmeyi bile düşünmüş, mektup hazırlamıştım, ben onun için işimi bile bırakmayı göze almıştım.

İki gün dür mektup ile bakışıyor duk ki artık kararımı verip kalktım, ani hareketim ile diğerleri korkarak bana döndü, jihyo kaşlarını çattı.

"Hoseok iyimisin?"

"Hiç bu kadar iyi olmamıştım"

Odadan çıkarak müdürün odasına girdim, şaşkınca bana baktı ve gözlerini kırpıştırdı.

"Hoseok, korkuttun"

"İstifa ediyorum"

"Ne?"

Şaşkınca bana baktığında mektubumu önüne koydum, kafasını salladı.

"Ama neden?"

"Özel sebeplerden dolayı, lütfen mektubu onaylayın"

"Ahh,pekala bana bir kaç dakika ver"

Bilgisayara döndü ve bir kaç şey yaptı, kafamı eğmiş ellerime bakıyordum, beş dakika sonra kafasını salladı.

"Rozet ve silah"

Çıkartarak masaya koydum, alarak çekmeceye koydu.

"Çıkışın verildi, tazminatını muhasebeden alabilirsin"

"Kağıt?"

"Ah bir dakika"

Çıktıyı uzattığında aldım ve odama gittim, kutu çıkartarak eşyalarımı koydum, minho kalkarak yanıma geldi.

"Hey ne yapıyorsun hoseok"

"Eşyalarımı topluyorum"

"Neden?"

"İstifa ettim"

Hepsi ayaklandığında jisung konuştu.

"Neden?"

"Bu iş benden güvenimi alıyor"

Kaşlarını çattıklarında kutuyu kapattım.

"Sizin ile çalışmak güzeldi çocuklar kendinize iyi bakın"

Üzülerek baktıklarında momo gelerek sarıldı.

"Sende kendine iyi bak kızıl turşu"

Gülerek sarılışına karşılık verdim, hepsi ile tek tek sarıldım ve kutuyu alarak odadan ve karakoldan çıktım.

Kafamı eğerek merdivenleri indim ve ve arabama gittim, etrafa baktığımda tanımadığım bir adam ile göz göze geldim ki adam kafasını çevirip etrafa baktı.

Kafamı sallayarak arabanın kapısını açıp kutuyu koydum ve sürücü koltuğuna oturdum.

Gözlerim yeniden dolduğunda sıkıca kapattım, kontağı çevirdim ve  karakoldan uzaklaştım.

Evime gelene kadar göz yaşlarımı tuttum, bir kaç hafta dinlensem iyi olurdu.