Odamdaki pencerenin dışarısından sesler gelmeye başlamıştı. Pencereye bakmadım ama sonra biri pencereden içeriye girdi.
Kim olduğunu bilmediğim kişi bana sarıldı ama gerçekten iyi geliyordu. Kokusu büyüleyiciydi. Sakinlestigimde gözlerimi actım.
"Wong?"
"Neden ağlıyordun?'
"eski bir arkadaşımla konusuyordum, komaya neden girdiğimi anlattı"
"Neden girmişsin?"
"Ailemle trafik kazası geçirmişiz, onlar da orada ölmüş.. hatırlamadığım için birden şoka uğradım."
"başına ne oldu çok kötü gözüküyor"
"boşver dün oldu"
"birşey söyleyeceğim"
"ne?"
"senden hoşlanıyorum Eun Jeong"
"Ama sen kötü ruhsun, bu yanlış olmaz mı?"
"bilmem, ama ben sizi seviyorum Bayan Jeong. kötü ruhumu çıkarır misin?"
"ne? emin misin?"
"eminim, madem kötü ruh olmam bizi engelliyor ben de artık kötü ruh olmam"
"Ama sen zaten kötü ruh olamayacak kadar iyisin"
"sen de gercek olamayacak kadar büyüleyicisin"
odama gelen ayak sesleri duyduk
"Gitmen gerekiyor-"
Gülerek bana bakmaya başladı.
"gidemem Eun"
"gidemez misin?"
"senden başka gidecek yerim yok"
"diğerlerine de söylememiz gerekiyor" diyip kalktım.
---
Herkes anlattıklarımı dinlemişti ve sakindi. Uh, Jaek bong dışında.
"ne yani bu kötü ruh bizimle aynı yerde mi kalıcak?!"
"dedim ya kötü ruhu yakalamamıza kendisi izin verdi."
Mo Tak öne çıktı
"Eun bu tehlikeli olabilir"
"Ama Ajussi-"
"Burda kalamaz"
Wong'a baktım.
"üzgünüm Wong.."
elini omzuma koydu
"senin suçun değil. ben bir kötüyüm, istememeleri normal ama birşey isteyebilir miyim?"
"tabii"
"ruhumu çıkarır mısın?"
odadaki herkes şaşırmıştı çünkü bunu ciddiye almamış olmalılardı.
"gerçekten istiyor musun?"
"evet"
"tamam koltuğa yat"
onun sağ elini göğsüne koydum, kendi sağ elimi de onun elinin üstüne koydum ve ruhu çıkartmaya başladım. ilk kez yaptığım için zordu ama o kadar da yormamıştı.
Bayılmış olmalıydı.
"Onu benim odama götüreyim mi?"
kimse birşey demeyince götürdüm. Tam yatarken gözlerini hafiften açtı.
"gitmesen.."
"su içmem gerek geliyorum hemen"
mutfakta Hana da vardı.
"Hana birşey sorucam"
"sor?"
"Wong beni sevdiğini söyledi, ne yapıcam?"
"ne? sen seviyor musun peki?"
"bilmiyorum Hana duygularım çok karışık."
"şimdilik cevap verme" dedi ve gitti. ben de su içip odaya döndüm.
neden uyumamış bu?
"Neden uyumadın?"
"seni bekledim"
telefonumu açtım ve son mesajları tekrar gördüm. Yeni mesaj atmıştı.
KİM JAE WOO
Jae= yarın müsaitsen bulusabiliriz?
Eun= bilmem, olabilir
"sen de uyu, basın ağrıyor mu?"
"agrımıyor, yarın dışarı çıkıcam uyandığında burda olmayabilirim"
"nereye gidiyorsun"
"liseden arkadasımla bulusucam"
"tamam.."
uyumuştu ben de ışığı kapatıp odadan çıktım.
---
akşam yemeğine kadar antreman yaptım. Hana başıma dikkat ederek hareket etti ve birşey olmadı.
"Wong'u da çağır Eun"
"tamam"
odaya girdiğimde hâlâ uyuyordu.
"Wong, uyan"
sesimi duyunca hemen kalktı.
"yemek vakti"
"geliyorum prenses.." dedi uykuku uykulu gülümseyerek. peşimden mutfağa geldi.
yine mi erişte? neyse, en azından lezzetli.
Wong bâyâ aç olmalıydı ki hemen yemeye başladı.
yemeğin neredeyse yarısını yedikten sonra konuştu
"yarın sabah gidiyorum"
"neden?"
"kalmama izin vermediler ya"
Mo Tak güldü, "kalabilirsin artık tehdit oluşturmuyorsun"
"teşekkürler Ajussi"
yemekten sonra hepimiz odalara gittik. Wong içerideki koltukta yatmak zorunda kaldı.
"Hana, Mun ile aranızda birşeyler mi var-"
"saçmalama!" derken üstüme bulduğu tüm yastıkları atıyordu
"tamam demedim birşey!"
"peki senin Wong ile aranızda birşey var mı?"
"ondan hoşlanmıyorum galiba. ama üzülsün istemiyorum"
"belki sen de onu seversin zaman ver kendine. neyse iyi gecelerr"
"iyi geceler Hana.."
Wong'dan--°
yaklaşık yarım saattir yatıyordum ama uyuyamıyordum çünkü aklım Eun'un buluşucağı kişide kalmıştı. kıskandığımdan değil ama merak ediyordum.
Bir süre sonra gözlerim kendini ele verdi.
------------------₊˚🖇️✩ ₊˚🎧⊹♡--------------------
Eun Wong'u sevmiyor mu sizce?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
