Felix ve Hyunjin'den devam.
"Ben 'bizi' arkadaş olarak görmüyorum Felix."
"Ne olarak görüyorsun bilmiyorum ama tahmin edebiliyorum."
"Sevgili olarak görüyorum."
İkiside birbirinin gözlerinin içine bakıyordu, Felix'in kalp atış hızı artmıştı ve şuan ona aşırı heyecan basmış ve soğuk ter atıyordu.
İkiside birbirine deli gibi aşıktı fakat korkuyorlardı, daha doğrusu Felix korkuyordu tekrardan Hyunjin'i kaybetmekten korkuyordu.
"Bak Felix şimdi sorucağım soruya hemen cevap vermek zorunda değilsin ama-"
Felix Hyunjin'in lafını kesmişti.
"Hyunjin yapamam. Seni geri kaybetmekten korkuyorum, ya ayrılırsak ve beni yine unutursan ben bu sefer yaşayamam ben bir kere o hatayı yaptım seni bıraktım ama bu sefer olmaz sen beni bıraksan bile ben seni bırakmam bırakamam ve bunun acısını ben çekerim ve sonum ne olur bilmiyorum bu yüzden... hayır."
Hyunjin Felix'e üzgün gözler ile bakıyordu. Hyunjin Felix'i bir kere buldu ve bir daha bırakmaya niyeti yoktu. Fakat Felix'de haklıydı birbirlerini yeni bulmuşlardı her an her şey olabilirdi.
"Bak Felix bana bir şans ver ya bırakırsam seni en adi şerefsizim. Hem bak seni bir kere buldum ve bırakmaya da niyetim yok. Bana nolur bir şans ver."
Felix düşünür gözlerle etrafa bakınıyordu, evet dese içinde korku dolu bir his olucaktı hayır dese pişman olucaktı. Şuan aşırı kararsızdı.
"Biraz düşünmem için bana zaman veririmisin?"
"Tabiki."
Felix arkasını dönüp odadan çıktı ve diğer üçlünün yanına doğru ilerlemeye başladı. Mutfağa gittiğinde bir sandalye çekip oturdu ve biraz düşünmeye başladı.
"Felix öğrenirse bizi gebertir biliyonuz dim-"
Jisung arkaya doğru döndü ve Felix'in olduğunu gördü ve işi toparlamaya başladı.
"Aaa Felix'cim geldin mi? Konuşmanız nasıl geçti?"
"Acaba kabul etmelimiyim?"
Diye mırıldanmaya başladı Felix, ve boş boş etrafa bakınıyordu sanki Jisung Jeongin ve Changbin yokmuş gibi her yere bakıyordu.
"Neyi kabul ediceksin Hyung?"
Jeongin sormuştu ve hepsi birden Felix'e odaklanmış ne cevap vericeğini izliyorlardı.
"Hyunjin çıkma teklifi etti ama bnede korktuğum için reddettim."
"İyi bok yedin. Ya adam senin olmadığın yerlede senden bahsediyor diyoruz ki yeter artık git açıl."
Felix biraz daha düşünmeye başladı yani dışardan öyle görünüyordu.
"Kabul edicem."
Dediği gibi ayağa kalkıp Hyunjin'in olduğu odaya geri gitti. Kapıyı açmak için uzandı ve içeri girdi fakat Hyunjin yerde sanki hayatı sorgularcasına oturuyor ve etrafa bakınıyordu.
Felix Hyunjin'in yanına yaklaştı ve eğildi.
"Hyunjin.."
"Sorun değil Felix."
"Kabul ediyorum."
Hyunjin birden ayağa fırladı ve Felix'e fal taşı gibi açılmış gözler ile ve mutluluk ile bakıyordu, sonrada ona tutunduğu gibi sarıldı.
"Felix şuan mutluluğumu sana anlatamam kelimeler yetmez."
Felix kocaman bir gülümseme göstermişti Hyunjin'e ve ardından yanağına da bir öpücük bıraktı.
"Sadece yanaktan mı?"
"Hyunjin manyak mısın zaten yapacağını mutfakta yaptın. Ama istersen öpebilirim."
"Öp."
Hyunjin yüzüne şerefsiz gülüşü takınmıştı, Felix ise bu gülüşüne oda gülmüştü.
Felix Hyunjin'e biraz yaklaştı ve parmak uçlarına çıkıp Hyunjin'i dudağından öpmüştü, daha doğrusu öpüyordu.
Ki tam o sırada içeri dalan Minho herşeyi bitirmişti.
"Felix- ow yanlış zaman.. LAN AYRILIN!"
"Ya Minho Hyung sakin. Hem biz sevgiliyiz, artı sen ne ara geldin?"
"O kadar dalmışsınız ki cidden zil sesini duymadınız mı- NE NE NE SEVGİLİMİSİNİZ CHAAANNN!"
Minho koşarak diğerlerinin yanına gitti ve olanları anlatmaya başladı sesleri Hyunlix ikilisinin odasına gelebiliyordu.
Sonrada İkiside neyse diyip odadan çıktılar ve diğerlerinin yanına gittiler.
_______________________________________
BİTTİİİİİ
Şimdi şöyle ki özel bölüm yapmayı düşünüyorum isterseniz zaten tam devamı özel bölüm de olur
Evett ilk ficimdi ve sonuna geldikk (özel bölüm siz isterseniz yapıcam)
Neyse öptüm bayyy
