"နမ်းကြတော့မလား မင်~"
သူ့ကိုရီဝေဝေဖြင့်စိုက်ကြည့်ကာ နမ်းရတော့မလားတဲ့ နမ်းတော့မှာကို အဲ့လို မေးရမယ်လို့ ဘယ်သူပြောလဲ အခုထိစိုက်ကြည့်နေသေးတဲ့ကင်မ်ကြောင့် သူရှက်လာသဖြင့် ခေါင်းစိုက်ချမလို့လုပ်ရုံရှိသေး သူ့နှုတ်ခမ်းပေါ်သို့ကျရောက်လာသော နှုတ်ခမ်းပါးလေး
"Hummm....ကင်မ်"
စစလာချင်းမှာပဲ မွတ်မွတ်သိပ်သိပ်နမ်းလာတဲ့ ကင်မ်ကြောင့် လူက ရင်တွေခုန်ပြီးအယောင်ယောင်အမှားမှား ထယ်ယောင်းတစ်ယောက်ကတကယ့်ကိုအကြမ်းအရမ်းပဲ
"မောင့်ကိုအာရုံမစိုက်ပဲ ဘာတွေတွေးနေတာလဲ ဟမ်!!!"
နမ်းနေတာကို ရပ်လိုက်ပြီး စူးစိုက်ကြည့်ကာ သူ့ခါးကိုအတင်းဖတ်ဆွဲဖတ်ပြီး မေးလာတဲ့ ကင်မ်။
"မဟုတ်...မဟုတ်ဘူး ကင်မ် မင်းကအရမ်းကြမ်းရမ်းလွန်းတာကို"
"မောင်က အစထဲကအဲ့လိုပဲလေ မင်ရာ စကားတွေအရမ်းများတာပဲ"
"ကင်မ် မင်း....ဟင့်"
စကားတောင် ဆုံးအောင်ပြောခွင့်မပေးပဲ မွတ်သိပ်စွာထပ်နမ်းလာတဲ့ကင်မ်ကြောင့် ပြောဖို့စကားတွေဟာ လေးထဲမှာတင်ပျောက်။
သူ့ရှေ့ကပါးစပ်မဖွင့်ပေးတဲ့ကြက်ပေါက်ရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုသာသာလေးကိုက်ချလိုက်ပြီး ပွင့်သွားမှလျှာချင်းရစ်ပတ်ကာ မွတ်မွတ်သိပ်သိပ်ထပ်နမ်းနေလိုက်တယ်၊ပတ်ခ်ဂျီမင်ကိုနမ်းရတာကြိုက်တယ်၊ပတ်ခ်ဂျီမင်ကို ချစ်ရတာ ကြိုက်တယ်၊ပတ်ခ်ဂျီမင်ကို သူ့အပိုင်လို့ပြောရတာကြိုက်တယ်။
"အွန့်....humm"
အသက်ရှူကြပ်လာသဖြင့် ထယ်ယောင်းရဲ့ရင်ဘက်တွေကိုထုလိုက်မှပဲ လွှတ်ပေးတော့တယ် ဒါတောင်ချက်ချင်းလွှတ်ပေးတာမဟုတ်ဘူး ကင်မ်ဖယ်ခွာသွားတော့ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကြားမှာ ဆက်သွယ်နေတဲ့ ငွေရောင်မျှင်တန်းလေး ဂျီမင် မောလွန်းသဖြင့်် ဘားမှမပြောနိုင်သေး ကင်မ်ကတော့ သူ့ကိုကြည့်နေ၏။
"အင့်...ကင်မ် မင်းက လူကိုအကြမ်းအရမ်းပဲ"
"ချစ်လို့လေကွာ"
YOU ARE READING
KIM
Fanfictionမင်-"ရန်မဖြစ်ရဘူးလေ ကင်မ် ငါစိတ်ပူတယ်" ကင်မ်-"စိတ်ပူရင် မင်းကဂရုစိုက်ပေးပေါ့အဲ့နှုတ်ခမ်း ရဲရဲလေးတွေနဲ့ မောင့် ဒဏ်ရာတွေ ကိုပြန်ကုစားပေး မင်~~~" မျက်၀န်းညိုတွေနဲ့ ကင်မ်ဟာ မင်ဆိုတဲ့ ကောင်လေးကို သိပ်ချစ်တယ်၊ထိုနည်းအတူ မင်ဆိုတဲ့ ခပ်ရိုးရိုး ကောင်လေးကလဲ က...
