(Biyo aile kitabı) 16 yaşında olan Asel Mina' nın cehhenemin den kurtulma hikayesi (Mizah ve argo kelimeler içerir)
Alıntı
***
Bana üsten üsten bakıp " ben senin yerinde olsa-"
" Sen kimsin benim yerimde olacaksın lolipop bir kendi tipine bak bir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Wattpat'ilk hikayemdir ve bu kurgu iki kişi tarafından yazılmaktadır.
Keyifli okumalar
Asel Mina Günday(Kandemir)
Hayatımın her anında değersiz ve dışlanan biri olmuştum.Ailemden gördüğüm şiddetten ve baskılardan dolayı küçükken her zaman içime kapanık biriydim 10 yaşımdayken bankta parkta oynayan çocukları izlerdim hiç biri beni arasına almaz beni görünce kaçarlardı yüzümdeki yaraları saklamadığım için kim görse ya bana acıyarak yada canavarmışım gibi bakardı.
Benden 2-3 yaş büyük bir çocuğun bana yaklaştığını görünce ister istemez geri çekilmiştim ama o bana diğerlerinden farklı olarak benden korkmamış sessizce beni izliyordu.Bu sefer bende yüzümü ona dönmüş Neden benden kaçmıyorsun diye sormuştum.
O da neden senden kaçayım çok güzelsin bi kere dediğinde utanarak bakışlarımı ondan kaçırmıştım biri o zaman bana ilk defa canavar a benzediğimi değil benim güzel olduğumu söylemişti ve bu beni özel hissetirmişti.
O zamandan sonra hep o parka gider ve o çocuğu beklerdim.Artık kimseyi takmaz bana edilen hakaretleri misliyle karşılık verirdim. Kendime her zaman şunu hatırlatırdım kimse bir ben edemez.O çocuğu bir daha orda göremeyince üzülmüştüm.Fakat bu onunla bir gün tekrar karşılaşacağıma inanıyordum.
Bugün ise babam olacak şerefsiz şeref okuldayken beni arayıp hemen eve gelmem gerektiğini söylemişti 1 ders okuldan erken çıkmıştım.Henüz nedenini sormadan telefonu yüzüme kapatmıştı köpek.
evin orda olan durakta indim ve eve doğru yürümeye başladım.
Evde oyun havası çalıyordu. Ne oyun havası mı He kız Cemile bende şaşırdım. Zile basıp beklemeye başladım. Kapıyı cadaloz karı elinde mendil ile açtı. Şaşkınlıkla ona bakıyordum. Kapıyı açtığı gibi bana
"çok şükür bu fahişeden kurtuluyoruz" dedi. Söylediğinde kulağım çınlamaya başladı.
Çok şükür bu fahişeden kurtuluyoruz Çok şükür bu fahişeden kurtuluyoruz Çok şükür bu fahişeden kurtuluyoruz
Beyninde yankılanan ses yüzünden ağzımı dahi açamıyordum kendime gelerek döndüm
"Ne"
Cadaloz karı bana dönerek kocaman gülümsemesiyle anlatmaya başladı " sen bizim kızımız değilsin doğduğun gün hastanede bebekler karışmış bana kızım yerine seni vermişler bugün kızımı almaya gidiyoruz"
Duyduğum sözler üzerine hızla orayı terk ederek kendimi odama kilitledim kapının yanına çöküp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.
Benim annem Bir kez bile bana kızım dememişti ama henüz tanımadığı bir kıza kızım demişti. Ben ne yapmıştım o kızda olan bende olmayan ne vardı her zaman isteklerini yaptım bana istediklerini söylemelerine izin verdim onlar beni döverek zevk aldıkça ben burada öleceğim günü sabırla bekliyordum her gün Allah'a canımı alması için yalvarıyordum.
Adım sesleri duymaya başladığımda burnumu çekip yerimden kalktım kapı vurulmaya başladığında korkarak birkaç adım geri gittim Babam olacak Şerefsiz Şeref " kızım gitmeden önce sana son bir hatıra bırakacam beni asla unutmaman için"
kapı bir kaç kez sert vurulduktan sonra kapı kırılmıştı sert adımlarla içeri girdi yanıma gelerek saçımdantutuğu gibi yüzüme inen tokat bir oldu başım sehpaya çarptığında o beni karnımdan tekmeleyerek eğlencesine devam etti.Başımdaki ağrı vücudumdaki ağrıyı hissettirmiyordu..Beni tekmelemektenyorulduğunda geri çekilerek " sonunda senden kurtulduk seni küçük fahişe " diyerek çekip gitmişti.
Ayakta kalmak için direndim ve banyoya ilerledim üstümdekileri çıkarmadan soğuk suyun altına geçtim başımdan akan kan suyla birlikte akıp gidiyordu vücudumdaki ağrılardan dolayı yere oturup kollarımı kendime sardım.
Aklımda iki kelime tekrarlanıyordu sadece
Siktir et
Siktir et
Siktir et
Hızlıca üstümdekileri çıkarıp duştan çıkarak bedenimi havluya sardım üstüme siyah bir tişört ve pantolon giyip odamdan çıktı cadoloz kadın salonda oturmuş tırnaklarını boyuyordu yanından hızla geçip giderken " nereye bu saate seni fa- " sözünü tamamlamadan kapıyı hızlıca çarparak evden çıktım sahile kadar yürüdüm ve büyük bir taşın üzerine oturdum.
Yaşlarım yanağımdan akıp giderken ne yanımda beni sakinleştirecek nede omzunda ağlatacak kimsem yoktu keşke diyordum o çocuk yine gelse ve beni sakinleştirse
1-2 saat orda oturduktan sonra artık yaşananlarla ilgili tek bir duygu dahi beslemiyordum banane AMK sanki onlara kaldık
hava artık kararmıştı o eve dönmek istemiyordumkeşke ölebilsem diye geçirdim içimden keşke bu hayatı yaşamasaydım derdim ki keşke benim de bir yuvam beni sevgiyle karşılayacak ailem olsun isterdim.
Hızlıca yerimden kalkıp koşarak eve yetişmeye çalışıyordum yağmur yağmaya başlayınca daha hızlı koştum karanlık sokakta ki lamba sönüp sönüp yanarken caddenin karşısına geçecektim ki aniden önüme çıkan araba yüzünden yere savruldum.
Ben Asel Mina 16 yıl boyunca cehennemi yaşayan .Ölmek için kendini bir çok kez intihara sürükleyen , artık dualarım kabul olduğu için mutluydum, belki en iyisi buydu benim için Gözlerim yavaşça kapanırken birisinin nabzıma bakarak beni kucağıma aldığını hissediyordum dudaklarımı zorlukla kıpırdatarak fısıltı gibi çıkan sesimle
"Teşekkür ederim" dedim.
Teşekkür ederim beni cehennemimdenkurtardığın için
BÖLÜM SONU
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
bölümü düzenlemeden önce karakterin eski hayatında çok az yer vermiştim zaten mizah bölümü burda fazla içermiyor ama diğer bölümlerde bolca olacaktır zaten.
