Takıntılı (Çeviri/JackJi Fanfic)

Takıntılı: Bölüm 34

Ç.N/Selam^^ Yarın sabah önemli bir deneme sınavım olmasına rağmen oturdum bugünü es geçmeyeyim diye bölüm çevirdim.Umarım beğenirsiniz.Düşüncelerinizi bana bildirin.İyi okumalar^^

Ringgg Ringgg!

Jackson'ın telefon zili...Young Ji ona baktı.

"Zil sesin tekliyor." Young Ji sessizce güldü.

"Peh, umrumda değil." Jackson mutfakta telefonu cevapladı.

"Yeobuseyo/Alo/?"

"Ya, Jackson.Ben annen.Sana söyleyecek bir şeyim var..."

"Omma/Anne/ Evet, ne söyleyeceksin?"

"Omma, Appa /Ben, baban/ ve Young Ji'nin annesi Hong Kong'a gideceğiz.Bizi akşam 19:00'da orada bekle, havaalanında yani.Orda bekle."

"Waeyo/Neden/?Ne zamandan beri siz ikiniz iş yapıyorsunuz?"

"İş görüşmesi orada.Siz ikiniz evlendiğinizden beri, hepsi bu.Tamam, güle güle!Lütfen önce Young Ji'ye sonra kendine iyi bak!"

"Tamam tamam kaptan!" Jackson mutlulukla sırıttı.Oturma odasına gitti.

"Kimdi?" Jackson'ın yanına oturduktan sonra sordu.

"Omma/Annemdi/"

"Ah, waeyo/neden/?Sana söyleyecek bir şeyi mi vardı?" Jackson ona baktı.

"Evet.İş görüşmesi için Hong Kong'a gidecekler.Annen ile orada iş görüşmeleri varmış.Akşam 19:00'da havaalanında olacaklarmış.

"Oh..." Dudalarını 'o' şeklinde açarak söyledi.

"Akşam 17:45'da hazır ol, tamam mı?Bugün havaalanına gideceğiz." Jackson Young Ji'nin burnunu sıktı.Young Ji de Jackson'ın omzuna vurdu.

"Tamam.Burnumu sıkmana gerek yok, puff!" Young Ji surat astı.

"Hahahhahah" Jackson güldü.

Sessizlik.

Young Ji sessizliği sorusu ile bozdu. "Jackson, sana bir şey sorabilir miyim?" Jackson başını salladı.Hala televizyona yoğunlaşmıştı.

"Sen neden...dün gece içtin?" Jackson soruyu duyduktan sonra ona döndü.

"Stresliydim."

"Neden?"

"Çünkü benimle konuşmuyordun...Bana gülmüyordun...Her şeyi özlemiştim..." Jackson ciddiydi.

"Ah, ben...Ben özür dilerim." Young Ji özür diledi.

"Young ji, sana bir soru sormak istiyorum ama dürüst olmanı istiyorum."

"Tamam."

"Beni sevdin mi?" Soru~ 'Neden bu soruyu sordu?!Pabo /Aptal/ tabi ki, seviyorum!'

"Seviyorsam?" Young Ji onu kızdırmak istedi.

"Peki, Hımm..." Jackson sırıttı.

"Tamam.Açık olayım, seni biraz bile sevmiyorum." Young Ji aşağıya baktı.Jackson iç geçirdi.

"Gerçekten mi?Tamam." Sonra tekrar televizyona yoğunlaştı.Hayal kırıklığına uğramıştı.Jackson düşmek üzere olan gözyaşlarını tutmaya çalıştı. 'Ah, aman!Neden ben bu kız yüzünden kolayca ağlıyorum?!Kes şunu, Jackson.' Young Ji onun yüzüne göz atmayı denedi ama Jackson ona bakan gözlerini kaçırdı.

"Aigooo/Amanın/ Bebeğim Jackson ağlıyor hahhaha" Young Ji güldü ve elini Jackson'ın omzunun çevresine koydu.

"Bebek mi?" Jackson yüzünü çevirdi ve tekrar karşı koydu.Şaşırmıştı. 'Bana bebeğim diye mi seslendi?!"

"Ben seni S.E.V.İ.Y.O.R.U.M. " Young Ji onun yanağına dokundu ve 'Seviyorum'u tek tek heceledi.Jackson'ın gözleri büyümüştü.

"Bunu tekrar söyler misin, lütfen?" Jackson köpek yavrusu gibi gözlerini büyüttü.

"Sormak bitti.Başka soru ve cevap yok." Young Ji onun gözlerinden kaçındı ve televizyona yoğunlaştı.

"Teşekkür ederim, Youbu/Hayatım/." Jackson onun yanağını öptü.

"Pehh, beni öpmeeeeeeee" Young Ji bağırdı ve alnına parmağıyla fiske attı.

"Ahhh, bunu tekrar yapma ya da burayı öp!" Young Ji'nin demin fiske attığı alnını okşadı.Parmağı ile Young Ji'nin dudağını gösterdi.

"Offf!Her gün yüz maskesi kullanacağım" Young Ji sinirlenmişti.Jackson güldü.

Jackson masum yüzü ile; "Peki.Kullan.Onu yüzünden alacağım sonra da dudaklarından öpeceğim.Basit." dedi.Young Ji öldürücü bakış attı.

"Sapık! Seni ağaca bağlamam daha iyi!"

"Ne, biliyor musun? Seninle tanıştıktan sonra sapık oldum ben.Yap, sonra sana sarılacak kimsen olmaz." Jackson kıkırdadı.Young ji kaşlarını çattı ve ona koltuğun yastığıyla vurdu.

"Of.Bana sarılmana ihtiyacım yok çünkü biz birlikte uyumuyoruz, artı benim bebeğim var." Young Ji sırıttı.Jackson surat astı.

"Dün gece olduğu gibi bana ihtiyacın olacak.Ah, şimdiden itibaren yeni bir kural koyacağım ve sana bundan sonra söyleyeceğim.Bebek mi?!Kimin bebeği?!" Jackson koltuktan ayağa kalktı ve ona baktı.

"Favori yastığım!" Young Ji sırıttı.Jackson koltuğa oturdu. 'Bu beni utandırdı, Of, bu kız!'