Real Steel [Jaywon]

6. Honey,

vote yorum ne zikkimsa firlatin gitsin ya

"Eğer sen ona bir şeyler öğretirsen daha fazlasını yapabilir. Yüzlerce maça çıkacaksın, her zaman aynı hareketlerle robotları deviremezsin Jay."

"Bilmiyorum. Yapıp yapmayacağımı değil, direkt dövüşmeyi. Ona ne öğretebilirim?"

"Sen mi bilmiyorsun? Kendin dedin bir süre yeraltı dövüşçüsüydün!"

"Bak," diyerek ona döndüm. "bu konuyu şimdilik kapatalım olur mu? Eğer dediğin gibi bir gün farklı hareketlere ihtiyacım olursa, bunu o zaman konuşalım." Derin bir nefes alıp dizlerini kendine çekti ve "Tamam." dedi. "Yine de tamamen kapanmadı. Sadece günü gelene kadar bekleyeceğim."

"Çok inatçısın. Charlie seninle nasıl başediyordu?"

"İstediğimi vererek. Çok basit ona dövüşmeyi öğret işte."

"Henüz Lig'de değiliz Jungwon. İhtiyacı yok."

Derken kendimi kamyoneti çektiğim yeşil bir arazide Atom'un modunu açıp ona bir şeyler öğretirken buldum. Bütün bunlar olurken Jungwon uyuyordu. Benim için görmemesi iyi sayılırdı, olur da işe yaramazsa denediğimden haberi dahi olmayacaktı.

Cumartesi gecesi davetli olduğumuz maça gittiğimizde kafamda, eklediğim yeni hareketleri maç esnasında deneyerek onu mutlu etmek vardı. Tam da öyle oldu kumandaya eklediğim bir kaç hareket maçta işime yaramıştı. Jungwon'un şaşkınlığının gözlerine yansıdığını görmek bana uzun zamandır mutlu olmadığımı hatırlatıyordu.

Gelip bana kendini kabul ettirdiğinden beri mutlu olmadığım bir an var mıydı ki?

Rauntun bitmesine son yirmi saniye kala robot yere devrildi ve Atom hala ayaktaydı.

Kulaklığı çıkarıp arkama döndüm. Jungwon bir yerdeki robota bir de bana bakarken "Sen," Atom'u gösterdi. "sen ona dövüşmeyi mi öğrettin?"

"Boks robotuna dövüşmeyi öğretemezsin Won."

"Ama o hareketler?"

"Bir kaç şey ekledim diyelim." Lütfen kumandayla ilgili olduğunu düşün.

"Jay kumandaya tek başına bir şey ekleyemezsin. Ben bile zor yapıyorum." Öyle miymiş?

"Gölge modunu kullandım. Kumandayla bağlantılı olmalı-" Kendini beğenmiş ama çocuksu bir tavırla "Hani yapamazdın?" dediğinde gözlerimi devirdim. Ama sırıtmamı durduramıyordum. "Hani yapamazdın Jay?" Adımı uzatarak söylemesi, çocuk gibi gülümsemesi...

Saçmalama Jay.

"Yaptım işte."

"Ben neden görmedim?"

"Uyuyordun."

"Uyandırsaydın."

"Yola hiç dayanamıyorsun Jungwon." Bu basit bir azarlamadan çok onun hakkında öğrendiğim şeylerden biriydi.

Sonraki haftalar birbirinin aynısı geçmeye devam etti. Yeni bir maç teklifi, saatlerce yol, şarkılar ve yan koltuğumdaki Jungwon. Bu dördü yavaş yavaş beni oluşturmaya başlamıştı. Saatlerce yol gidiyorduk, her bir teklifte onun heyecanını ve yol boyunca kurduğu lig hayallerini dinlemek beni mutlu ediyordu. Lig'e belki de hiç gidemeyecektik ve Atom, kasaba arası maçlarda adını duyurmuş bir robot olarak kalacaktı. Ama o Lig'deki robotlara karşı, etrafımız ışıklar, kameralar ve seyircilerle doluyken benim kontrolümde bir zaferi istemekten bir kez olsun çekinmiyordu.

Ona sadece bir kaç kez Lig'in bizim için çok uzak olduğunu anlatmaya çalıştım ve karşılığında kollarını birbirine bağlamış kaşlarını çatıp bana bakmamaya yeminli halde dışarıyı seyreden bir Jungwon'la karşılaştım.

Hatta bir keresinde onun hayallere kapılıp sonrasında üzülmemesini istediğim için ciddi bir kavga bile etmiştik.

"Lig'e gideceğiz işte. Neden buna inanmıyorsun?"

Direksiyonu sola kırdım ve camı biraz daha açtım. "Atom normal bir robot Jungwon. Lig düzeyinde değil."

"Atom sıradan robotlardan farklı. Onun gölge fonksiyonu var neyi gösterirsen onu kaydediyor. Diğer robotların kullanıcıları tek bir hareket için bile ne kadar kodlama çalışıyor haberin var mı?" Sanırsam üşüdüğü için benim koltuğuma uzanıp camı kapadı. "Yani diyorum ki, Atom fark edilirse Dünya Robot Lig'ine çıkabilir. Hatırlatırım, orada sen değil ben çalıştım."

"Spot ışıklarını bu kadar özlediysen gidip orada çalış Jungwon. Eminim seni yeniden almaya hazırdırlar." Bir kaç saniye duraksadığında ona doğru baktım. Eli emniyet kemerinin üzerinde gergince geziniyordu.

"Ben öyle demek istememiştim."

"Ben de öyle demek istemedim ama seni zorla tutmuyorum değil mi? Kendi isteğinle geldin aynı şekilde gidebilirsin. Charlie'nin yanına mı yoksa Lig'e mi sen karar ver." Nadiren karşılaştığım kırgın gözlerle doğruca yüzüme baktığını bilsem de yola bakmaya devam ettim. Bir müddet verecek cevap bulamadığı içim sessiz kaldı ardından "Özür dilerim." diye fısıldadı. "Ciddiyim öyle demek istememiştim. Seninleyken mutluyum bana Lig'i ya da Charlie'yi özletmiyorsun."

Seninleyken mutluyum.

"Tamam, bende özür dilerim. Saçmaladım."

"Sinirlisin değil mi?" Anında reddettim.

"Hayır değilim."

"Sinirlendiğinde nedense bana bakmıyorsun." Haklı.

"Yok öyle bir şey."

"Hadi ama! İçten içe bana hak veriyorsun." Ne alaka?

"Evet- Ne? Bir dakika, hayır-" Zafer edasıyla kahkaha attığında tüm sinirim uçup gitti. "Siktir ya. Yanlış yola girmişim. Gördün mü? Kafamı karıştırıyorsun."

"Ne yaptım?"

"Gülüp durma."

"Neden? Benden mi hoşlanıyorsun yoksa?"

"Evet- Dur. Ne dedin sen? Jungwon yeter!" Gülmekten konuşamayacak raddeye gelmişti.

Bu konunun üstünü örtmek için büyükçe bir çaba gösterdim ve başka şeylerden konuşmaya başladım ama o bana yardımcı olmuyordu.

"Cevabın çok belirsizdi Jay!"

"Bir cevabım yok."

"Ne evet ne hayır?"

"Nasıl düşünmek istersen öyle." Gıcıklık olsun diye ona göz kırptığımda anlam veremeyerek bakmaya devam ediyordu.

"Sorgulamayacağım." Senin cevabın ne deyip olayı daha karmaşıklaştırabilirdim ama bana patlamasından korkarak yapmadım.

Konuşma kendiliğinden son bulduğunda radyonun kanallarını rastgele değiştirmeye başladı. Hoşuna gidecek bir şarkıda durdu ve yeniden geriye yaslandı.

"I know a place downtown, babe, if you wanna go
I'm gonna show you how this Italian amor
It's gonna love you harder than ever before
You will like it"

Yan taraftan gelen kısık kısık mırıldanmalarla şarkıyı söylediğini fark ettim. Radyonun sesini yükselttiğimde daha belirgin söylemeye başladı. Sesinin güzelliği başımı döndürüyordu. Kamyoneti kenara çekip onu dinlemeyi hayal ederken söylemeye başladığımı anlamamıştım bile.

"We're gonna get sky-high and create a new world
Where somebody might die, but nobody gets hurt
And if it sounds good for you, baby, just say the word
You will like it

It's five AM
We feel so good, it's almost frightening
It's five AM
I'm made for you, we can't deny it

Meet me there where it never closes
Meet me there where it's never hopeless
All is fair in love, oh

Honey, are you coming?"

Yol boyunca şarkılar söylemeye devam ettik.

guzel sarki ha dinleyin