Paint My Sunflower

14

A/N: Ang kabanata na ito ay nagla-laman ng mga pangyayaring na ganap na kagaya lamang ng nakaraang kabanata.

[Ika-labin apat na kabanata]

Sofia Venice/ Athena

"ANO? Nag seselos kaba?"

"Oo"

Sagot niya kasabay nang biglaang pag hatak sa aking kamay papalapit sa kaniyang katawan. Sa pagkakataong iyon ay biglang bumilis ang tibok nang aking puso. Hinawakan niya ang aking ulo kasabay nang pag dampi nang aming mga uhaw na labi.

Napapikit ako buhat nang dalawang emosyon na namayani sa akin. Una ay ang mainit na presensya at pangalawa ay ang takot, takot na baka may maka kita sa amin, at kapag nangyari 'yun ay dito narin tuluyang mag tatapos ang aming kuwento.

Kuwento na pilit binu buo at pa-ulit-ulit na hahangarin maulit dahil sa pag-mamahal at pag-ibig.

"I love you . . . Sofia" wika ni Arlo kasabay nang paghihiwalay ng aming mga labi. Sa sandaling ito ay hindi kona maipaliwanag ang aking nadarama, ang tibok nang aking puso ay mabilis pa sa paa nang munting bata na tumatakbo.

"I love you since the first day . . . The day that we are met . . . "

"Ang araw na kung saan natin sinimulan i-pinta ang ating pag-ibig (Sunflower)" dugtong ko sa sina sabi ni Arlo at maging siya ay napa ngiti dahil roon.

"Ang baduy naman no'n" kumento niya sa aking sinabi.

"Talaga ba? Nagiging corney at cheesy na rin pala ako kagaya mo?" Pang aasar ko sa kaniya kasabay nang pag urong dahil sa kiliti na naka amba sa akin.

"Corney at cheesy pala ah!"

"Hindi ka naman ma biro"

"Walang biro-biro"

"Ay gano'n?"

Napa takbo ako buhat nang pag lapit niya sa akin ngunit sa hindi ina-asahan ay na apakan ko ang aking kasuotan sanhi nang . . . Ipinikit ko na lamang ang aking mata habang hinihintay ang pag bagsak sa lupa ngunit isang baraso na naka ka bigla ang nag ligtas sa aking katawan na nakaka awa.

"Muntik kana ah" bulong nito sa akin habang tila may mga paru-paru namang nag liliparan sa ibabaw nang aking tiyan. Ang boses at mainit na hiningang nag dampi sa aking balat ang dahilan nang mas matindi pang tensyon na namayani sa akin.

"Mabuti na lang at mabilis ako" saad nito matapos mag balik sa normal ang buong paligid. Hindi ko makakalimutan ang tagpo kanina. Ang sandaling nag ka dikit ang aming katawan habang tila sasabog na ang aking puso dulot nang matinding ligaya. Hyaaaaaah.

"U-uhm, sige, ah I-i m-mean tara n-na! Kasi baka hinahanap na tayo" saad ko bago tuluyang mag lakad papalayo sa kaniya. 'Bakit kaba na uutal sa harap ng lalaking 'yan? Bakit ka pumayag na basta basta na lang halikan? Ang tanga tanga mo naman Sofia!'

Nang maka balik ako sa bulwagan ay hindi na na-alis sa aking isipan ang ilang mga pangyayari kani kanina lang. Ngunit kahit na ganun ay 'di rin pinakawalan nang aking mata ang mga kilos ni madam Zarina.

Ngayon ay may kausap siyang tatlong babae at tila nito pa lamang sila nag ka kilala.

Inilahad nang isang babae ang  kaniyang kamay sa harap ni madam Zarina ngunit ilang segundo rin ang naka lipas bago niya ito tinugunan.

"Sofie, Sofie" pangu-ngulit ni Arlo habang nangangalabit sa akin.

"Ano ba?" Pagsusungit ko sa kaniya subalit tinugunan niya lamang iyon nang malokong ngiti.

"Ano nga?" Ulit ko subalit sabay kaming natigilan at natuon ang atensyon sa isang malaking screen na si Don.Enriquez ang iniluwa.

"Oh! Thank you for another attention. Ngayong aking kaarawan ay nais ko lamang namang mag balik tanaw sa mga alaala at aking naging karera sa loob ng siyam na 'put taong pamumuhay. Mahaba at marami na rin akong na pag daanan subalit sa kabila noon ay nanatili padin akong malakas sa awa nang diyos. Ngayong gabi ay inyong matutunghayan ang
buhay, naging karera, mga karangalan, at maging ang naging buhay pag-ibig nang nag iisang Don.Enrique." kasabay nang masigabong palakpakan ay ang luha na bahagyang namumuo sa kaniyang mata. Mabilisan niya lamang iyong tinuyo habang itinutulak ang kaniyang wheel chair patungo sa sulok na bahagi.