𝖱𝗂𝗀𝗁𝗍 𝖯𝖾𝗋𝗌𝗈𝗇 𝖶𝗋𝗈𝗇𝗀 𝖳𝗂𝗆𝖾

Part 6 ( Z)

ညေနခင္းအခ်ိန္၌ လိေမၼာ္နီေရာင္ေသြးေနသည့္တိမ္စိုင္မ်ားသည္ အဆံုးအစမဲ့လြန္းသည့္မိုးကုတ္စက္ဝိုင္းထက္တြင္ ေသသပ္စြာေဆးျခယ္ခံရသည့္နွယ္ေတာက္ပလြန္းေနခဲ့သည္။

အိပ္တန္းျပန္ဌက္မ်ားက ဝင္လုဆဲဆဲပုဇြန္ဆီေရာင္ေနမင္းႀကီးနွင့္ ညေနခင္းဆည္းဆာခ်ိန္ကိုနႈတ္ဆက္၍ အုပ္စုလိုက္ပ်ံသန္းသြားၾကၿပီး ဆူညံစြာေဆာ့ကစားေနၾကသည့္ ကေလးငယ္တစ္ခ်ိဳ႕၏ ရယ္ေမာသံမ်ားမွာလည္း ရပ္ကြက္တစ္ခု၏လမ္းမမ်ားထက္၌ တေျဖးေျဖးတိုးတိတ္လာခဲ့သည္။

လွစ္ဟထားသည့္ျပတင္းတံခါးဝဆီသို႔ တိုးေဝွ႔၍ဝင္ေရာက္လာသည့္ေလညင္းမ်ားေၾကာင့္ လိုက္ကာစတစ္ခ်ိဴ႕မွာယိမ္းႏြဲ႕၍လႈပ္ခတ္လို႔ေနၿပီး တိုးေဝွ႔၍ဝင္ေရာက္လာသည့္ေအးစက္စက္ေလညင္းတစ္ခ်ိဳ႕သည္ မ်က္လႊာမ်ားကိုဖိမိွတ္၍ ခပ္ေဝးေဝးတေနရာဆီသို႔အေတြးစိတ္ကူးမ်ားအား ႐ြက္လႊင့္ထားသည့္ဟန္ဘင္း၏ မ်က္နွာေပၚသို႔ ယွက္ကာ ေျပးထြက္သြားၾကသည္။

" အစ္ကို! ေလစိမ္းေတြတိုက္ေနတာေအးတယ္ေလဗ်ာ။
ဘာလို႔ျပတင္းေပါက္နားမွာရပ္ေနရတာလဲ !?
ခက္ေတာ့တာပဲ။  "

နားထဲသို႔သဲ့သဲ့တိုးဝင္လာသည့္ဆူသံေလးေၾကာင့္ ခပ္ေဝးေဝးတစ္ေနရာဆီသို႔ ဦးတည္ရာမဲ့စြာေငးၾကည့္ေနခဲ့သည့္ ဟန္ဘင္း၏မ်က္ဝန္းမ်ားက မက္သရူးရိွရာဆီသို႔ငဲ့ၾကည့္လာသည္။

အိပ္ခန္းထဲသို႔ဝင္ေရာက္လာသည့္မက္သရူးက ျပတင္းတံခါးဝ၌ရပ္ေနသည့္ ဟန္ဘင္းကိုျမင္သည့္အခါ နီးစပ္ရာခံုတစ္လံုးေပၚသို႔ ႏြားနို႔ခြက္ကိုတင္လိုက္ၿပီး ျပာျပာသလဲျဖင့္ ဟန္ဘင္း၏အနားသို႔အေျပးအလႊားေရာက္လာေတာ့သည္။

သူ႔(ဟန္ဘင္း)အေပၚျဖစ္တည္ေနသည့္ပူပန္ရိပ္ေလးမ်ားက မ်က္ဝန္းအိမ္မ်ားထဲ၌ ထင္ဟပ္ေနသည့္အေပၚ ဟန္ဘင္း၏နႈတ္ခမ္းဖ်ားမ်ားက ျမႇင့္တက္၍ သေဘာက်ေနခဲ့သည္။

" မက္သရူးကို ကိုယ္ကသြားၿပီေတာင္ထင္ေနတာ ။ "

"အင္း အခုက အခ်ိန္ရေသးလို႔  ၊
အစ္ကို႔အတြက္ ႏြားနို႔က်ဳိေပးေနတာနဲ႔ မသြားျဖစ္ေသးတာ။
ကြၽန္ေတာ္ခဏေနသြားေတာ့မွာ။"