𝖱𝗂𝗀𝗁𝗍 𝖯𝖾𝗋𝗌𝗈𝗇 𝖶𝗋𝗈𝗇𝗀 𝖳𝗂𝗆𝖾

Part 7 ( U )

တရိပ်ရိပ်ဖြင့်ညို့မှိုင်းလာသည့်မိုးသားတိမ်ရိပ်များက လရောင်ကင်းမဲ့နေသည်မိုးကုတ်စက်ဝိုင်းထက်တွင် ဖြတ်သန်း၍ပြေးလွှားလို့နေသည်။

မျက်လွှာများကိုဖိမှိတ်၍ ခပ်ပြင်းပြင်းရှိုက်လိုက်မိသည့်လေညင်းများထဲ၌ မိုးရနံ့တစ်ချို့ ရောယှက်လို့နေသည်။ အေးစိမ့်စိမ့်ညလေအေးတစ်ချိူ့သည် မက်သရူး၏ပါးပြင်မို့မို့ထက်ရှိမွှေးညင်းနုလေးများပေါ်သို့ပင် ယှက်ပြေးကာတိုက်ခတ်သွားကြသည်။

အေးစက်စက်လေညင်းများ၏တိုးဝှေ့ရစ်နွယ်မူကြောင့် မက်သရူး၏နဖူးပြင်ထက်မှဆံနွယ်လေးများက လေညင်းများနှင့်အတူဝဲလွင့်နေသည်။ တိုးဖွလွန်းသည့်ခြေလှမ်းများနှင့်အတူ တိတ်တဆိတ်ချဉ်းကပ်လာသည့် တစ်စုံတစ်ဦး၏မျက်ဝန်းများသည် စက္ကန့်အနည်းငယ်မျှ မှင်သက်စရာကောင်းလွန်းသည့် ဤအလှတရားလေးပေါ်တွင်ပျော်ဝင်၍ အမြတ်တနိုးဖြင့်ငေးကာ မှင်သက်နေရပြန်သည်။

" ဆေးလိပ်သောက်ဦးမလား မက်ချူး "

တိတ်ဆိတ်စပြုနေသည့်ပတ်ဝန်းကျင်ကြောင့် ရစ်ခီ့၏စကားသံသည် မက်ချူး၏နားထဲသို့ရှင်းလင်းစွာတိုးဝင်လာပြီး ဖိမှိတ်လို့ထားသည့် မက်သရူး၏မျက်ဝန်းများကလည်း ရစ်ခီရှိရာဘက်သို့ငဲ့ကြည့်လာခဲ့သည်။

" ရော့လေ ! "

ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ကို နှုတ်ခမ်းဖျား၌ညှပ်လိုက်သည့်ရစ်ခီက မက်သရူးရှိရာဘက်သို့ ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ကိုကမ်းပေးလာသည်။

" မီးရော !?
ကိုယ် ညှိပေးဖို့လိုသေးလား ။ "

မျက်နှာနားသို့နီးကပ်စွာငုံ့ချလာသည့် ရစ်ခီ၏အပြုအမူကြောင့် အယောင်ယောင်အမှားမှားနှင့် မက်သရူးနောက်သို့ပင် ခြေနှစ်လှမ်းမျှ ဆုတ်လိုက်မိသည်။

ရစ်ခီ၏ဝင်သက်ထွက်သက်ခပ်နွေးနွေးသည် မက်သရူးပါးပြင်ပေါ်သို့ရိုက်ခတ်နေပြီး နီးကပ်လွန်းနေသည့်အနေထားတွင် ဖောက်ထွက်မတတ်ငေးကြည့်နေသည့် မျက်ဝန်းများကစူးရှလွန်းနေသည်။
သေသပ်စွာကော့ညွှတ်ထားသည့် ပါးလှပ်လှပ်နှုတ်ခမ်းပါးများက မက်သရူး၏ နှလုံးခုန်သံများကိုပင် စည်းချက်လွဲမှားစေခဲ့သည်။