benim babam senin babanı yer / hyunin - minchan

6. BÖLÜM / çok saçma

Jeongin eve girdiğinde televizyonu açık gördüğü için babasının hâlâ uyanık olduğunu düşünüyordu ama göz ucuyla baktığında yanıldığını farketmişti.

Televizyonu kapatıp uyuyan Minho'nun üzerine ince battaniyeyi örtmüştü.

Kızaran göz altlarından ağladığı anlaşılıyordu babasının.

Babasının sürekli ağladığını biliyordu. Her ne kadar onun ağlaması için elinden geleni yapacağına söz verse de bu sözünde durduğu pek söylenemezdi.

Jeongin umutsuz vakaydı.

Her şeyin sorumlusu olarak kendini görüyordu.

Düşüncelerle birlikte kendini yatağa atan Jeongin bildirim sesiyle telefonunu eline aldı.

======

bilinmeyen numara
*dosya*
12/E Haftalık Ders Programı

*bilinmeyen numara* kişisini
*Hyunjin* olarak değiştirdiniz

Çilekli Dondurma
Teşekkür ederim

Hyunjin
Rica ederim

Hyunjin
Uyudun mu

Çilekli Dondurma
Henüz değil

Hyunjin
Uyuyacak mısın peki

Çilekli Dondurma
Bilmem

Çilekli Dondurma
Uykum gelirse uyurum

Hyunjin
Geliyor mu peki

Çilekli Dondurma
Hayır

Hyunjin
Uykunu kaçıran bir şeyler mi var

Çilekli Dondurma
Var

Hyunjin
Anlatmak ister misin

Çilekli Dondurma
Belki başka zaman

Hyunjin
Ne zaman istersen

Hyunjin
Takmamaya çalış

Hyunjin
İyi geceler

Çilekli Dondurma
İyi gecelerr

=======

Hyunjin telefonunu yatağının hemen yanında duran komodinin üzerine bırakıp uyku pozisyonunu almıştı.

Jeongin'e karşı iyi olması gerektiğini hissettiren bir şeyler vardı içinde. Jeongin tatlı bir çocuktu.

Babasının neden Jeongin'e diğer öğrencilerden farklı davrandığını merak ediyordu. Merakı uykusunu kaçıracak dereceye gelince de çözümü babasına sormakta bulmuştu.

Hyunjin yatağından doğrulup miskin adımlarla odasından çıktı. Babası çalışma masasında ne olduğunu bilmediği belgeli inceliyordu.

Chan adım seslerini duyunca bakışlarını kapıya yöneltmişti.

C:"Neden uyanıksın?"

Hj:"Uyku tutmadı."

C:"Bir sorun mu var?"

Hj:"Sorun yok ama merak ettiğim bir şey var."

Chan gözlüklerini gözünden çıkarıp masaya bırakmıştı ve ciddi bir pozisyona geçmişti. Çünkü Hyunjin normal konuşmalar yapabilen bir çocuk değildi. Genelde her konuyu dalgaya vuran biri olduğu için uykusunu kaçıran konuyu merak ediyordu.

C:"Ne konuda?"

Hj:"Jeongin."

C:"Ne olmuş Jeongin'e?"

Hj:"Sence de onda farklı bir şeyler yok mu?"

C:"Bir gariplik hissetmedim."

Hj:"Hadi ama baba. Ufak bir şaka için özür dilettin. Tamam beni diğer öğrencilerden ayırmadığını biliyorum ama bu şakayı başkası yapsaydı aynı tepkiyi vermezdin. Hem kimse babam olduğunu bilmiyor bu yüzden orda beni o duruma düşürmeseydin kimse "babası olduğu için onu görmezden geldi." demezdi çünkü çok ufak bir şakaydı."

C:"Bunu bu kadar sorun edeceğini düşünmemiştim."

Hj:"Aslında sorun etmedim. Sadece sebebini merak ediyorum."

C:"Bir sebebi yok Hyunjin. Şimdi git ve uyu. Jeongin'le de iyi arkadaş olabilirsin. İyi bir çocuk."

Hj:"Bakarız."

C:"İyi geceler."

Hj:"İyi gecelerr~~."

Hyunjin aynı miskin adımlarla tekrar yatağına ilerleyip yerini almıştı.

Yastığa başını koyar koymaz Jeongin'in pijamaları ile sokaktaki hâli gelmişti. Görüntüsünün ardından da tadını anımsamıştı.

Utançla yatağında garip garip hareketler yapıp kızaran yanaklarına bastırmıştı ellerini.

"Ona aşık değilim herhalde. Off daha bir gün bile olmadı tanışalı. Hakkında bir bok bilmiyorum. Çok saçma. ÇOK SAÇMA!"

Hyunjin kararını vermişti o an.

Jeongin'i daha iyi tanıyana kadar ona normal bir insana davrandığından daha farklı davranmayacaktı.

.
.
.
.
.

[ne yazıyorum ben amk]

☄hazel