"ვის ეძახი სულელს‽"
ჯონგუკმა ისეთი მზერით შემომხედა რომ მეგონა მოვკვდებოდი
"არავის არ დამიძახა სულელი"-
ვთქვი და თავი ავარიდე რათა მისი მზერა არ დამენახა.
უეცრად კედელზე ამაკრო, და მის ცხელ სუნთქვას ჩემ ყელთან ვგრძნონდი რაც ჩემში უცნაურ გრძნობას იწვევდა, და ვხედავდი როგორ ეპარებოდა მის სახეს ღიმილი.
"ო, პატარა თე შენ იმსახურებ სასჯელს რადგან მიჩქმიტე, სულელი დამიძახე და თან ახლა მატყუებ" - თქვა ჯონგუკმა, ჩემს ყელში თავი ჩარგო და მიკბინა მანამ არ გამიშვა სანამ სისხლია არ წამომივიდა.
ჯონგუკი მომშორდა და სახეზე სულელური ღიმილი გამოესახა, მე არ მინდოდა ამის დანახვა და თავი ძირს დავხარე, მაგრამ მან ნიკაპში ხელი მომკიდა და იძულებული გავხდი მისთვის შემეხედა.
"სამწუხაროდ, საქმე მაქვს მოსაგვარებელი, ამიტომ სხვა დროს მომიწევს შენი სასჯელის დასრულება"- თქვა მან და მომშორდა.
როგორც კი ის წავიდა, კედელთან ჩავცურდი და ტირილი დავიწყე, ეს ძალიან ცუდი იყო, მაგრამ მე თითქოს არ მინდოდა მისი წასვლა და მომწონდა მისი სიახლოვე, მაგრამ ეს ასე არ უნდა იყოს , რადგან ის ალფაა.
როგორც კი ტირილი დავასრულე, ავდექი და კლასში წავედი, რადგან სადილი უკვე დამთავრებული იყო. როცა ჩემს ადგილზე დავჯექი ჯიმინი შემობრუნდა და დაბნეული და შეშფოთებული მზერა მომაპყრო.
"ჰეი თეე კარგად ხარ ზედმეტად დიდხანს იყავი სააბაზანოში"- ჯიმინმა წინადადება დაასრულა თვალები გაუფართოვდა და შეშფოთებულმა შემომხედა
"ღმერთო !! რა არის ეს თეე ვიღაცამ გიკბინა, კარგად ხარ, გინდა რომ ვიპოვო და მოვკლა, საფრთხხეში ხარ ??!!"
გავფითრდი როდესაც გამახსენდა რომ ჯონქუქმა კბენის კვალი დამიტოვა ყელზე.
"უჰ, არა ჯიმინ, ეს ჩემმა ძაღლმა მიქნა როცა ვბანდი"
ვიცრუე. მე ძაღლი არ მყავს, ვფიქრობ ჯიმინმა იფიქრა რომ რაღაც სისულელეებს ვბოდავდი და უნდოდა რაღაც ეთქვა მაგრამ მასწავლებელი შემოვიდა და ყურადღება მასზე გადაიტანა.
ჯიმინს ვერ ვუთხარი, რომ ჭრილობა მისმა ერთ-ერთმა საუკეთესო მეგობარმა დამიტოვა, და ძალიან მეშინოდა ჯონქუქის რადგან ის ალფას და შემეშინდა ჩემს გამო ჯიმინთან არ ეჩხუბა, მე უბრალოდ სკოლის დასრულება და ჩემს ლამაზ და თბილ სახლში წასვლა მინდოდა...
______________________
LU 💗
