"თე, ჯონქუქ საჭმელი მზადაა" დაიყვირა ბექიონმა.
"აიშ, შიმშილით ვკვდები" ამბობდა თეჰიონი, და ჯონქუქს მიათრევდა, ჩანიოლს კი არ გამორჩენია ჯონქუქის მზერა თეჰიონისადმი.
როცა ყველანი დასხდნენ და ჭამა დაიწყეს, ჩანიოლმა ბექიონს შეხედა და ანიშნა რომ დრო იყო...
"ძვირფასო, მე და მამაშენს რაღაც მნიშვნელოვანი გვაქვს სათქმელი" თქვა ბექმა სერიოზული ტონით
ჯონქუქმა დაინახა რომ თე ანერვიულდა ამიტომ თეჰიონს ბარძაყზე ხელი შეახო და თეჰიც ცოტა დაწყნარდა.
„მე და მამაშენს ძალიან გვიყვარხართ, მაგრამ ორივემ.გადავწყვიტეთ რომ 'პენსიაზე' გავიდეთ და ამერიკაში გადავიდეთ საცხოვრებლად ლ, შენ კი რახან იპოვე შენი მეწყვილე და ჩვენ გავიცანით იგი, ვიცით რომ კარგ ხელში დაგტოვებთ" -თქვ ბექიონმა აცრემლიანებული თვალებით.
"თქვენ მიმატოვებთ?"-თქვა თეჰიონმა აწყლიანებული თვალებით, ხშირად წასულან მისი მშობლები მაგრამ მეორე დღეს ისინი მის გვერდით იყვნენ, ყიველთვის ხვდებოდა მაცივარში გამზადებული საჭმელი, და არასდროს უგრძვნია მშობლების სითბოს ნაკლებობა, ამიტომ იმაზე ფიქრი რომ ისინი ამერიკაში გადადიან თავს ცუდათ აგრძნობინებდა.
"შვილო ჩვენ მარტო არ გტოვებთ შენ ყოველთვის გეყოლება ჯონქუქი, თანაც ყიველთვის გვინდოდა მე და მამიკოს ამერიკაში წასვლა, ახლა ფულიც გვაქვს და შენ მეწყვილეს და აღარ შეგვეშინდება შენი მარტო დატოვება, მაგრამ უნდა იცოდე რომ ეს მაინც ძალიან რთულია" -ამბობდა ჩანიოლი და თან ცდილობდა ქმარი დაემშვიდებინა.
"როდის მიდიხართ?" ამოიტირა თემ.
ჩანი ცდილობდა ბექიონი დამეშვიდებინა ხოლო ჯონქუქი თეს დამშვიდებას ცდილობდა.
(ჩანბექი და თექუქი, მე ნამჯინს ჩავსვავდი ჩანბექის ნაცვლად მაგრამ ეს წყვილიც ძალიან მიყვარს)
თემ თავი ჯონქუქსი კისერში ჩარგო და უფრო უმატა ტირილს, ჯონქუქი ყველანაირად ცდილობდა მის დამშვიდებას მაგრამ უშედეგოდ.
"ხვალ ღამით მივდივართ, უვე ყველაფერი მზად გვაქვს წასასვლელად"-თქვა ჩანიოლმა, და ქმარს მოეხვია, თ ჰიონი კი უფრო ატირდა ამის გაგონებაზე.
"მე და მამაშენს ძალიან გვიყვარხარ თე და გთხოვ არ შეგვიძულო ამის გამო, თანაც ჩვენ ყოველ ორ თვეში ჩამოვალთ, ასევე ვიდეოჩათითაც ვისაუბრებთ, და შემ მარტო არ იქნები ჯონქუქი ხომ შენ გვერდითაა" -თქვა ბექიონმა და უფრო ატირდა აროდესაც თავისი პატარა ბიჭი ატირებული დაინახა.
უეცრად თაე დამშვიდდა და გადაწყვიტა აღარ მოქცეულიყო ბავშვივით და გაეხსენებინა მშობლები, ბოლოსდაბოლოს მათ ხომ ძალიან ბევრი რამ გააკეთეს თეჰიონისთვის ახლა თეს ჯერია რომ გაახაროს თავისი მშობელბი.
"მე არ შეგიძულებთ, მაგრამ ვფიქრობ ეს უფრო ადრე უნდა გეთქვათ რათა უფრო დიდხანს ეეგვძლებოდა ერთად დროის გატარება"-თქვა თემ და ყალბი ღიმილით გაიღიმა, შემდეგ კი ჯონქუქს შეხედა.
"ჰეი ვფიქრობ უნდა დავიძინოთ, ღამე მშვიდობის ბატონო კიმებო" -თქვა ჯონქუქმა და თეგიონთან ერთად ოთახში წავიდა, ჩანბექი კი მარტო დატოვა.
"ქ-ქუქი გთხოვ არასდროს მიმატოვო გთხოვ.... თუნდაც ოდესმე რამე ცუდათ გავაკეთო გთხოვ უბრალოდ ჩემთან დარჩი და არ წახვიდე, ვიცი ეს ძალიან ეგოისტურად ჟღერს მაგრამ მინდა რომ მხოლოდ ჩემი იყო და არასდროს არ დამტოვო მარტო გთხოვ ქუქ..." -ამოიტირა თემ და ჯონქუქის პერანგს ჩაებღაუჭა, ისე მაგრად უჭერდა ხელებს თითქოს თუ გაუშვებდა ქუქი უბრალოდ გაქრებოდა.
"ნუ ინერვიულებ, პატარავ, მე შემ არასდროს დაგტოვებ, რაც არ უნდა ამოხდეს შენს გვერდით ვიქნები, და შემ არ ხარ ეგოისტი იმიტომ რომ არ გინდა ჩემი თვი ვინმეს გაუყო"-თქვა ჯონქუქმა თაეს თავზე აკოცა და საწოლში დააწვინა
მას შემდეგ რაც საწოლში დაწვნენ, და კომფორტულად მოკალათდნენ თქვეს თავიანთი ბოლო სიტყვები დღის ბოლოს და მორფიუსის სამყაროში გადაეშვნენ.
"მიყვარხარ ქუქ"
"მეც მიყვარხარ პატარავ"
__________________________________
ოდესმე თუ ვინმე შემიყვარდება თაექუქზე ნაკლებად არ უნდა გვიყვარდეს ერთმანეთი ვსო! 🙃🥹✨💗
