Hinila ko agad siya patayo habang hindi pa nakakapasok si Kian at ang babae niya-este si Rhea sa kariderya kung saan kami kumakain. Fvck tadhana!
Hindi pwedeng makita ni Kian si Jio ng ganito. Buti na lang at may ibang exit dito at hindi namin kailangang makasalubong sila. Ito ba ang ibig sabihin niyang pinagkakabusyhan ni Kian?
Nang makalayo na kami ay dinala ko siya sa isang park kung saan may mga batang naglalaro. Umupo kami sa may bench na kaharap nito ang isang slide.
Mabilis niyang pinunasan ng palihim ang mga luha niya kaya marahan kong hinagod ang likod niya. Napatingin siya sa akin at nag-uunahan na ang mga luha niyang magsibagsakan. Pinatong niya ang ulo niya sa balikat ko habang umiiyak.
Hinayaan ko lang siyang ibuhos lahat ng sakit na nararamdaman niya. Mas kailangan niya 'yon ngayon. Karamay.
Nanatili kami doon hanggang sa dumilim. I think hindi ko na kailangan pang tanungin siya. Nasagot na rin naman ang tanong ko kahit hindi na ako magtatanong pa.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
