Chapter 5: Heart Breaking Saturday
Naalimpungatan ako sa ingay ng kung anu mang kaluskos sa kwarto ko. Ang aga-aga naman! Kung bakit sino namang walang puso ang iistorbo sakin ng ganto kaaga! Don’t they know that it’s a Saturday!? Walang pasok! Bakasyon mode!
Sinigurado ko naman na ni-lock ko yung pin--, teka? Ni-lock ko naman ah? Pero bakit….
“Amber…”
I knew it!
“Auburn!” I said full of emphasis, habang nakatalukbong pa rin sa mukha ko ang unan ko. Siya pala ang salarin sa naudlot na beauty rest ko!
“ahm…”alanganin niyang sagot, himala ngayon lang ata nito di pinatulan ang pagsusungit ko.
“What?!” I said at bumangon na.
Para naman akong nahimasmasan sa eksenang nakita ko!
Holy mother of skirts and sandals!!!
“a-auburn? What the…”
“i-I know, I know. I look pathetic! Pero kailangan ko lang talaga hiramin tong mga to.” she said na tinutukoy yung favorite dress ko na suot-suot niya and my most beloved ballet flats shoes!! Sa dinadami ng shoes ko bakit yun pa! ang hirap kaya maghanap ng ganyang design sa mall! I manage to save my money for 2 whole weeks para lang mabili yung mga yun!
Hindi biro ang presyo nun para sa akin na estudyante pa lang!
Napabuntong hininga na lang ako sabay hagod ng tingin sa kanya. Parang siya ako, dahil na rin sa damit. Except only for the hair, it’s too short, bobcat cut kasi yung gupit niya.
“You can borrow my dress, but not my shoes!”
Agad namang nagbago yung exciting façade niya, napalitan ng tampo?
“Don’t look at me that way, I still have a lot of flats there. You can choose among those but not that one!”
“But they’re cute!” anito sabay nguso.
“I know, that’s the reason why I bought them! Duhh!”
Nagdadabog na naupo siya sa kama ko at inalis sa paa niya yung shoes ko. Na agad ko naman inagaw sa kanya.
“I really won’t lend this to you! Anu ka ba? Ang hilig-hilig mong magtatatakbo! Baka hindi na to datnan ng bukas kung ipapahiram ko! At saka anu bang nakain mo at nagdamit ka ng ganito? Nag-iba ka na ng clothing preference?” sunod-sunod na litanya ko at pumasok na sa may walk-in closet ko, kinuha ko dun yung shoes na babagay sa outfit niya. Aside from this pair of shoes of course!
“here” I said then throw my shoes to her.
“yeah, they’re cute too!” she said and immediately wear them.
Para namang batang umikot ikot pa siya sa harap ko. Suot yung, lime green dress ko. Nagmukha na nga siyang sophisticated sa suot niya. It’s because of her hair, alluring kasi ang cut niya.
I look at my watch. It’s 9 in the morning! Ga’no na ba katagal gising to para lang manghalungkat ng gamit ng may gamit! At saka, sang party ba siya pupunta at kailangan pa niyang maging formal? Ang agang party naman non…
“amby…”
I know that tone, how dare she use that one again on me!!!
I gave her a dagger look! Wag mo kong madaan-daan sa paglalambing! Lokohin mo ng lasing wag lang ako!
“Don’t use that tone on me. I won’t bite it! So snap off!” I hissed.
“sis, please??” at nagpacute pa talaga ang gaga! Arrrgh!
