Venus POV
KINAUMAGAHAN tumayo na ako sa higaan at naligo. Sakto din na sabado ngayon, sinuot ko lang yung puting bestida ko at lumabas ng kwarto.
Dumiretso ako sa kusina para mag luto ng umagahan
Pagkatapos ko magluto nilagay ko to sa tray at nagpatulong dalhin sa office ni Calvin
Naabutan ko naman siya doon nasa tapat ng computer niya
"Palagay nalang diyan sa table" nilapag ng maid yung tray sa coffee table at lumabas ng kwarto
Lumapit ako kay calvin at tinignan siya pero di niya ako kinakausap or tinitignan man lang.
"Love, I'm sorry" he sighs, but still no response.
"Love sorry na please"
"I know nagkamali ako, sorry kasi hindi ko sinabi sayo. Alam ko mali yung thinking ko na hindi ko sinabi sayo kasi alam kong magagalit ka. Sorry kasi di ko parin siya nilayuan kahit alam kong pinagseselosan mo siya, sorry kasi pinipilit kong gawin yung mga gusto kong gawin without thinking kung anong mararamdaman mo. I'm really sorry, pero promise wala akong nararamdaman sakaniya, walang malisya sa akin lahat ng iyon. At goal ko lang talaga nun ay sumama sakaniya para tigilan na niya ako. Sinabi ko rin naman sakaniya na sasama ako basta ipangako niyang titigilan na niya ako"
Napapunas ako ng luha at napahigik dahil umiiyak na ako.
Naiiyak ako kasi nasaktan ko si Calvin at alam kong mali ko talaga to, at naging sobrang inconsiderate ako sa feelings niya kahit wala siyang ibang ginawa kundi pakinggan ako, sundin gusto ko at unawain ako kahit siya mismo nasasaktan na.
"I'm sorry too, I overreacted"
"Masyado ko nang inaabuso yung pagiging considerate mo sa akin, at dahil sa pagiging selfish ko nasasaktan na kita" umiiyak kong sabi sakaniya.
Binaba niya ang papeles na hawak niya at tumingin sakin.
Hinila niya ako paupo sakaniya at niyakap.
"Please don't cry. I'm a beast, I know. I threatened your work mate, I let my jealousy overwhelm me. I'm sorry"
"You're not a beast; your reactions are normal. I'm the one who's cruel; I hurt you. When all you did for me was to love me, understand my feelings, and do whatever I wanted" Niyakap ko siya at sumiksik sa leeg niya.
What did I do to deserve this kind of man?
"I love you, that's why"
Niyakap niya ako at hinagod ang likod ko, hanggang sa tumahan ako.
Pumunta na kami sa coffee table niya at kumain ng umagahan.
"I have an upcoming party to attend tomorrow, it's a masquerade party, and I might get home late." Calvin.
"I'll go with you"
"Are you sure?" Gulat niyang tanong.
"Yeah, well, it's masquerade and they won't know me"
Pinugpog niya ako ng halik sa mukha at niyakap ako ng mahigpit.
"You're squeezing me"
"I'm sorry. This is the first time that you are coming with me to a business event."
Kinuha niya ang cellphone niya at may tinawagan. It's our stylist, pinapapunta niya and he asks her to bring 20 gowns na pwede kong pagpilian for a masquerade party.
Tinawagan niya din yung make up artist namin na pumunta tomorrow.
He looks excited.
"Darling, I already called Daniel and his family. I talked to them, and they promised not to say a word. I also compensated for the damages I caused and offered a one-week Europe tour, all expenses paid, and an extra money. I think his mom loves it. I know this is not enough to deal with the damages that I've done to the birthday party that I ruined. But when the attorney asked them, this is what they wanted." Napangiti ako sa narinig ko kasi alam kong ginawa lang ni Calvin to para sakin, kasi alam kong wala naman siyang pakialam sa sasabihin ng mga yon about sakaniya.
"Sorry love, ikaw pa umayos ng mga nasira ko, when in fact lahat naman ng 'to nangyari dahil sa akin. Sorry and thank you love"
"You know that I'll do anything for you right? I can turn the world upside down for you. I can make the mountains bow down for you. I can and I will do that for you"
He kissed my forehead, eyes, cheeks, nose and my lips.
After a while, tumayo na ako sa kandungan niya. I think it's time to talk to Daniel.
I caused him and his family a lot of trouble.
"I'll talk to Daniel, is that okay? Mag sosorry lang din ako" napatingin sa akin Calvin and he nodded.
Kinuha ko yung cellphone at nakitang may text si Daniel.
"Can i call you?" Magrereply palang sana ako pero tumawag na siya.
Lumabas ako sa balcony at sinagot ang tawag.
"Yes?"
"Hey"
"Look, I'm really sorry. Hindi ko alam na aabot sa ganito ang lahat"
"I didn't know na si chairman pala yung asawa mo - i feel so stupid, why didn't i see the signs? Yung lagi niyang pag punta sa office, sa team building, pag punta mo sa executive parking. Sobrang naive ko to think na baka magustuhan mo ko"
"I'm sorry, dahil sa selfishness ko nadamay ka pa dito. I'm sorry Daniel"
"I'm sorry too, ang kulit ko kasi -- I should have stopped from the beginning. Akala ko kasi ayaw mo, dahil ayaw mo lang sa akin. I thought to myself baka kapag binigyan mo ko ng enough time to court you. You will get to know me at magbago isip mo"
"Sorry" wala akong ibang masabi sakanila kundi sorry, kasi alam ko naman ako talaga may mali ng lahat.
"Hindi ko alam kung anong dahilan at ayaw niyo ipagsabi na kasal kayo--"
"Ako lang, ako lang may ayaw na ipagsabi na kasal kami. This is all about me, this is all my fault"
"Oh, i hope mapagisipan mo ng maigi yan venus, you are not only hurting your husband's feelings pero pati feelings ng mga taong nakapaligid sayo. I admit sa short period of time nagustuhan na talaga kita, and it hurts me to know na first may asawa ka na and to know na wala talagang pag asa. Dahil inisip kong meron kahit you kept on pushing me away, kasi naisip ko wala namang dahilan para ayawan mo ko - but it turns out kasal ka pala"
I sigh.
"--but don't worry as I promised sa lawyer niyo, wala kayong maririnig sa akin or sa mga taong nandon, and your husband already compensated us sa damages at nagbigay pa ng regalo sa family namin."
"I'm sorry daniel for ruining your mom's birthday"
"It's okay, naiintindihan naman niya pinagalitan pa nga ako dahil naninira daw ako ng pamilya" he laugh.
"Sana makabawi ako kay tita"
"Well this Europe tour and this amount of money is more than enough for her"
"I hope it's enough not only to cover the damages but to compensate for ruining the moment, minsan lang mag birthday ang tao sinira ko pa"
"Don't worry about it."
"Sorry ulit, please paki sabi kay tita sorry"
"I'll let her know. Thank you for your time venus. Bye"
Binaba na niya ang tawag kaya napabuntong hininga ako.
Kaya ko to. Isang buwan at kalahati nalang.
