ELİNİZDEN GELDİĞİNCE HER PARAGRAFTA YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN!
BENİ YAK - YASE, KOZMOS
HER ŞEYİ YAK - SEZEN AKSU
SHAMELESS - CAMILA CABELLO
"Savaşın içinde ki zarar iki dişli Varisti. Kim bilir Varislik iki insana bedel."
23/07/2018
Geçmişti. İki yıl geçmişti. Acı geçmiş miydi? Hayır ama zaman geçmişti. Olay geçmişti.
Acı azda olsa dinmişti. Azda olsa rahattım. Sevginin her kırıntısını hissederken mutluydum, huzurluydum.
Kimse beni durdurmuyordu.
Kimse beni aşağlamıyordu.
Kimse beni kullanmaya çalışmıyordu.
Kimse beni kırmıyor, kızmıyordu.
Özgür, mutlu bir Nevraydım. Hayallerini yaşayan özgür bir Nevra. Gençliğinin baharında olan bir Nevra.
Affetmiş miydim yaşadıkları mı? Hayır ama dindirmiştim. Umursamayıp kendimi umursamıştım. Yolumu tazelemiş, büyümüştüm.
Annemin kızı olmuştum.
Annemin hayalleri olmuştum.
Annemin ölümünün varoluşu olmuştum.
Annemin Nevra'sı olmuştum.
Her şeyim beni ilk defa mutlu ediyordu. Mutluluk ve yaşam. Benim için imkansız olan kelimelerdi ve ben onları bulmuştum. Kim bilir belki de onlar beni bulmuştu.
Açelyaya o gün güvenmek hayatımda doğru verdiğim nadir kararlardan biriydi. Açelya hayatım olmuştu, geleceğim olmuştu, kimsesizliğimin içinde ki her şeyim olmuştu.
Açelya Karaduman benim hayatım olmuştu. Beraber yaşamaya başladığımız andan beri her şeyi beraber yapar olmuştuk.
Eve kocaman bir kitaplık kurmuştuk. Her gün bir o, bir ben beraber kitap okuyorduk. Açılan yaralarımızı biz saramamıştık, başkası hiç saramazdı ama kitaplar öyle mi? Hayır. Onlar en ufak çiziği bile kapatırdı.
Kitaplar ruhu besler, insanları anlardı. Roman, kalsik türü fark etmeksizin. Kitaplar ruha iyi gelirdi. Benim sevgiye aç kalan ruhumu doyurdukları gibi.
Şu an benden hiç beklenmeyecek bir hareket yapıyordum. Şu an Açelya ile tatile gelmiştim ve gölün kenarında piknik yapıyordum.
Antalya'daki sıcak hava içimi dahi ısıtırken üzerime giydiğim tişörtü çıkarttım ve altımda ki beyaz crop ile örtünün üzerine uzandım.
Sıcak hava beyaz tenime işlerken kenarda papatya toplayan Açelyaya baktım. Oda benim gibi çiçekleri seviyordu, oda benim gibi çok şey yaşamıştı.
Bir birimizin neredeyse aynısıydık. Hayatımız, hayallerimiz, her şeyimiz. Koskoca iki yılda üniversite kazanmış, aynı zamanda çalışıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NEVRA - ÖLÜMDE UNUTULAN YAŞAM ÇİÇEĞİ
Genç Kurgu"Acı çekmem sana zevk mi veriyor, Kandemir?" "Senin acı çekmen bana zevk vermiyor, acı veriyor. Kalbimi yakan, aynı zamanda hak ettiğini düşündüğüm bir acı. Yakıyorsun kavuruyorsun beni, Ölüm çiçeği." "Yaktığın kadar yan, Avcı."
