Grup:
Dostoyevski'nin İnsancıkları
Jimmy
Küsüşmek yakışmıyor bize.
Hope
Küsüşmek?
Jimmy
Evet.
Yüzümüze baktığınız yok.
Min
Neden acaba?
Jimmy
Açıklayacaktık diyorum?
Min
Tam olarak ne zaman?
Bir köşede leşinizi bulduğumuzda olsa gerek.
Jimmy
Seni ilgilendirmiyor, bu bir.
İkincisi öyle bir şey olsa ilk sevinenlerden olacağından şüphem yok.
Malum, senin de yapmadığın bir şey değil dağıtmak.
Hope
Jimin
Sırası değil.
Jimmy
Tam sırası.
Yeter bu kadar tantana.
İki gündür yüzümüze baktığınız yok jungkook'la.
Açıklama yapmamız dahi yetmiyor ama gelip burada ahkâm kesiyorsunuz.
Joon
Benim bir sorunum yok.
Jimmy
Adam gibi adamın hâli bir başka işte.
Hope
Bizim öfkemiz size değil.
O tepeye hep beraber çıkarız, biliyorsun.
Başlı başına tehlikeli bir yer orası.
En azından bir haber verebilirdiniz.
Ya size bir şey yapsalardı?
Leşinizi dahi bulamazdık.
Jimmy
Ama olmadı, değil mi?
Min
Ne anlatsak boş, hoseok. Bırak.
Gerçekten, zerre umursamıyorum artık.
Ne hâli varsa görsün.
Jimmy
Umursama oğlum.
Umursama zaten.
Kim dedi sana umursa diye?
Hope
Jimin, biraz sakinleşsen iyi olur.
Haklı olduğumuzun bilincindesin.
Jimmy
Bir yere kadar öyle.
Biz bunu zaten kabul ediyoruz.
Fakat gelip yüz asmakla olacak iş değil bu.
Özellikle Yoongi, Tanrı'm, Jungkook'a demediğini bırakmadı.
Sonra yetmedi, bir de bana diklendi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
akla kara
Fanfiction"İşte bu kadar şiddetli, bu kadar ağır; Beyazlar içerisinde simsiyah duygular." text, düz.