Annem Yarası

7. Bölüm

Satır arası yorum ve beğenilerinizi bekliyorum sevgili okurlarım. 

17.10.2023

🐦

İhsan çoktan arabaya yerleşmiş hanımları bekliyordu. Kızlar peş peşe evden çıkarken karısı Aliye biraz sonra çıktı. Kapıyı kilitleyip arabaya doğru ilerlerken hiç kimseden ses çıkmıyordu. Yolculuğun sıkıntısı şimdiden içini kaplamıştı.

"Çok beklettik seni kusura bakma." 'Ne kibarsın be kadın ne incesin' dedi içinden.

"Bekleten sen oldun da ben hiç ah çektim mi Aliye'm? Kusurun olur mu hiç?" Çoktan arabayı çalıştırmış yola çıkmıştı yine de karısının kızaran yanaklarına bakmaktan geri durmadı.

Kızlar arabaya bindikleri andan itibaren hiç konuşmamıştı. Arka koltukta birbirlerinden kaçar gibi cama yapışır vaziyetteydiler. Bu durum hem İhsan'ın hem Aliye'nin canını sıkıyordu. Biraz ortamı yumuşatmak için konudan konuya atlıyorlardı. Her seferinde bir iki cevapla konu kapanıyordu.

"E kızlar biraz da siz konuşun. Samsun'a kadar susacak mısınız? Hep biz konuştuk."

"Hiç sorma İhsan ağzım yoruldu."

"Ne konuşalım baba?"

"Bilmiyorum ki güzel kızım, yola çıkalı üç saat oldu ağzınızı bıçak açmadı."

"Aslında benim size sormak istediğim bir şey vardı." Ala nihayet gözlerini camdan çekmiş konuşmaya dâhil olmuştu.

"Siz teyzemle nasıl evlendiniz?"

"Şimdi bu soru nereden çıktı?" Yeğeninin sorusuyla utanan Aliye eşine yan yan bakıyordu. Onun bu utangaç hali arkadaki kızları güldürmeye yetmişti. Ceylan da daha önce defalarca dinlediği hikâyeyi yeniden dinlemek için hevesliydi.

"Evet anne haydi anlatın."

Kızların bu heyecanı İhsan'ın öyle hoşuna gitti ki hemen anlatmaya başladı.

"Ben Aliye'me ilk gördüğümde âşık olmuştum zaten kızım."

"Biz sizin mahalleye altı yedi yaşlarında taşındık İhsan."

"Anne dur bölme ya ilk defa babamdan dinliyorum."

"Sen ablanın elini tutup okula geldiğin ilk gün gördüm ben de seni zaten. Herkes sizden bahsediyordu. Okula yeni öğrenci gelmiş, mahalleye yeni taşınmışlar, çok zenginlermiş, bizi beğenmezler."

"Halt etmiş onlar, sırf bu dedikodular yüzünden ne kadar zorlanmıştık."

"Çok mu zengindiniz teyze?"

"Koskoca bir çiftliğimiz vardı kızım, öyle zengindik ki rahmetli dedem tarlaların hesabını dahi tutamazmış. Ben pek hatırlamıyorum ama küçükken annen anlatırdı. Dedemiz ağaymış, hoş biz bir faydasını göremedik."

"Ama babam hep sizin durumunuzun kötü olduğundan bahsederdi."

"Senin baban ne bilirmiş, gavur memleketlerinde doğdu büyüdü. Ama bir yerde de haklı, fakir gördü babamı, o halleriyle tanıdı. Dedem.. Dedem babamın kumarından içkisinden genç yaştayken illallah etmiş. Evlatlıktan reddetmiş, miras bırakmam demiş. Ee bunu duyan babam çok gurur abidesidir ya katmış annemle bizi önüne bu kasabaya gelmiş."

"Aslına bakarsan babamın hayatı boyunca yaptığı en iyi şey de bu oldu." Eşinin elini tutan kadın gülümsüyordu.

"Siz de böyle beraber büyüyüp, sevip, evlendiniz öyle mi?" Aliye yeğenine bakıp acı acı gülümsedi.