Leave me/Hyunlix

Haram geceler

-Lütfen söyleyin

~Kalan Sahne~

Dedi Hyunjin.

-Felix gayet iyi. Herşeyi gayet iyi.

Dedi. Demesiyle Hyunjin rahatladı.

-Onu görebilirmiyim?

-Birazcık daha bekleyin

Dedi doktor.

-Şey bebeğim iyi mi?

Dedi Hyunjin. Hâlâ bebeğini düşünüyordu.

-Gayet iyi endişelenmenize gerek yok. Birazdan sizi odama çağrıcağım ve Felix hakkında konuşmamız gerek

Dedi doktor hızlıca gitti.

-Bangchan ıı şey şuan gayet iyi mermi kafatası kemiğini kıramamış. Eğer kırsaydı ölübelirdi. Bir 10 gün burada kalırsa iyi olur.

-Ee şey  ne zaman polislere bilgi verebilir? Bu gece çıkarmam gereken bir arkadaşım var lütfen.

Dedi Jeongin.

-Hâlâ arkadaşını düşünüyo çıldırcam

Dedi Changbin.

-Düşünürüm düşünmem sanane

-Dışarda konuşsak daha iyi bunu

Minho çıldırcak gibi duruyordu.

-uyanınca bilgi verir polislere.

Dedi doktor sonra gitti.

-Felix'ten haber var mı?

Dedi Minho. Aklı Felixteydi. Kardeşini düşünüyordu. Çok garip bir durumdaydı. Yakın arkadaşı vurulmuştu. Kardeşi ise aldatıldığını öğrendi. Ve iki tarafta da olması gerekiyordu.

-Ha bu arada Felix'e noldu?

Hyunjin aradı Minho'yu.

-Noldu neden hâlâ beni arıyabiliyorsun

-Biz hastanedeyiz. Felix'i aldılar geri vermiyorlar.

Dedi Hyunjin.

-Neden ne yaptın Felix'e?!

-Birşey yapmadım! kavga ediyorduk bir anda kanaması geldi. Şuan içerde. Doktorlar iyi diyorlar. Ama ben bilmiyorum müşade altındayız.

-Neden kavga ettiniz? Çabuk söyle!

-Ya boşanıcağız bebeği aldıracağım falan dedi. Zaten Felix kötü gözüküyordu. Böyle sancıları vardı arabadayken. yüzüğü çıkardı. Sonra işte dediğim şeyler oldu. Karnını tuttu birşeyler oldu kolumu sıktı. Üzdüğüm için mi oldu bilmiyorum. Fazlasıyla canı yandı. Kolumu sıktı. Kanaması başladı. Oda şaşırdı anlamadı ne olduğunu. Benim yüzüme baktı. Korku büründü yüzünü. Ağlamaya başladı sonra ise işte buradayız.

Dedi Hyunjin.

-Hwang Hyunjin! Kim acaba?

Diye bağırdı hemşire.