sevgilisiyim

189 11 0
                                    

"Yani date derken işte." toparlamaya çalıştıkça iyice batıyordum. O yüzden susmaya karar verdim. Telefonun kilit ekranında beliren mesajla beraber gözümü oraya çevirdim.

/Emre

Kim bu? Sevgilin mi?

Telefonumu elime aldım ve cevap yazmaya koyuldum.

/Eylem

Sana ne çok pardon? Sevgilim olsa ne olmasa ne.

/Emre 

Merak ettim sadece. Sevgilin mi değil mi?

/Eylem 

Bu bilgi ne işine yarayacak Emre?

/Emre

Sadece soruma cevap vermeni istiyorum Eylem.

/Eylem

Hangi cehennemden izliyorsan izlemeye devam et cevabını vereceğim. 

Diyerek sohbetten çıktım. "Biri rahatsız mı ediyor?" diye sordu Buğra. Derin bir nefes verdim "Şu an yapacağım şey için özür dilerim sadece yapmam gerekiyor." diyerek dudağına kısa bir öpücük bıraktım ve elini tutup masanın üstüne koydum. "Bunun için özür dileme. Halimden fazlasıyla memnunum." "Seni daha çok memnun etmek isterim." dedim ona uyum sağlayarak. Buğra gözlerini benden çekip başka yere bakmaya başlayınca kafamı o tarafa doğru çevirdim. "Ne haber Eylem?" seni gördüm daha kötü oldum Emre'cim. "İyiyim Emre sen nasılsın?" "İyi bende. Arkadaş kim?" "Sevgilisiyim." diyerek söze atladı Buğra. "Sevgilin olduğunu bilmiyordum Eylem." "Bu kızın yaptığı her şeyden haberin olması gerekmiyor diye düşünüyorum. Yanlış düşünmüyorum sanırım?" diyerek Emre'nin lafını kesti. "Size iyi eğlenceler o halde." diyerek gitti. "Bu sevgili işi iyiymiş ha. Sevdim ben bunu." dedi Buğra. "Sana teşekkür etsem az kalır. O yüzden teşekkürümü bu şekilde vereceğim." diyerek dudağından bir kez daha öptüm. Ben tam çekilecekken beni kendine çekti. "Buğra burada olmaz. Söz başka yerde devam edeceğiz." Buğra oflaya puflaya yerinden kalktı. Kafeden dışarı çıktığımızda motorlarımıza bindik. "Sana evine kadar eşlik edeyim." "Gerek yok ya ben giderim." "İtiraz istemiyorum." diyerek lafı ağızıma tıktı. Daha fazla üstelememeye karar verdim ve kaskımı takıp motoruma bindim. Buğra'nın da beni takip ettiğine emin olunca gaza bastım. 

---

Evimin önüne vardığımızda yavaşlayarak durdum. Buğra'ya doğru döndüm. "Bana ayrılan sürenin sonuna geldik sanırım." motorundan inerek yanıma geldi. "Öyle oldu sanırım." sessizlik oldu. "Görüşürüz o zaman. Seninle yarışmak güzeldi Buğra." "Seninle yarışmakta güzeldi Eylem." diyerek gülümsedi. Çok güzel gülümsüyordu. "Eylem gitmeden önce" dedi ve aramızdaki mesafeyi biraz daha azalttı. "numaranı alabilir miyim?" "Vereyim tabii." "Senin evde mi benim evde mi?" "Buğra!" diyerek koluna vurdum. "Tamam tamam. Hadi alayım numaranı." numaramı verdikten sonra vedalaştık. 

MEY(Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin