Mea Culpa: Her şey benim hatam, tek sorumlu benim...
Angst olacak ona göre okuyun!
Bunu kurguyu dersi dinlemek yerine hayal kurarken uydurdum ve zaten Regl dönemimde de olduğum için ağlamıştım😞 evet mazoşistim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Görünüşün şöyle Kawai bir şey olacak, kişiliğin ise İsfj (Historia, kobeni, hinata, nezuko, yor forger ile aynı kişilik tipi) bunun dışında kalan özellikleri kendi kafanızda hayal edebilirsiniz.
Not: Normal anime akışının dışına çıkabilir veya uymayabilir takılmayın çünkü kafamda uydurduğum bir senaryo.
•°•★•°•
"Lord'a gelin gidecek olan sensin. Ablanı feda edemem." Ama benim gibi gayrimeşru bir çocuğu edersin değil mi baba?...
"Sevimsizliğine devam edersen ilk geceden seni yer o yüzden birazcık gülümse." Ablam yelpazesini yüzüne tutsa da iğrenen bakışları örtülmüyordu.
"Peki baba..." Boyun eğme dışında bir şansım yok. Hem gitmesem de öleceğim, gitsem de...
Keşke itiraz etseydim.
"İzninizle." Başımı eğerek selam verdikten sonra babamın çalışma odasından apar topar çıktım. Ağlamak için acilen yalnız bir yer bulmam gerekiyor. Köhne odamı bulduğum gibi kendimi içeri kapattım ve hıçkırıklarla başlayan ağlamamı serbest bıraktım.
"Tanrım neden her şey benim başıma geliyor?..." Sanırım Tanrı denilen varlık koca bir yalandan ibaret. Eğer olsaydı bunca acıma göz yummazdı, ne de olsa merhametli değil miydi?
"Hanımım..." Tıklanan kapıyla önüne oturduğum kapı eşiğinde irkildim. "Hanımım gelebilir miyim?" Göz yaşlarımı biraz da olsa silip kapıyı açtım ama başımı eğik tutmaya devam ettim, sanki bitap olduğumun farkında değilmiş gibi.
"Hanımım yapmayın böyle lütfen... En azından buradaki işkenceden kurtulacaksınız."
"Gelmiş geçmiş en zalim kişiyle evleneceğimi söylediler. Yağmurdan kaçarken doluya yakalanmakla aynı şey bu..."
"Bunu bilemeyiz. Siz sadece rahat olun, ben inanıyorum her şey düzelecek." Ne olacağını bilemem evet, belki dediği gibi güzel bir gelecek vardır önümde ya da daha beter bir hayat...
"Tanrı'dan umudunuzu yitirmeyin." Doğru... Tanrı iyilerin yanındadır. Umarım.
Yalanmış.
★
"Basit bir tören olur sanmıştım." Kovulurcasına evimden -pardon orası benim hiç evin olmadı- gönderildikten sonra basit bir at arabasının içinde saraya ilerlemeye devam ettim. Babamdan Kiyu'yunun da benimle gelmesini istesem de benim gibi birine bir şey vermek istemediği söyledi. Sonuç olarak tamamen yalnızım...
