"Nerdesin şu an" diyor hanemizin serdar tezcanı Namjoon. Babam Taehyung yerde bağdaş kurmuş oturuyor, vakti zamanında delinin biri bir taşa halıda yuvarlanmanın yıkık dökük ruh haline iyi geldiğini yazıp atmış bir kuyuya o gün bu gündür yerden kaldıramıyoruz oğlanı. Kırk akıllının hali içler acısı, gören ah ediyor vah ediyor.
Gözleri kapalı "Arabadayım" diyor.
"Kim var yanında?"
"Fiyakasız ama arka koltukta ve emniyet kemeri takılı."
"Neden, yalnız mı?"
"Yok çitlembik de yanında, onun da emniyet kemeri takılı"
Çitlembik kim dersek eğer dostlarım, sanki bendeniz fiyakasız bunu layığıyla yerine getirmiyormuşum gibi, odaya renk gelsin diye alınmış sahte bir çiçek. Bir orkide. Ama başarılı bir sahtelik, her gören gerçek sanıyor. Bizim Namjoon'ı edepli adaplı erdemli biri sanmamız gibi bir şey.
"Sen nerdesin peki?"
"Ön koltuktayım"
"Arabayı kim kullanıyor?"
"Ben, ön koltuktayım dedim ya Namjoon"
"E ama senin ehliyetin yok?"
"Önemli mi bu şu an?"
"Önemsiz mi şekerim?"
Babam gözünü açıyor ve odaya güneş doğuyor dostlarım. Ya da içindeki öfkenin ateşi odayı aydınlatıyor, bilemiyorum.
"Farkındaysan şu an ne ben arabadayım ne fiyakasız arka koltukta çitlembikle birlikte ne de fiyakasızın emniyet kemeri bağlı. O yüzden sevgili Namjoon gayet önemsiz"
Odamıza görüntülü arama vasıtasıyla konuk olan Asuman, Taehyung'a hak veriyor. Namjoon büsbütün bozuluyor.
"Tamam hadi kapat gözünü. Radyo açık mı ne çalıyor?"
"Değişiyor" diyor ruh hali bir süredir değişmeyen babacım Taehyung.
"Bazen, öyle unutulmaz böyle unutulur diye bas bas bangırdıyor arabanın içi."
"Güzel şarkı" diyor "Asuman. "Küllerinden doğmak için birebir."
"Ama bazen de, ben olsam almam beni adamdan saymam beni diyorum kalben sunbaenimle."
Namjoom bilginç bilginç kafasını sallıyor ama hiçbir şey bilmiyor.
Arada küçük bir deftere notlar alıyor.
"Anlıyorum" diyor, anlamıyor.
Şarkılar Asumanın hoşuna gitmiş olacak ki onun da not aldığını fark ediyorum.
"Başka neler çalıyor" diyor hevesle.
Namjoon konudan saptıklarını hatırlatıyor.
"Waterlooyu üçüncüye döndürdüm az önce" diyor Taehyung. Namjoon yine not alıyor.
"Tamam, peki nereye gidiyorsun?"
"Bilmem"
"Bilmen lazım şekerim nereye gidiyorsun?"
Asuman spotifydan Taehyung'ı takipliyor.
"Bir yere mi gitmeliyim?"
"Evet"
"Tamam ama nereye?"
"Dur şimdi" diye söze karışıyor Asuman, internet kötü, sesi kopuk kopuk geliyor bazen. "Nereye gideceğini bilmiyorsan nerde olmak istemediğini düşün ordan uzak bir yere gidersin"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İyi Yürekli Hayatımızın Delikanlı Çağı
Fanficİşte, iyi yürekli hayatımızın en delikanlı çağı bir akşam üstü böylece başlıyordu.
