الحلقة ٣٥

907 58 2
                                    

(((((((مفيش رحمه )))))
#لولو_محمد
الحلقه الخامسه و الثلاثون
فى العزا
زينب / استنى يا بت يا عبير انتى هتدخلى عالناس فاضيه كدا
عبير / فاضيه ازاى يعنى
زينب / و لا دهب و لا بتاع يقولوا عليكى ايه
هاله / دا عزا يا زينب
زينب تطلع من شنطتها سلسله القلب الكبير بتاعه عفاف و تلبسها لعبير و تدخل تسلم عالناس و تقعد وسطهم
..................
ست / امال رحمه فين نعزيها
زينب / فى المستشفى
ست تانيه / كفالله الشر تلاقيها يا عينى مستحملتش الخبر
زينب / لا لا دى الحجه عفاف هى اللى تعبت فرحمه قاعده جنبها
ست / ربنا يعينها ياختى والله الاستاذ محمود ده مكنش يتعيب صحيح ربنا بينقى
ست تانيه / ولا الست حياه طب والله الواحد زعلان عليها اوى كانت كمل بتصلى الفرد بفرضه و اديها كانت فرطه عالغلابه و دحكتها مكنتش بتفارق وشها سبحان الله يلا هما اكيد فى مكان احسن دلوقت
زينب / عن اذنكوا ثوانى
زينب تنزل للرجاله و تشاور لرحيم
رحيم / خير يا ماما
زينب / اخوك جه و لا لسه
رحيم / لا لسه ليه
زينب / كل ده بيمضيها على حته ورقه ليه متتصل بيه تشوف هو فين
رحيم / اتصلت من شويه قالى انه فى المستشفى و تيته بتكتب وصيتها و طلعته هو و رحمه مالاوضه
زينب / وصيتها تكونش ناويه تعملها بجد و لا ايه طب كلمه تانى شوف ايه الاخبار يمكن فى جديد
رحيم / حاضر
زينب / انا هطلع ابص عالناس ابقى طمنى
...............
زينب تطلع تقف مع عبير
زينب / شوفتى ياختى الراجل لسه دمه مبردش و الست هانم بتوزع الورث و تظبط مع المحامى و احنا هنا
عبير / و انبى يا ماما خلينى ساكته امال لو مكنش ابوها و امها فى يوم واحد دانا لما ابويا مات قضيت يومين فى المستشفى مش هى ولا دمعه و لا دمعه
زينب / صحيح مشغوله بتعد الفلوس اللى ورثتها خلفه اخر زمن
عبير / طب دا تيته عفاف مستحملتش الخبر لكن ايه البرود ده انا مشوفتش كدا فى حياتى دى معندهاش دم
زينب / يلا هى اصلا متستاهلش تاخد حسناتنا تعالى نقعد وسط الناس
..................
فى المستشفى
رحمه نايمه عالكرسى وراسها عالسرير و ماسكه ايد جدتها بايدها رحيم يدخل الاوضه يصحيها بالراحه
رحمه / الناس مشيو
رحيم / مشيو قومى نامى عالسرير و ارتاحى
رحمه / انا تعبانه اوى يا رحيم
رحمه تعيط بحرقه  و رحيم ياخدها فى حضنه
رحيم / اهدى خلاص اهدى كلنا هنموت كلنا مسيرنا نموت و هما فى مكان احسن
رحمه / ده اللى مصبرنى بس كان نفسى اقولهم قد ايه بحبهم كان نفسى اعتزر عن كل التعب اللى شافوه بسببى كان نفسى ماما تاخدنى فى حضنها و ابوس بابا
رحيم / اتقى الله فيا يا رحمه انا تعبان
رحمه / انا عاوزه اعملهم حاجه لله
رحيم / تيته تقوم بالسلامه و هنعمل باذن الله بس انتى امسكى نفسك قدامها كدا لحد متطلع و تقف على رجليها
رحمه / باذن الله باذن الله
رحمه تمسح دموعها
...................
فى البيت بعد العزا و الفراشه اتشالت
محمد / انا هروح اطمن على امى
زينب / انا لسه قافله مع رحيم قالى انها كويسه و هى نايمه
محمد / برده هروح يمكن يكونوا محتاجين حاجه مش هسيب العيال هما اللى يقفوا و انا نايم هنا
زينب / محمد قبل متمشى كنت عاوزاك فى حاجه
محمد / اى حاجه فى الدنيا تستنى ...... هتوصلنى يا عماد
عماد / حاضر يا بابا
عماد و محمد يمشوا و عبير تيجى تقف جنب زينب
عبير / هو يعنى كل دول هيعملوا ايه فى المستشفى و لا هى زحمه و خلاص
زينب / احسن تعالى نقفل البيت و ننام و نرتاح لسه ورانا هم كبير بكره
عبير / انا ماما هتبات معايا
زينب / طيب ياختى تصبحى على خير
...............
فى العربيه
محمد / انت يهمك حاجه فى منابك فى ورث عمك
عماد / ربنا يديك طوله العمر يا بابا انا مورثتش من عمى حاجه
محمد / انا بفكر اتنازل عن منابى لرحمه
عماد / والله خير مهتعمل
محمد / بس مش عاوز احس انى ظلمتك لانى عارف ان دى اول كلمه امك هتقولها لما تعرف الخبر
عماد / امى هتقول حتى لو متنازلتش انت عارفها
محمد / انا يهمنى اعرف رايك انت لان رحيم كدا كدا الفلوس هتروح لمراته
عماد / مالاخر يا بابا رحمه دى اختى الصغيره و اللى فى جيبى فى جيبها اعمل اللى يرضيك و يريحك و عموا محمود عمره مستخسر فيا حاجه فمش هيفرق معايا ميراثه على قد مفرق معايا غيابه
محمد / امال انا اقول ايه يا عماد دا كان عكازى اللى بتسند عليه انا مش عارف منغيره هعمل ايه حاسس ان ضهرى اتكسر حاسس انى ضعفت اوى من بعده
عماد / و احنا روحنا فين يا بابا اتسند علينا احنا ولادك برده
محمد / كل واحد فيكوا فيه اللى مكفيه انت هتنشغل بابنك اللى جاى و مراتك و اخوك الله يعينه على اللى هو فيه شال الهم بدرى اوى
عماد / هو قدها وصلنا يا بابا انزل حضرتك و انا هركن العربيه و احصلك
محمد / متتاخرش
..........
فى اوضه عفاف
محمد يفتح الباب رحيم يجرى عليه يطلعه و يقفل الباب و يقعدوا على كراسى فى الترقه
محمد / فى ايه
رحيم / مصدقت رحمه نامت بعد منفلقت مالعياط و خفت تصحى
محمد / ربنا يصبرها يابنى اللى هى فيه ده مش سهل
رحيم / عارف يا بابا الله يعينها بس انت ليه جيت مش كنت ارتاحت احسن دانت مرتاحتش من امبارح
محمد / و انهى راحه هتيجى فبيت لاخويا و لا امى فيه
رحيم / ايوه يا بابا بس انت ضهرك بيوجعك و التعب ده كتير عليك
عماد يدخل
رحيم / و انت كمان جيت يابنى كنت خليتك جنب مراتك بدل مسبتو امك و مراتك فى البيت لوحدهم
عماد / بابا كان محتاج حد يوصله و بعدين حماتى معاهم
رحيم / يا راجل و هى حماتك دى راجل روح يابنى اهم يتونسوا بيك و انت كمان يا بابا روح و ارتاح تيته كويسه و انا لو جد اى جديد هكلمكوا
محمد / لا يا رحيم هخلينى
عماد/ انا كمان يا بابا عاوزك تروح و ترتاح انا جيت معاك عشان نطمن على تيته و الحمد لله بخير قعدتك هنا لا هتقدم و لا تاخر
رحيم / قوم يا بابا روح و ارتاح
محمد / ماشى انا هخلى التليفون جنبى
رحيم / خد بالك من نفسك و انت ماشى يا عماد
..............
فى البيت عند عبير
هاله / والله سلسله حلوه شوفتى حماتك لما بتصاحبيها بتديكى العز كلو مش تعملى ناصحه و تخشيلها راس براس
عبير / هى ادتنى حاجه من جيبها دى سلسله تيته عفاف و اول متيته عفاف ترجع هتاخدها منى تانى علاطول
هاله  / دا لو رجعت الست كانت بتكتب وصيتها النهرده و الدكتور قايل ان حالتها حرجه
عبير / متعشميش نفسك اوى دى ست صحه شوفى عندها كام سنه و تشوفيها تقولى اصغر منك اصل عموا محمود الله يرحمه
هاله / الله يرحمه
عبير / كان بياخدها كل كام شهر تعمل شيك اب فى مستشفى كبير تحاليل و اشاعه و كشوفات عشان يطمن عليها و لو جالها دور برد بيقلب البيت كونسولتوا دكاتره
هاله / الا صحيح يا بت يا عبير متعرفيش عماد ممكن يطلعلوا قد ايه من ورث عمه
عبير / هيفرق فى ايه ملاليم
هاله / ملاليم ؟؟؟ عشنا و شوفنا الملايين بقى بيتقال عليها ملاليم
عبير / اصل برده متنسيش ان رحيم له زى عماد بالظبط و غير كل ده و ده بقى نصيب رحمه اللى اتحط على نصيب رحيم و نصيب تيته اللى اتحط على نصيب رحيم
هاله / يا سلام بس هو رحيم يفهم ايه يعنى فى الشغل مكل حاجه فى ايد عماد
عبير/ اه بس تقولى ايه عماد بيعتبر ان هو و اخوه واحد و لو فى لقمه واحده قدامه يا هيقسمها مع اخوه يا يديهاله كلها
هاله / دا كان زمان بس دلوقت الوضع اتغير ربنا رزقه بزوجه و ابن و مسؤليه و انتوا احق بالفلوس دى من رحيم و بعدين هو احنا هناخد حق رحيم مرحيم ربنا موسعها عليه عالاخر احنا بس هناخد حقنا
عماد يدخل و عبير تجرى عليه
عبير / انا افتكرتك هتبات فى المستشفى
عماد / روحنا لقينا تيته نايمه هى و رحمه و رحيم قاعد بره و بابا كان تعبان فخدته  و جيت
هاله/ طب خش يا حبيبى نام و ارتاح انت تعبت اوى النهرده
عماد / معلش يا عبير اعمليلى فنجان قهوه بس تقيل عشان دماغى هتنفجر
عبير / قهوه ايه بس يا حبيبى انت لازم تنام و ترتاح
عماد / انام ايه بس يا عبير افرضى حد اتصل بيا ولا لا قدر الله جدت فى الامور امور
هاله / خلاص خليكى جنب جوزك انتى و انا هعملهاله
هاله تمشى
عبير / ايه الاخبار متعرفش تيته كتبت ايه فى وصيتها
عماد / و تفرق معاكى فى ايه
عبير / متفرقش بس كنت عاوزه اتاكد ان كان كلام ماما زينب صح و لا اكمنها حماتها يعنى قالت عليها كدا
عماد يتنهد / و ماما قالت ايه
عبير / قالت ان تيته عفاف بتحب رحيم و رحمه اكتر منك و انها تديهم عنيها
عماد / و دى فيها ايه يعنى مانا كمان اديهم عنيا
عبير / يا عماد انا عارفه قد ايه بتحب اخوك و انا كمان والله بحبه زى اخويا بالظبط بس ابننا الصغير لازم نفكر فيه و ده حقه
عماد / حقه فى ايه بقى اولا انتى لما اتجوزتينى كنت مفهمك كويس انى موظف فى المجموعه دى و بقبض كويس و كل جنيه من يوم متجوزنا صرفته عليكى صرفته من مرتبى مش من ارباحى عارفه ليه لانى مليش سهم واحد و لا انا و لا رحيم لان بابا لسه عايش و ربنا يديله طوله العمر و مش هنقسم ميراثنا و ابونا عايش يا عبير فهمتى
هاله تطلع جرى مالمطبخ
هاله / فى ايه بس يابنى اهدى
عماد / و اه يا عبير للعلم بابا هيتنازل هو كمان عن نصيبه فى ميراث عموا محمود لرحمه و استاذنى و انا وافقت عن اذنكوا انا داخل انام
...............
عماد يدخل الاوضه و يرزع الباب وراه
عبير / كمان شوفتى يا ماما مش قولتلك و لا حتى الملاليم طولناها
هاله / انتى صدقتى و لا ايه هى حماتك هتسكت استنى بس اما حماتك تعرف دى هتولعها حريقه
عبير / انا اصلا كنت عارفه ان بختى مايل
هاله / بقولك ايه بطلى هبل انتى تخشى تصالحى جوزك و تبينيله ان الموضوع مش فارق مش ناقصين نكد و اصبرى و بكره تشوفى
عبير / حاضر حاضر
............
فى المستشفى تانى يوم
الدكتور / الحمد لله الحاله استقرت تماما و تقدروا تاخدوها عالبيت بس ياريت متتعرضش لاى ارهاق او توتر
زينب  / لا احنا هنريحها عالاخر والله يا دكتور
الدكتور / ياريت حد يعدى عالحسابات عن اذنكوا
محمد / روح يا عماد خلص كل الورق عشان نخرج ستك
عماد / حاضر يا بابا عن اذنكوا
.............
فى البيت
زينب / الف حمدالله عالسلامه يا حماتى
عفاف تهز راسها و زينب تفتح شنطتها و تطلع الدهب بتاع عفاف
زينب / انا عنتهولك لحسن حد ينتش منه حاجه كدا و لا كدا لحسن تفكرينى سرقته و لا حاجه
عفاف تحط الدهب فى الدرج و تشاور على صدرها
زينب / السلسه مع عبير روحى هاتيها منها يا رحمه
رحمه تطلع لعبير فوق و عبير تفتحلها بعد متلطعها عالباب حبه و هى لابسه سلسله عفاف
عبير / ازيك يا رحمه خير
رحمه / تيته جت بالسلامه تحت
عبير / انا حاطه اكل عالنار هطفى عليه و انزلها حالا
رحمه / تيته عاوزه سلسلتها
عبير / اه دى و ماله خديها اتفضلى
عبير تقلع السلسله و تيجى رحمه تاخدها عبير توقعها فى الارض القلب يتفتح و يبان صوره رحمه و رحيم جواه و ينكسر
عبير / يا خبر مش تمسكى عدل كدا كسرتى السلسله
رحمه تمسك السلسله و هى زعلانه
رحمه / حصل خير عن اذنك
رحمه تنزل لجدتها و تديها السلسله مكسوره
رحمه / انا اسفه يا تيته وقعت منى غصب عنى
رحيم / هاتيها يا تيته انا هاخدها اصلحها و ارجعهالك
محمد / الف حمدالله على سلامتك يا امى
زينب / انا عملتلك فرختين بلدى و رز معمر عشان ترمى عضمك هروح اسخنلك الاكل حالا
زينب تروح شقتها تلاقى عبير مستنياها
زينب / بتعملى ايه هنا مروحتيش تسلمى على ستك ليه
عبير / بقولك ايه يا ماما انا مدايقه منها اوى
زينب / ليه بقى ان شاء الله
عبير / طب هى اتنازلت عن منابها حقها محدش يلومها لكن تخلى عموا محمد يتنازل كمان ليه يعنى هو ده مش حق عماد و ابنه اللى جاى فى السكه
زينب / انتى بتقولى ايه يا بت
عبير / والله ده اللى حصل عماد قالى امبارح ان عموا محمد هيتنازل لرحمه عن منابه و بعدين عاوز يتنازل ميتنازل عن مناب رحيم مهو كدا كدا رايحله لكن عماد ده يعنى ابن البطه السوده حتى القلب بتاعها اللى اول مفاقت سالت عليه جواه صوره رحمه و رحيم طب و عماد مع ان عماد هو اللى شايل الشغل كلو و هو اللى رايح جاى مشاوير يرضى مين ده يا ربى هو اكمنه مؤدب و مبيتكلمش هو اكمنه مبيحبش يزعل ابوه
زينب / بس بقى اسكتى
عبير / اتكتمت
زينب / خشى سخنى الاكل اما اشوف البلوه دى هعمل فيها ايه هى حصلت انا كنت عارفه انها مش هتسكت الا لما تنقطنى
...............
فى اوضه عفاف
رحمه تنام جنب عفاف و عماد ياخد السلسله من رحيم
عماد / خليك انت انا كدا كدا رايح الصاغه النهرده هبقى اصلحها
محمد / رايح ليه
عماد / كنت متنشن امبارح بعد اللى حصل فقفشت فى عبير جامد
محمد / وماله يابنى المهم يا امى انا قررت انى اتنازل انا كمان لرحمه عن منابى فى ورث محمود اخويا مانا عمرى مهشارك بنتى فى حاجتها
زينب تدخل ووراها عبير شايله الصينيه
زينب / الاكل يا ست الكل
عماد / انا هستاذن انا بقى عن اذنكوا
عماد يمشى
زينب / متنزلى يا رحمه مع عبير توضبوا المكان تحت لحسن احنا ملحقناش نوضبه امبارح و عبير حامل و انا طول اليوم واقفه امبارح
رحمه / حاضر
رحمه تنزل مع عبير
رحيم / انا هروح اجيب الادويه لتيته
زينب / خير معملت
رحيم يمشى
زينب / ازيك يا امى عامله ايه
عفاف تهز راسها
محمد / زينب كانت قلقانه عليكى اوى يا ماما امبارح الصراحه
عفاف تمسك ايد زينب
زينب / بس انا واخده على خاطرى منكوا
محمد / خير يا زينب فى ايه السعادى
زينب / عماد يا محمد عماد انا مش عاوزه العيال تبص لبعضيها
محمد / مش وقته يا زينب
زينب / انا عارفه انك سالت عماد ووافق بس عماد احرج منك عشان مؤدب و متربى
محمد / قولت مش وقته يا زينب
زينب / بكره لما العيالي يقوموا على بعض هتقول ياريتنى كنت سمعت كلامك يا زينب عن اذنكوا انا هقوم اشوف اللى ورايا
...............
فى الشقه تحت
عبير / انا هروح بكره الشغل لحسن لو مروحتش هتحول للتحقيق مينفعش اغيب تلت ايام ورا بعض و انتى عارفه
رحمه / ربنا يعينك
عبير / و انتى كمان لازم تيجى الكليه ولا خلاص اكمنك ورثتى قرشين هتنفضى للتعليم
رحمه  تبص لعبير و تكمل ترويق و متردش
عبير / انتى زعلتى و لا ايه انا كنت بحاول اغير مودك بس شكلى عكيتها متزعليش
رحمه / لا متقلقيش محصلش حاجه انا تقريبا خلصت بصى كدا فاضل حاجه
عبير / لا تمام تعالى نرتاح بقى
رحمه و عبير طالعين مالشقه يقابلوا منه عالسلم رحمه تسلم عليها و تاخدها بالحضن
منه / اول معرفت انكوا روحتوا جيت علاطول
عبير / و عرفتى منين هو الاخبار لحقت تنتشر بالسرعه دى
منه / انا لما خلصت المحاضره اللى عليا روحت المستشفى و لما قالولى انكوا مشيتوا اتصلت بعماد قالى انكوا فى البيت فجيت علاطول
عبير / فيه الخير عماد والله
رحمه / انتى هتقفى عالسلم يا بنتى تعالى تعالى
.........
فى اوضه عفاف
منه / ازيك يا تيته انا جايه اطمن عليكى
عفاف تبتسم و تهز راسها
منه / رحمه لو احتجتى اى حاجه كلمينى انا اختك
عبير / و احنا روحنا فين ياختى كتر خيرك
رحمه / ربنا يخليكى يا منه انا عارفه متحرمش منك
محمد / ايه يا عبير يا بنتى مش هتضايفى منه ولا ايه
عبير / اضايف مين يا بابا هى دى ضيفه دى صاحبه بيت
منه / ميرسى اوى يا عبير دا العشم والله
رحمه تاخد منه و يروحوا اوضه لوحدهم و يقفلوا الباب و عبير واقفه بتغلى
منه / فى ايه يا بنتى مالك
رحمه / مخنوقه اوى يا منه مخنوقه و تعبانه
منه / حاسه بيكى والله لما ماما الله يرحمها ماتت حسيت ان الدنيا فضيت عليا
رحمه / انا مش عارفه هتصدقينى ولا لا انا لسه مش مصدقه اللى حصل بيتهيالى فى اى وقت ان باب الشقه هيتفتح و الاقى بابا و ماما داخلين منه و يطلع كل ده وهم او اشاعه او يمكن مقلب
منه تمسك ايد رحمه
رحمه / انا فرحانه اوى انك جيتى يا منه والله انا مش لاقيه حد اتكلم معاه تيته تعبانه اوى و لو اتكلمت معاها هتعبها اكتر و رحيم زى مانتى شايفه مطحون من دفنه لعزا
منه / معلش انتى عارفه الموضوع جه فجاه بس بكره يا ستى هيفضالك و هتتكلمى معاه عادى
رحمه / انتى مش فاهمه يا منه انا بجد حاسه انى انا السبب بابا كان عاوز يعمل كتب الكتاب فى السر عشان الحسد والعين و انا اللى صممت نعمل حفله كبيره مش يمكن انا السبب مش يمكن انا السبب فى موتهم
منه / ايه الهبل ده متحمليش نفسك يا بنتى اكتر من طاقتها انتى عارفه ان الاعمار بيد الله و بعدين من امتى بتفكرى كدا
رحمه / اقولك ايه بس انا تايهه و مش عارفه استوعب اللى حصل انتى متخيله ان فجاه كدا يعنى لو عيان هتبقى يعنى ممهده نفسك لكن انا فجاه كنت بدحك و بهزر و قالولى ابوكى و امك ماتوا فجاه كدا
منه / حاسه بيكى
رحمه / انا على مستوعبت اللى حصل لقيتنى فى المستشفى و تيته بين الحياه و الموت و كان الدنيا بتقولى لا مش كفايه خدى اكتر
منه / بس الحمد لله ربنا رحيم بيكى و تيته بقت كويسه و بعدين انتى وسط اهلك برده اخواتك و اهلك اللى بيحبوكى
رحمه / انتى اللى بتقولى كدا يا منه
منه / ايوه انا عماد و رحيم روحهم فيكى و عموا محمد كمان بيعتبرك اكتر من بنته و كمان
رحمه / كمان مين طنط زينب و لا عبير انتى ادرى منى مانت عارفه كل حاجه
منه / ايوه بس هما اكيد هيعاملوكى كويس يعنى الفتره دى استفيدى بالوضع
رحمه / انا تعبت اوى تعبت و مش قادره خلاص مش عارفه اقولك ايه
منه / اقولك فكره ايه رايك اول متيته تقف على رجليها تطلعى عمره عموا محمود الله يرحمه كان دايما يعمل كدا لما يحس انه مخنوق و المشاكل كترت عليه فاكره لما قالنا على الحوار ده
رحمه / ربنا يسهل انا برده بفكر اعملهم حاجه لله
..................

مفيش رحمه بقلم /لولو محمد (كامله)حيث تعيش القصص. اكتشف الآن