Dört Yapraklı Yonca şansı

Abla olmak🍀

Merhaba caniçlerimm nassınızz?

Yeni bölümü bırakıyorum umarım beğenirsiniz♥

Hayatım boyunca isyan etmemişdim, yani hakiki manada isyan, öyle boş söylenmelerden bahsetmiyorum.

Hayallerim için uğraşmamıştım, ama hep bi şeylerle mutlu olmaya çalışmıştım, hayatımca şükür etmeye bir şey bulmuş, bulamayınca kendim yaratmışdım.

Hayal her insan gibi bende kurmuş ama onlar için uğraşmamış aksine hayal olarak kalmalarını yeğlemiştim.

Bazen "neden ben? "diye sorsamda sonradan bu soruyu sorduğum için utanmıştım. Allahın vardır bi bildiği demiş konuyu kapatmışdım.

Hiç bir zaman hayatımın düzene sokamamıştım, sokacağıma da inanmamıştım ama bu kadarı fazla değilmi?

Benim düzene sokamadığım hayatım daha da dağılmıştı.

Peki neden?

Bilmiyorum, ama vardır Allahın bir bildiği.

Birden kapının çalınmasıyla, oflayarak kulağımdaki kulaklığı kulağımdam çıkardım ve yatağa bırakıp kapıya yaklaştım.

Yeşim hanım olduğunu düşündüğüm için direkt açtım zaten öyle oldu. Kapıda beni görünce hemen içeri girdi çatık kaşlarıyla.

"Kızım sen yine mi, kendini odaya haps ettin?"

Ellerimi iki yana açarak

"Napayım Yeşim hanım? Aşağıda canım sıkıldı"

"Ee diyorlar ki televizyona bakmak istemişsin sonra yukarı çıkmışsın birden nedense(!)"

"Yaa canım sıkıldı"

Yeşim hanım bana ciddimisin? Gibi bakınca ofladım ve "ya tam-am, onlarda ordaydı Yeşim hanım, hemde benim garezime yapıyorlar, film mi izleyecekti onlar?"

Yeşim hanım tebessüm ederek

"Ama kızım baksana ne güzel senin için çalışıyorlar, seninle bağ kurmak için, uğraşıyorlar bence hoş bi şey"

Eee ama ananın ebes-

Estağfurullah

"Yeşim hanım daha çok o sizin dediğiniz aramızdaki kurmaya çalıştıkları(!) bağı, benim boğazıma dolayıp öldürmeye çalışıyorlar gibi geliyor"

Derin bir nefes aldı

"Sende haklısın kızım ne diyeyim, ama gözümün önünde durmanı istiyorum ki ben"

Ofladım ve odaya baktım zaten canım sıkıldı "tamam gelirim bir azdan" Dedim ve Yeşim hanımı yolladım odadan.

Canım bu 18 e ne zaman basıcağıma artık doğum gününü dört gözle bekleyen ergenler gibi gün sayıcam.

Neyse sakin Narinciğim, sakin Dolunay.

Bir azdan inerdim zaten şimdi kitap okuma zamanım, kitaba ne olursa olsun üstünlük. Lütfen. Düşman olmak istemiyorum.

Çalışma masasının üzerinden kitabımı götürdüm. Hala ötanazi okulunu okuyordum. Kitap insana kendini çekiyordu.

Ama ben Narin 1 kitabı 1gün bile olmadan bitiren kız, şimdi güçlükle 2kitaba geçmiştim. Hepsi bu olaylar yüzünden. Hem 3 kitabı almamıştım ve param yoktu. Evden dışarı çıkmıyordum diye belli olmuyordu ama 5 parasızdım.

Dertler, dertler.

Yatağıma oturub kitap kapağını açtım ve okumaya başladım.

🩷🍀