"Anne bu kızı istemiyoruz duymuyormusun bizi ha?"
diye bağırdı sustum. Çünki başlarsam sülaleden çıkardım...
Bu sefer bana dönüp "Ya Sen istenmediyin yerde kalacak kadar yüzsüzmüsün?!". Lan günah benden gitti be. Şimdi ben sizin...
Yeni bölüm geldii, umarım beğenirsiniz, abiler yavaş yavaş pişman oluyor) biraz da sürünsünler deyil mi? biraz ne be, bayaği bi! Birde uzun zamamdır bölüm gelmiyor bu yüzden özür dilerim, bu seneler benim son senelerimde sınava hazırlanıyorum.
Birde eğer aranızda pinterest kullanan varsa, bana ordan takip ata bilirmi? Tabii karar sizin zorlamıyorum. Videolarım var orda tabii paylaştığım . Destek olursanız sevinirim canlarım❤ Haa birde eğer vakit olursa Kitaba ait videolarda paylaşmak istiyorum, ama yani olursa , söz veremem, sonra yalançı çıkarım. Ama çalıştığım kadar düzenlemeye çalışacağım
Hesap: https://pin.it/1FJrkb2
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar💜
🤍🍀
1 hafta sonra
1 haftada ne çabuk geçti be! Kavgasız, gürültüsüz, güp-güzel bir hafta. Hayatımda geçirdiğim en güzel 1 hafta, dünyanın en güzel 7 gü-
Tamam tamam biraz abarttım ama gerçekten baya huzurluydu.
Ateşlerin hiç biriyle savaşmamıştım. Hayır Hayır düşündüğünüz gibi değil onlar bana hiç bir söz demediler diye değil, ben odamdan çıkmadım diye.
Evet tam 1 haftadır odamda takılıyor yemeklerimi de burda yiyordum, değer bence, hani onların yüzünü görmedim ya.
Odama gelmiyorlarmıydı?
Geliyorlardı, ama bazıları.
Can geliyordu, ama girmesine izin vermiyordum, Batuda gelmişti ona da izin vermemiştim, hatta Bulut da gelmişti ama onu cevap bile vermemiştim. Alaz da gelmişti tabii ki ve tabii ki kapıdan içeri girememişti. Hakk etmişti. Hakk ediyorlardı. Hepsi.
Onların hepsinden eski ailemden nefret ediyordum. Üstelik bunu hiç kimse değil kendileri başarmıştı. İçeri girmeye yalnız Yeşim hanıma izin veriyordum, o da gelmiş kaç kez aşağı inmem için yalvarmıştı, ama gelmemiştim, neden huzurumu bozayım ki?
Araf beyde gelmiş ona da oğullarına davrandığım gibi davranmıştım.
En az o da oğulları kadar bunu hakk ediyordu. Oğulları kaç kere yanında bana yükselmişti, ağza alınmayacak sözler söylemişti ama sesini bile çıkarmamıştı. Bu yüzden gelip benden özür dilemişti bende kabul etmiştim ama şimdi bi bakıyomda ne mallık yapmışım , halbuki o ben tarafından affedilmeyi hakk etmezken ben affetmişim. Üstelik adamı affetmeme rağmen yinede oğullarını dizginleyememişti.
Umrumda bile değildi bundan sonra ne halleri varsa görsünlerdi.
Düşüncelerimi bir kenara savuşturarak yogamı yapmaya devam ettim.
Evet yoga.
Artık siz düşünün beni ne kadar strese soktuklarını, benim gibi tembel bir kız yogaya başlamıştı.
