HBS 2: New Generation - The Player (Gxg) COMPLETED

TP: 33

Skyler POV

"Sorry babe, hinding-hindi mo matatalo ang isang Skyler. You know this is my hobby right? Racing." Pagmamayabang ko sa kanya noong makarating kami sa burol.

"Argh! I hate you!" Pikon na tugon nito sabay padyak ng kanyang paa.

Sign na hindi niya matanggap na natalo ko siya. Bago ito nauna nang maglakad sa akin.

Agad naman na sinundan ko siya habang may malawak na ngiti sa aking labi.

Sinalubong din kami ng dalawang trabahanti na tumulong sa akin sa pag-ayos ng surpresa ko para kay Felicia. Inunahan ko siya sa paglalakad at mabilis na nagpasalamat sa dalawa dahil sa kabutihang loob nila.

"Why do you seem so close to the workers here? Hmmm?" May pagdududa na tanong ni Felicia sa akin with mathing taas pa ng kilay.

Natawa lamang ako ng mahina bago siya inalalayan patungo sa pinatuktok ng burol.

"I told you I have a surprise for you." Paliwanag kong muli sa kanya bago napatango banda kung saan naka-set up ang magiging dinner namin ngayong gabi.

She gasped as her hands automatically covered her mouth due to shock. Hindi ko na naman tuloy mapigilan ang hindi maging proud sa sarili ko habang tinitignan ang kanyang reaksyon.

Aba! Pinagpuyatan ko kaya itong date na ito dahil sa tanang buhay ko, hindi pa ako nakipag-date ng seryosohan. Sa kanya lang naman ako naging interesado paulit-ulit at naging seryoso.

Kung anu-ano pang iginoogle ko kagabi para lang mabigyan siya ng romantic date sa lugar na ito. And I am so glad that she like it.

Me and the workers here just laid out a blanket on the grass, and set up fruits and pasta for our dinner date na ako rin ang patagong nagluto at galing sa YouTube ang recipe and, also some wine. It's just a simple date pero alam kong special ito dahil si Felicia ang kasama ko, especially we have a sunset to watch as it goes down.

"Oh my gosh! You made these?" Kumikinang ang mga mata na tanong niya sa akin bago parang batang nagtatatalon sa excitement.

I nodded as my answer.

As the sun descended behind the rolling hills, casting a warm golden hue over the landscape, ay para bang slow motion na lumapit sa akin si Felicia, agad na niyakap ako ng mahigpit na mahigpit bago ako mabilis na binigyan ng halik sa aking labi.

"Thank you, Sky." Pasasalamat nito sa akin nang merong matamis na ngiti sa sa kanyang labi.

Sandali pa akong napatulala sa kanyang magandang mukha at napakurap ng ilang beses bago siya binigyan ng isa ring matamis na ngiti.

"Anything for my Kulot." Hinapit ko ng mas mahigpit ang kanyang beywang at hinalikan siya sa kanyang noo.

A soft breeze carried the delicate fragrance of wildflowers, adding to the enchantment of the evening. Felicia and I both watched the romantic sunset.

I helped her sit on the blanket, and of course, I immediately sat beside her. Halos hindi ko nga magawang alisin ang mga mata ko sa kanya dahil hanggang ngayon, hindi pa rin nawawala ang ngiti sa kanyang mga labi. It reminds me of the old Felicia I know.

While watching the sunset, I slowly took Felicia's hand and pressed our palms and fingers together. She glanced at me before slowly lowering her eyes to our hands.

"Since then, until now, you never fail to amaze me, Sky. You are still the sweetest person I have ever met." Wika niya habang nakatingin pa rin sa mga kamay namin. Bago muling ibinalik nito ang kanyang mga mata sa papalubog na araw at marahan na sinandal ang kanyang ulo sa aking balikat.