Unicode
မောင့်ငွေနှင်းဧကရီ (၁၈)
" ကိုကိုနဲ့ဒေါ်လေးရော
သူတို့ကို ငါဘာလို့မမြင်တာလဲ "
ရွှယ်ယွဲ့မှာ သူမနိုးလာသည်မှာကြာပြီဖြစ်သော်လည်း ဖုန်းထင်းလုံတို့ကိုမမြင်သဖြင့် ဤနှယ်မေးမြန်းလိုက်လေသည်။
" ဟော..
ပြောရင်းဆိုရင်း ဒေါ်လေးတို့ပြန်လာကြပြီ.."
ရွှယ်ခူးမှာ ဖုန်းထင်းလုံနှင့်အတူ
ဟူလီတို့ရှိရာ ပျော်ပွဲစားရုံသို့ပြန်ရောက်လာလေသည်။
သူမ၏လက်ထဲ၌လည်း အဝတ်အစားတစ်ချို့ပါလာလေသည်။
ထိုအဝတ်အစားတွေမှာ အမျိုးသားအဝတ်တွေဖြစ်နေလေသည်။
" ဒါက ဘာအတွက်လဲ ဒေါ်လေး "
" နားထောင်..!
ထိုသို့ဆိုလျက် ရွှယ်ခူးမှာ
သူမတို့၏အစီအစဉ်အား အသေးစိတ်ပြောပြလိုက်လျှင် ဟူလီတစ်ယောက်
စိုးရိမ်မကင်းဖြင့်ပြန်လည်မေးမြန်းလိုက်လေသည်။
" ဒေါ်လေး..
ကျွန်မတို့ချည်းပဲဆို စိတ်ချရပါ့မလား "
" စိတ်မပူနဲ့
ထင်းလုံနဲ့ငါ သေချာစီစဉ်ပြီးသား
နင်တို့နောက်မှာကာကွယ်ဖို့လူရှိတယ် ''
ရွှယ်ခူး၏စကားကြားမှ ဟူလီတစ်ယောက်
သက်ပြင်းချနိုင်တော့သည်။
" မင်းကြီး..!
ခုလေးတင် မြို့တော်ဂိတ်ကသတင်းပို့လာပါတယ်
မိဖုရားကြီးအမိန့်တံဆိပ်တော်နဲ့
အရေးတကြီးဖြတ်သန်းခွင့်တောင်းလို့ခွင့်ပြုလိုက်ရပါတယ်တဲ့ "
သွမ့်ခိုင်ဖခင်၏လျှောက်တင်သံအဆုံးဝယ်
လီကျင်ရှီးမှာ နေရာမှထရပ်လျက်
" ဘာ..!
အဲ့တာ ရွှယ်ယွဲ့တို့ပဲဖြစ်လိမ့်မယ်
သွမ့်ခိုင်..!
ငါတို့ ချက်ချင်းအမြန်လိုက်ရအောင် "
" အမိန့်တော်အတိုင်းပါ "
"ပြီးတော့ စစ်ဆေးရေးမှူးသွမ့်.!
အမိန့်တော်နာခံပါ
နောက်ထပ်မြို့တွေဆီ ခုချက်ချင်းအရေးပေါ်အမိန့်ပြန်လိုက်
မယ်တော်ကြီးအမိန့်ပဲဖြစ်ဖြစ်
ငါကိုယ်တော့်ခွင့်ပြုအမိန့်မပါပဲ ဘယ်သူမှဖြတ်သန်းခွင့်မရှိဘူးလို့
ဦးရီးတော်က မြို့ကိုရှာဖွေနေတဲ့ရဲမက်တွေကို
ချက်ချင်းတပ်ဆုတ်ခိုင်းလိုက်
လူစုပြီး နောက်ကလိုက်ခဲ့ပါ "
YOU ARE READING
" မောင့်ငွေနှင်းဧကရီ "(Completed)
Historical Fictionမင်္ဂလာဦးခန်းထဲက ကုတင်ထက်တွင် မလှုပ်မယှက်ထိုင်နေသော ရွှယ်ယွဲ့ သူမဘေးနားသို့အသာအယာဝင်ထိုင်လိုက်လျှင် တဖက်သို့ရွေ့သွားလေသည်။ သူကတိုး သူမကရွေ့နှင့် တဖြည်းဖြည်းကုတင်စွန်းသို့ရောက်လာကြလေသည်။ ထိုအခါ ရွှယ်ယွဲ့တစ်ယောက် မတ်တပ်ထရပ်လျက် နေရာမှထွက်ခွာဟန်ပြင်နေလ...
