10 yıl önce İstanbul....
Bugün okula gitmemiştim evde kimse yoktu çünkü babam görevde,abim şehir dışında okul da ,Alp de okuldaydı anneme bir tek ben bakabilirdim mutfakta annemin tarif defterine baka baka mercimek çorbası yapmaya çalışıyordum bugün neden ise annem özel olarak istemişti çorbayı pişirdikten sonra altını kapattım ki annem seslendi
-ARYAA
-GELİYORUM ANNEE
yukarı çıkıp annemin odasına girdim ,uzun beyaz geceliği ile doğrulmuş oturuyordu saçını yandan salaş örmüştü göz altları çökmüş ve morarmıştı doktor ilaçların ağırlığından dolayı demişti göğüs kanseriydi annem teşhis erken fark edilememişti şimdi de neredeyse son aşamalardaydı
-efendim annem
gülümsedi annem ona anne değilde annem dememden çok hoşlanırdı eliyle yatağının yanını işaret etti
-gel annecim
gidip yanına oturdum yüzüme önce biraz baktı aynalı masayı işaret etti
-orda bir kutu olacak kızım onu bana verirmisin
gidip çekmeceyi açtım çekmecenin içinden küçük tahta açılabilir bir kutu çıktı onu alıp anneme verdim sonra tekrar gardırop'unu işaret ederek
-şurda da büyük bir kutu olacak kızım onu da verirmisin
dolabı açtım elbislerinin arkasın da tahta bir kutu vardı ucun da küçük bir asma kilit takılıydı ağırdı kucağıma alıp annemin yanına oturdum solunda kalan yatağın boş kısmına koydurttu
elimi pamuk gibi olan elinin içine aldı
-aryam benimm,en kıymetlim, güzel kızım
elimin üstünü öptü ve devam etti
-aryam vaktim gittikçe azalıyor..
-o ne demek anne deme öyle şeyler bak,vaktim azalıyor ne demek?
vaktin azaldığı falan yok sen hep bizle kalıcaksın
bak hem tedavin de devam ediyor iyileşiyor her şey güzel olacak hem sen niye çağırdın beni?
çorba yapıyordum ben sana mercimek istedin sen,mis gibi yaptım getireyim iç hadi
kaçıyordum, çünkü dinlersem gerçekleri ögrenirdim ama ben gerçekleri duymak istemiyordum ki ,annem hep bizimle kalıcaktı ne güzel olucaktı ,babam da görevden gelicekti ,abim özel harekata girince annem onu tebrik edicekti ,olucaktı bunlar sonra biz hep beraber dondurma yemeye gidicektik annem kanseri atlatıcaktı ya da atlatamayacakmıydı?
-arya!!
-anne hadi bırak beni çorbaya bakayım olur mu?
-ARYA dedim sana !
gözümden bir damla yaş düştü enin de sonun da yapılacak o konuşmayı şu an yapacaktık
-bak kızım vaktim de fazla yok gücüm de o yüzden sana diyeceklerimi hiç unutmayacak şekilde dinlemeni istiyorum tamammı?
burnumu çekerek kafamı salladım
-gözlerimin içine bak aryam
kafamı kaldırdım o güzel yeşil gözlerine baktım annemin
-herşeyin vakti var aryam doğmanın, büyümenin, ölmenin,sevmenin herşeyin vakti vardır vakit gelmeden hiç bişey olmaz kendimizi avutmaya gerek yok önümde 1 hafta bile yok artık gücüm gittikçe çekilmeye başladı ağrılarım şiddetleniyor ilaçlar ağır geliyor , kendini sakın kötü hissetme senin yapabilecegin hiç bir şey yok
oymalı küçük kutuyu gösterdi
-bunun içindekini zamanı gelince alp'ime vericeksin zamanın ne zaman geliceğini sen bilirsin hissedersin o zaman verirsin
yanına tekrar koyup bu sefer büyük taşlı kutuyu gösterdi
-bunun içinde iki şey var biri senin diğeri abinin sende vakti gelince birini abine vericeksin diğerini kendine alıcaksın kutunun anahtarı babanda o da sana vakti gelince anahtarı verecek
kutuyu tekrar sol tarafına koydu elimi eline alıp tekrar konuşmaya başladı
-ailede benden sonra en güçlü sensin aryam
baban konu ben olunca fazla hassas ve duygusal adamdır,abin çok sinirlidir bazen nerde ne yapacağını bilemez,alp'im de çok hassastır ve içine kapanıktır ,ama sen aryam..
gülümsedi gözleri doldu
-nerde ne yapacağını iyi bilirsin benden sonra ailemizi sen toparlayıp bir araya getireceksin,
güçlü duracaksın her şeyin karşısında,kula kulluk yapmayacaksın o başın hep dik duracak Rabbinden başka kimse için eğilmeyecek
sonra elini kalbimin üstüne koydu
-burası da daima ona emanet olacak,
burayı ona emanet et ki zamanı gelince emaneti hiç kırmayacak birini alsın içeriye
göz yaşlarım bir yerden sonra akmayı kesmişti pür dikkat annemi dinliyordum
bir mezarlık yeri tarif etti
bahsettiği yer özel harekat komutanlığının çaprazında duran mezarlıktı neden orayı seçtiğini uzun zaman sonra anlayacaktım
-ilk girişte iki kişilik boş bir mezarlık var beni oraya gömün yanıma uzun zaman sonra biri gelecek
kim gelecekti bilmiyordum çok yabancı biri olmadığını uzun zaman sonra anlayacaktım
büyük sıkıntılı bir nefes verdi
-beni ne zaman özlersen ben hep bir beyaz lale olarak yanında olacağım
-ve kızım baban... biz evlenirken ben sürekli onu bekleyeceğimi bilerek evlendim oda sürekli beni göremiyeceğini bilerek...zorluklara sarılarak evlendik biz,şimdi 32 yıldan sonra yine zora sarılarak ayrılıyoruz
Rabbime şükürler olsun ki 3 çocuğumuz mutlu bir yuvamız oldu
o dağdayken ben size baktım şimdi ben ahirtteyken o size bakacak bu sefer ben size uzaktan bakacağım ama hep bakacağım
anneme sarılmış hıçkırarak ağlıyordum ona bana sarılmış saçlarımı öpüyordu sabaha kadar öyle sarıldık birbirimize sonra annem ilaçlarını aldı ve uyudu bir daha hiç uyanmamak üzere
ne annem o mercimek çorbasını içebildi ne de o günden sonra adam akıllı ben uyuyabildim
......
GURBAN VERENEEEELEEERRR
nabiyonuuuuzzzz bölüm bu kadardı hata varsa affola yeni başladığım ikinci kitabım bu acemi olabilirim birrazzcikkk
sizce aryanin annesi aryaya verdiği kutuda ne var
OY VE YORUM ATMAYI UNUTMAYIN ÖPÜLDÜNÜZ KOCCAMAAANN💖💖💖💖💖💖💖🌝💖
